Χωρίς «περίοδο χάριτος» και πολιτική ανοχή ο Κυριάκος

Όλα τα χαρτιά (και οι μπαλαντέρ) στα χεριά του Κυριακού.

Κάπως έτσι, αν θέλαμε να μιλήσουμε με χαρτοπαικτικούς όρους (αν και όπως μαθαίνω η χαρτοπαιξία δεν είναι στα ενδιαφέροντα του πρωθυπουργού), θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την σημερινή κατάσταση στην πολιτική ζωή της χώρας.

Ας δούμε τα πράγματα εντελώς ψυχρά, με βάση τα δεδομένα και την πραγματική εικόνα.

Ο Κ. Μητσοτάκης, ο άνθρωπος τον οποίο το 2016, όταν έβαζε υποψηφιότητα για πρόεδρος της ΝΔ, σχεδόν κανείς στα υψηλά κλιμάκια του κόμματος του (και όχι μόνον δεν πίστευε ότι έχει τύχη) κατάφερε όχι μόνον να κερδίσει τις πρώτες εκλογές αλλά και να ξανακερδίσει 4 χρόνια μετά με αυξημένο μάλιστα ποσοστό. Αυτό σημαίνει πως έχει αποκτήσει γερές βάσεις στην κοινωνία, έχει κατοχυρωθεί ως αποτελεσματικός πρωθυπουργός, έχει αποκτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, ακόμα και μεγάλου μέρους αυτών που δεν το ψηφίζουν. Και αυτό είναι ένα πολύ καλό «χαρτί» στα χέρια του. Ίσως είναι ο ένας «μπαλαντέρ»…

Ο Κ. Μητσοτάκης, που το 2016 είναι αμφίβολο αν είχε 4-5 βουλευτές που να τον πίστευαν στο κόμμα του, έχει αυτή την στιγμή την αποδοχή του συνόλου των στελεχών αλλά και της βάσης της ΝΔ.

Κι αυτό γιατί από την μια αποδείχθηκε αποτελεσματικός πρωθυπουργός και νικητής και από την άλλη ενοποίησε, σε μια καινούργια (φιλελεύθερη) βάση τους μηχανισμούς του κόμματος. Μηχανισμούς που παλαιοτέρα λειτουργούσαν αυτόνομα και ορισμένες φορές υπονομευτικά σε προέδρους , μια και βρισκόταν υπό την επιρροή των κατά καιρούς δελφίνων. Δελφίνων, που αυτά τα χρόνια δεν φαίνεται να υπάρχουν ή και όσοι υπάρχουν, δεν κάνουν τώρα την εμφάνιση τους.

Ο Κ. Μητσοτάκης, έχει απέναντι του ένα αντιπολιτευτικό τοπίο, με πολύ μικρότερα ποσοστά από τον ίδιο (αρκεί να σκεφτούμε ότι τα ποσοστά δευτέρου και τρίτου κόμματος μαζί ισόποσα που αγγίζουν τα ¾ των ποσοστών της ΝΔ, κάτι πρωτοφανές για την πολιτική ζωή της χώρας μετρά την μεταπολίτευση.

Είναι, επίσης, μια αντιπολίτευση κατακερματισμένη και με εντελώς διαφορετικές πολιτικές, ιδεολογικές και κοινωνικές προσεγγίζεις ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκεται σε εσωτερική αναζήτηση όχι μόνον για αρχηγό αλλά και για πολιτική γραμμή και κατεύθυνση.

Παράλληλα το δεύτερο με το τρίτο κόμμα (ΠΑΣΟΚ), βρίσκονται σε «σύγκρουση» μεταξύ τους για το ποιος θα κυριαρχήσει στον πολιτικό χώρο της «κεντροαριστεράς».

Όλα αυτά τα στοιχεία, παράλληλα με την σημαντική βελτίωση της εικόνας της χώρας μας τόσο στον διεθνή οικονομικό ορίζοντα , με επενδύσεις να προαναγγέλλονται όπως και η περίφημη επενδυτική βαθμίδα, αλλά και στον πολιτικό τομέα, δίνουν στον πρωθυπουργό «όλα τα χαρτιά» , ώστε να κινηθεί μονός του και ανενόχλητος προς την κατεύθυνση που θέλει. Αυτός ίσως είναι και ο δεύτερος «μπαλαντέρ» που έχει στα χέρια του.

Φαίνεται λοιπόν, πως ο Κ. Μητσοτάκης, έχει αυτή την στιγμή την «χρυσή ευκαιρία» να κάνει τις αλλαγές που οραματίζεται, τις αλλαγές που χρειάζεται άμεσα η ελληνική κοινωνία και οικονομία.

Παλεύει λοιπόν ουσιαστικά με τον εαυτό του. Πρέπει να κινηθεί ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ , σε γρήγορες δυναμικές και ρηξικέλευθες κινήσεις –αλλαγές σε όλους τους τομείς αδιαφορώντας για το οποίο (προσωρινό) πολιτικό κόστος, κόστος που προκαλείται κυρίως από αντιδράσεις συνδικαλιστών ή ομάδων που θίγονται.

Οι Έλληνες πολίτες ψήφισαν τον Κ. Μητσοτάκη για μια ακόμα φορά και τον εμπιστευθήκαν πως θα προχωρήσει ΑΜΕΣΑ στις αλλαγές που δεν πρόλαβε ή δεν τόλμησε την πρώτη τετραετία.

Από το πόσο γρήγορα, δυναμικά, αποτελεσματικά και χωρίς ενδοιασμούς από «πολιτικά κόστη» θα κινηθεί, θα κριθεί από τον μέσο πολίτη που του έδωσε θετική ψήφο για δεύτερη φορά, αλλά τώρα δεν του παραχώρησε ούτε λεπτό ανοχής.