Ξεκινά η «μάχη» για τα ομόφυλα ζευγάρια – Τα βήματα μέχρι την ψήφιση
Ξεκινά σήμερα Δευτέρα (5/2) στη Βουλή η «μάχη» για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης σχετικά με τον γάμο και την τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια.
Ειδικότερα, σήμερα αναμένεται να πραγματοποιηθεί η πρώτη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια ενώ -σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα- την Τετάρτη (7/2) αναμένεται η ακροάση των αρμόδιων φορέων για τυχόν τροποποιήσεις.
Σύμφωνα πάντα με το χρονικό πλάνο, την επόμενη Δευτέρα (12/2) θα διεξαχθεί η δεύτερη ανάγνωση του νομοσχεδίου ενώ το νομοσχέδιο θα εισαχθεί προς συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής στις 14 και 15 Φεβρουαρίου.
Υπενθυμίζεται ότι το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργού Επικρατείας Άκη Σκέρτσου, «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις», που έχει προκαλέσει τη σφοδρή αντίδραση της Εκκλησίας, κατατέθηκε στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη (1/2) καθώς μέχρι τις 31 Ιανουαρίου βρισκόταν σε στάδιο δημόσιας διαβούλευσης.
«Το βδελυρότερο νομοσχέδιο που έχει εισαχθεί στη Βουλή...»
Η Εκκλησία πάντως «καραδοκεί» και συνεχίζει να ασκεί πιέσεις, έμμεσες ή άμεσες σε βουλευτές κυρίως της περιφέρειας.
Μάλιστα, χθες Κυριακή (4/2) διαβάστηκε στους ιερούς ναούς η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου κατά του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών ενώ δεν έλειψαν και οι ακραίες δηλώσεις ιεραρχών με τον Μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομο, να το χαρακτηρίζει ως «το βδελυρότερο και πιο αποτρόπαιο νομοσχέδιο που έχει εισαχθεί στη Βουλή...».
Σημειώνεται πως στα χέρια των βουλευτών έχει φτάσει επιστολή από την Ιερά Σύνοδο με τις ενστάσεις τις Εκκλησίας επί των κυβερνητικών ρυθμίσεων.
Τι προβλέπει το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια
Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, το εν λόγω νομοσχέδιο αποσκοπεί στη διασφάλιση της αρχής της ισότητας, μέσω της επέκτασης της δυνατότητας σύναψης γάμου και σε πρόσωπα του ίδιου φύλου και στην ενίσχυση της προστασίας από διακρίσεις, προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ.
Αντικείμενο του παρόντος νόμου αποτελούν:
- η τροποποίηση του Αστικού Κώδικα, προκειμένου να αναγνωρισθεί η δυνατότητα σύναψης γάμου από πρόσωπα του ίδιου φύλου,
- οι αναγκαίες παρεμβάσεις στην εργατική νομοθεσία για την προστασία των ομοφύλων συζύγων και γονέων,
- η διεύρυνση της προστασίας από διακρίσεις και
- η ειδικότερη ρύθμιση σχέσεων με στοιχεία αλλοδαπότητας.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η θεσμοθέτηση της ισότητας στον γάμο δημιουργεί και ισότητα στα δικαιώματα παιδιών ομόφυλων ζευγαριών, που ήδη υπάρχουν. Αυτονοήτως, το νομοσχέδιο αφορά στον πολιτικό γάμο, ως αντικείμενο ρύθμισης της κρατικής έννομης τάξης. Δεν παρεμβαίνει στη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας ή άλλων δογμάτων ή θρησκειών γνωστών στην Ελλάδα, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1367 ΑΚ, να καθορίσουν τις προϋποθέσεις της ιεροτελεστίας και κάθε θέμα σχετικό μ’ αυτήν σύμφωνα με το τυπικό και τους κανόνες του δόγματος ή του θρησκεύματος σύμφωνα με το οποίο γίνεται η ιεροτελεστία, ούτε περιορίζει την ελευθερία αυτή».
Επιπλέον, σημειώνει πως «η προβλεπόμενη επέκταση του δικαιώματος σύναψης γάμου αποτελεί ένα αποφασιστικό βήμα προς την κατεύθυνση της εμπέδωσης της ισότητας και της άρσης του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων σε βάρος των ομόφυλων ζευγαριών και εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της δημιουργίας μιας κοινωνίας χωρίς διακρίσεις. Έτσι η χώρα μας προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των χωρών που αναγνωρίζουν την ισότητα στον γάμο, από μακρού χρόνου, όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, ο Καναδάς, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Αργεντινή, η Δανία, η Γαλλία, η Βραζιλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, ή, πιο πρόσφατα, η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία, η Εσθονία, η Γερμανία, η Μάλτα, η Αυστραλία, η Ελβετία και οι ΗΠΑ (συνολικά 36 χώρες στον κόσμο)».
Τέλος, στην αιτιολογική έκθεση υπογραμμίζεται ότι «το σύμφωνο συμβίωσης, αν και προσφέρει τόσο σε ομόφυλα όσο και σε ετερόφυλα ζευγάρια ένα συνεκτικό κανονιστικό πλαίσιο για τη ρύθμιση της συμβίωσής τους, με άξονα την ιδιωτική αυτονομία, αποτελεί έναν θεσμό οικογενειακού δικαίου εναλλακτικό προς τον γάμο, που δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον τελευταίο, όπως, εξάλλου, αποδεικνύει και η συνύπαρξη των δύο θεσμών, ως νομικών δυνατοτήτων, σήμερα, για τα ετερόφυλα ζευγάρια».