Τζωρτζίνα Λιώση: «Kοροϊδεύουν τις γυναίκες, ότι πάνε δυο-δυο στην τουαλέτα... έχουν σκεφτεί γιατί το κάνουμε;»

Η ηθοποιός που συμμετείχε στην σειρά του Alpha, «Ο Γιατρός» με συνέντευξή της στο Gala μιλάει για την προσωπική της ζωή και την καθημερινότητά της, αλλά και για την επαγγελματική της πορεία, ενώ αναφέρεται και στο πώς είναι να είσαι γυναίκα, στην κοινωνία που ζούμε.

Ζούμε σε μια εποχή και σε μια κοινωνία που, θεωρητικά τουλάχιστον, αντιμετωπίζει τις γυναίκες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέχρι σήμερα. Νιώθεις έτσι;

Εχουμε συνηθίσει κάποια πράγματα τα οποία δεν θα έπρεπε να τα θεωρούμε τόσο δεδομένα. Η καθημερινότητά μας είναι σίγουρα διαφορετική από αυτή των ανδρών. Ας πάρουμε ένα αστείο παράδειγμα: κοροϊδεύουν τις γυναίκες, τα κορίτσια, ότι πάνε δυο-δυο στην τουαλέτα - για παράδειγμα σε ένα μπαρ. Εχουν σκεφτεί ότι το κάνουμε επειδή δεν θέλουμε να είμαστε μόνες μας σε περίπτωση που μας ακολουθήσει κάποιος; Το ίδιο και όταν περπατάμε το βράδυ με τα κλειδιά στο χέρι μην τυχόν και μας επιτεθούν πριν να φτάσουμε στην εξώπορτα του σπιτιού μας. Για εμάς είναι πολύ κανονικό να σκεφτόμαστε πρώτα αν θα μας συμβεί κάτι, ουσιαστικά είναι κανονικό να φοβόμαστε. Οπου περπατάω, τσεκάρω αν έχει κάμερες για να ξέρω ότι υπάρχει υλικό αν χρειαστεί. Είναι λάθος και κρίμα αυτό να θεωρείται κανονικό γιατί μας εξουθενώνει χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Εχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια αρκετά όλα αυτά, αλλά βλέπω άντρες φίλους μου να σοκάρονται και να ρωτάνε «αλήθεια, τώρα;» και να αναγκάζομαι να τους εξηγώ ότι έτσι ζούμε. Είναι κρίμα γιατί καμιά φορά δεν το καταλαβαίνουμε ούτε εμείς οι ίδιες ότι μας παίρνει διπλάσια ενέργεια για να ζήσουμε απλώς μια μέρα μας σε σχέση με το πώς λειτουργούν οι άντρες σε αυτή την κοινωνία.

Νιώθεις πως έχεις ισορροπία στην προσωπική σου ζωή;

Νομίζω ότι γενικά δεν έχω ισορροπία σε τίποτα. Άλλοτε απολαμβάνω τη μοναξιά μου σε βαθμό αποξένωσης και άλλοτε θέλω να είμαι συνέχεια έξω, να μη με βλέπει το σπίτι. Αυτή είναι η ζωή μου. Και κάθε φορά σκέφτομαι ότι αυτό που ζω εκείνη τη στιγμή είναι το ιδανικό για μένα. Δηλαδή, όταν είμαι στο σπίτι, σκέφτομαι πόσο μου λείπει, πόσο μου αρέσει και θέλω να μένω μέσα, ενώ όταν είμαι έξω δεν μπορώ να βρω τη στιγμή που θα πω «τώρα θα γυρίσω σπίτι». Δεν θέλω να γυρίσω στο σπίτι.