Τρόμος στην Αυστραλία: 3 τροπικοί κυκλώνες ταυτόχρονα στον Ειρηνικό - Απίστευτη εικόνα του δορυφόρου

Τρεις τροπικοί κυκλώνες περιστρέφονται ταυτόχρονα στον Νότιο Ειρηνικό, όπως δείχνουν οι δορυφορικές εικόνες, σε ένα σπάνιο φαινόμενο για την περιοχή.

Οι τροπικοί κυκλώνες Rae, Seru και Alfred σχηματίστηκαν σε διάστημα πέντε ημερών και εξακολουθούν να περιστρέφονται σε ένα τμήμα ανοιχτά της ανατολικής ακτής της Αυστραλίας, περίπου 8.000 χιλιόμετρα στα ανοιχτά του Ειρηνικού, όπου η εποχή των κυκλώνων φτάνει στο αποκορύφωμά της.

«Σίγουρα είναι μια πολύ δραστήρια περίοδος για τον Νότιο Ειρηνικό και τρεις τροπικοί κυκλώνες είναι αρκετοί για να συμβούν ταυτόχρονα», δήλωσε στο Associated Press ο Μπράιαν Τανγκ, καθηγητής επιστήμης της ατμόσφαιρας στο Πανεπιστήμιο στο Όλμπανι στη Νέα Υόρκη, προσθέτοντας ωστόσο ότι δεν ήταν πρωτοφανές.

Η τελευταία φορά που καταγράφηκαν τρεις τέτοιοι κυκλώνες στον Νότιο Ειρηνικό ήταν ο Ιανουάριος του 2021, όταν ο Λούκας, η Άνα και η Μπίνα περιστρέφονταν ταυτόχρονα, ανέφερε ο Τανγκ.

Ποιες περιοχές απειλούνται

Οι άνθρωποι στην πολιτεία Κουίνσλαντ της βόρειας Αυστραλίας παρακολουθούν με αγωνία τη διαδρομή του Alfred, αφού σχηματίστηκε τη Δευτέρα και εντάθηκε σε μια καταιγίδα κατηγορίας 3 κατά τη διάρκεια της νύχτας, προκαλώντας ριπές ανέμου 185 χλμ./ώρα. Δεν είναι σαφές εάν θα κατευθυνθεί στην ακτή και θα μπει στην ξηρά.

Ο Rae σχηματίστηκε την Παρασκευή βόρεια των Φίτζι και έφερε σφοδρούς ανέμους και δυνατή βροχή, που κατέστρεψε τα οπωροφόρα δέντρα, σύμφωνα με τοπικές αναφορές. Ο Seru έγινε κυκλώνας την Τρίτη και αναμένεται να κατευθυνθεί στο νησιωτικό κράτος του Βανουάτου, αλλά θα παραμείνει στην ανοιχτή θάλασσα.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Guardian, η κλιματική κρίση έχει αυξήσει τη θερμότητα στους ωκεανούς του κόσμου, η οποία λειτουργεί ως «καύσιμο» για τις τροπικές καταιγίδες. Το 2024 σημειώθηκαν οι πιο υψηλές θερμοκρασίες στους ωκεανούς που έχουν ποτέ καταγραφεί.

Ενώ η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν αυξάνει τον αριθμό των καταιγίδων συνολικά, οι καταιγίδες υψηλότερης κατηγορίας γίνονται πιο συχνές και πιο ισχυρές. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι κινούνται επίσης πιο αργά στη στεριά, γεγονός που τις καθιστά πιο καταστροφικές.