Το συγκινητικό αντίο της «Πέπης» στην Καίτη Κωνσταντίνου: Είμαι σε σοκ. Αντίο Σωσώ μου
Ο θάνατος της Καίτης Κωνσταντίνου έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στον καλλιτεχνικό χώρο προκαλώντας θλίψη.
Σε σοκ βρίσκεται ο καλλιτεχνικός χώρος μετά τον θάνατο της αγαπημένης ηθοποιού Καίτης Κωνσταντίνου η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών το βράδυ της Δευτέρας 10/03 ύστερα από μάχη με τον καρκίνο.
Η Καίτη Κωνσταντίνου άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στο τηλεοπτικό στερέωμα με τη συμμετοχή της στην τηλεοπτική σειρά του «Εγκλήματα» υποδυόμενη την σατανική φιγούρα «Σωσώ».
Η ηθοποιός Φωτεινή Μπαξεβάνη, γνωστή ως «Πέπη» στην αγαπημένη σειρά του ΑΝΤ1, αποχαιρέτησε την κολλητή της φίλη «Σωσώ» με ένα συγκινητικό μήνυμα στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
Μάλιστα δημοσίευσε μερικές φωτογραφίες με την Καίτη Κωνσταντίνου αλλά και καρέ από σκηνές από τα γυρίσματα της σειράς.
Η ανάρτηση της Φωτεινής Μπαξεβάνη:
«Αντίο Καίτη μου. Αντίο Σωσώ μου.
Είμαι ακόμα σε σοκ!
11.30 τη νύχτα χτύπησε το τηλέφωνο μου από νούμερο που δεν γνώριζα, ήταν δημοσιογράφος και ήθελε δηλώσεις για το δυσάρεστο γεγονός…
Τι έγινε; Ρώτησα
Μου είπε πέθανε η Καίτη Κωνσταντίνου
Πώς έφυγε; Πότε; Γιατί;
Πριν λίγο στο νοσοκομείο…δεν ήξερε τι και πως…ήθελε μόνο να κάνω δηλώσεις.. ήμουν συνέχεια σε παύση, του είπα δεν μπορώ, τι να πω, … επέμενε… του είπα όχι, ήμουν σε σοκ
Το τηλέφωνο μου στη συνέχεια δεν σταμάτησε να χτυπάει από άγνωστα νούμερα ως τα μεσάνυχτα, δεν απάντησα σε κανένα και είμαι σίγουρη πως θα χτυπάει και αύριο όλη μέρα από πολύ πρωί…
Δεν θέλω να κάνω δηλώσεις
Και ούτε θα κάνω
Δεν ήξερα ότι ήσουν άρρωστη …
Πάντα έτσι ήσουν, ήσυχη, διακριτική, μοναχική….
Θα ήθελα να ήμουν πιο κοντά σου στην ασθένεια σου, αλλά δεν το ήξερα… αν με χρειαζόσουν όμως είμαι σίγουρη ότι θα μου το έλεγες, θα επικοινωνούσες… σίγουρα θα είχες κοντά σου τους αγαπημένους που εσύ θα είχες επιλέξει….
Αχ, έτσι είναι αυτή η δουλειά, περνάμε περιόδους που είμαστε 24 ώρα μαζί με κάποιους συναδέλφους και φίλους και μετά χανόμαστε …στην ουσία όμως δεν χανόμαστε ποτέ γιατί οι στιγμές που ζήσαμε αυτά που ανταλλάξαμε είναι μία παρακαταθήκη που δεν ξεχνιέται ποτέ… και είναι πάντα εκεί, και όταν ξαναβρισκόμαστε είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα…
