Το μεγάλο πείραμα: Η νέα τεχνητή νοημοσύνη της Google που «μιλάει» τη γλώσσα των δελφινιών
Το σύστημα έχει ήδη καταφέρει να δημιουργήσει ακουστικές ακολουθίες που μοιάζουν με αυτές των δελφινιών και βασίζεται σε δεδομένα που συλλέχθηκαν επί τέσσερις δεκαετίες στη φύση.

Η Google ανακοινώνει τη νέα τεχνητή νοημοσύνη που στοχεύει στην επικοινωνία με τα δελφίνια. Το σύστημα, που ονομάζεται DolphinGemma, έχει ήδη καταφέρει να δημιουργήσει ακουστικές ακολουθίες που μοιάζουν με αυτές των δελφινιών και βασίζεται σε δεδομένα που συλλέχθηκαν επί τέσσερις δεκαετίες στη φύση.
Η Google, σε συνεργασία με το Georgia Institute of Technology και το Wild Dolphin Project —έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που ερευνά τα δελφίνια στις Μπαχάμες— ανακοίνωσε σημαντική πρόοδο στην ανάπτυξη μιας τεχνητής νοημοσύνης σχεδιασμένης να αποκωδικοποιεί την επικοινωνία των δελφινιών και, ενδεχομένως, να την «μιλάει».
Εν μέσω αυξανόμενων συζητήσεων για τον αντίκτυπο της τεχνητής νοημοσύνης στην ανθρώπινη ζωή, αυτό το μοναδικό νέο μοντέλο επεκτείνει τα όρια της γλώσσας στον ωκεανό.
Σύμφωνα με την Jerusalem Post, το νέο μοντέλο, DolphinGemma, εκπαιδεύτηκε σε δεκάδες χιλιάδες ώρες ακουστικών ηχογραφήσεων δελφινιών Stenella frontalis, γνωστών για την επικοινωνία τους μέσω κλικ, σφυριγμάτων και γρήγορων ακολουθιών ήχων, που ονομάζονται παλμοί έκρηξης. Τα δελφίνια χρησιμοποιούν αυτές τις πολύπλοκες ηχητικές ακολουθίες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, της ερωτοτροπίας και, ορισμένες φορές, των αντιπαραθέσεων.
Μαθαίνοντας τη γλώσσα των δελφινιών
«Όταν άκουσα για πρώτη φορά τους ήχους που παρήγαγε το μοντέλο, χόρεψα από χαρά», είπε ο Δρ. Thad Starner, ερευνητής τεχνητής νοημοσύνης στην Google και το Georgia Tech. «Για χρόνια, προσπαθούσα να παράγω παλμούς έκρηξης με συμβατικό λογισμικό, χωρίς επιτυχία. Όμως το μοντέλο τους δημιούργησε μόνο του —χωρίς γραμμές κώδικα— μόνο από όσα έμαθε από τα δεδομένα».
Σε αντίθεση με προηγούμενες προσεγγίσεις που προσπάθησαν να μεταφράσουν τους ήχους των δελφινιών σε ανθρώπινες λέξεις, το νέο μοντέλο δεν επιχειρεί να «μεταφράσει» καθόλου. Αντίθετα, εντοπίζει και δημιουργεί ηχητικά μοτίβα που μιμούνται τη γλώσσα των δελφινιών. Η προσέγγιση στοχεύει στο να μάθει το σύστημα να συνδέει συγκεκριμένα ηχητικά μοτίβα με συγκεκριμένα περιβάλλοντα —όπως το παιχνίδι με έναν φίλο, η συνάντηση με ένα νέο αντικείμενο ή η αντιπαράθεση σε μια σύγκρουση.
Η ομάδα αναπτύσσει επίσης μια τεχνολογία που ονομάζεται CHAT: ένα φορητό ηχοσύστημα για δύτες που παράγει ήχους «δελφινιού», δημιουργημένους από τεχνητή νοημοσύνη, σε πραγματικό χρόνο. Οι ερευνητές παράγουν έναν νέο ήχο ενώ δείχνουν προς ένα αντικείμενο —όπως ένα παιχνίδι ή ένα θαλάσσιο φυτό— και παρατηρούν εάν τα δελφίνια τον επαναλαμβάνουν ή αντιδρούν με συνέπεια.
«Ο στόχος είναι να δούμε αν τα δελφίνια μπορούν να μάθουν ή να αναγνωρίσουν μια νέα λέξη», εξήγησε η Δρ. Ντενίζ Χέρτσινγκ, ιδρύτρια του έργου. «Αντί να δαπανήσουμε 150 χρόνια για να αναλύσουμε χειροκίνητα όλες τις ηχογραφήσεις, το μοντέλο μας επιτρέπει να εντοπίζουμε μοτίβα σε ημέρες».
Τα δελφίνια μιλούν με λέξεις όπως οι άνθρωποι;
Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί προειδοποιούν ότι τα δελφίνια μπορεί να μην χρησιμοποιούν καθόλου πραγματικές «λέξεις». Η ανθρώπινη γλώσσα, υποστηρίζουν, περιλαμβάνει γραμματική και απεριόριστες δομές. Τα δελφίνια μπορεί να χρησιμοποιούν σήματα, αλλά αυτό δεν συνιστά απαραίτητα γλώσσα όπως την κατανοούμε.
Ακόμα κι αν το μοντέλο δεν μεταφράζει ή δεν επιτυγχάνει μια «συνομιλία», το γεγονός ότι τα δελφίνια μπορεί να αναγνωρίζουν μοτίβα ή να αναμένουν απαντήσεις με βάση τον ήχο ανοίγει ένα πολύτιμο παράθυρο στις γνωστικές τους ικανότητες. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι σταθερές αποκρίσεις σε νέους ήχους θα μπορούσαν να αποδείξουν τη μνήμη, τη μάθηση, την προσοχή και, ίσως, τη βασική επικοινωνία.
Άλλα παγκόσμια έργα στοχεύουν επίσης στην επικοινωνία με ζώα μέσω τεχνητής νοημοσύνης, όπως το Earth Species Project, που επικεντρώνεται στα κοράκια, και το CETI, που εργάζεται για την αποκωδικοποίηση της επικοινωνίας των φαλαινών. Όσο για το αν θα έχουμε ποτέ μια αληθινή «συζήτηση» με ένα δελφίνι, οι ερευνητές παραμένουν επιφυλακτικοί: μάλλον όχι. Ωστόσο, η προσπάθεια κατανόησης θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τη θέση μας στο ζωικό βασίλειο.