Τιτανικός: Ψηφιακή αναπαράσταση αποκαλύπτει συγκλονιστικά μυστικά για τη μοιραία βύθισή του
Η αποκαλυπτική έρευνα έγινε με τη βοήθεια υπερυπολογιστών και κατέληξε με τρομακτική ακρίβεια στην ανακάλυψη νέων δεδομένων.

Η είδηση της βύθισης του Τιτανικού το 1912 σόκαρε όλο τον πλανήτη. Έκτοτε ερευνητές έχουν προχωρήσει σε μεγάλες αποκαλύψεις και ευρήματα σχετικά με το ναυάγιο.
Ωστόσο μια νέα λεπτομερής ανάλυση με τη βοήθεια μιας ψηφιακής σάρωσης αποκάλυψε την πρώτη πλήρη εικόνα του καταδικασμένου πλοίου.
Το ακριβές τρισδιάστατο αντίγραφο δείχνει τη βία του τρόπου με τον οποίο το πλοίο κόπηκε στα δύο καθώς βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση σε παγόβουνο με αποτέλεσμα 1.500 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, ενώ ένα από τα αντίγραφα αποκαλύπτει την εικόνα του λεβητοστασίου, επιβεβαιώνοντας αυτόπτες μαρτυρίες ότι οι μηχανικοί εργάστηκαν μέχρι το τέλος για να κρατήσουν τα φώτα του πλοίου αναμμένα.
Μάλιστα, μια προσομοίωση που έγινε με τη βοήθεια της τεχνολογίας, υποδηλώνει ότι από τη σύγκρουση προκλήθηκαν ρήγματα μεγέθους χαρτιού Α4. Ρήγματα που τελικά αποδείχθηκαν μοιραία και οδήγησαν στη βύθιση του πλοίου.
Τα πρώτα συμπεράσματα της έρευνας και τα σχόλια των ερευνητών
«Ο Τιτανικός είναι ο τελευταίος επιζών αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής και έχει ακόμα ιστορίες να πει», δήλωσε η Parks Stephenson, αναλυτής του Titanic.
Η μελέτη γίνεται στα πλαίσια του νέου ντοκιμαντέρ από την National Geographic και την Atlantic Productions που ονομάζεται Titanic: The Digital Resurrection.
Το ναυάγιο, βρίσκεται 3.800 μέτρα κάτω στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού και χαρτογραφήθηκε χρησιμοποιώντας υποβρύχια ρομπότ. Έτσι, περισσότερες από 700.000 εικόνες, τραβηγμένες από κάθε γωνία, χρειάστηκαν για τη δημιουργία του «ψηφιακού Τιτανικού», το οποίο αποκαλύφθηκε από το BBC.
Επειδή το ναυάγιο είναι τόσο μεγάλο και βρίσκεται στα έγκατα του βυθού, η εξερεύνηση του με υποβρύχια έδειχνε μόνο μεμονωμένα στιγμιότυπα. Η νέα πρωτοποριακή σάρωση, ωστόσο, παρέχει την πρώτη πλήρη εικόνα του Τιτανικού.
Η τεράστια πλώρη βρίσκεται όρθια στον πυθμένα της θάλασσας, σχεδόν σαν το πλοίο να συνέχιζε το ταξίδι του.
«Είναι σαν μια σκηνή εγκλήματος: πρέπει να δεις ποια είναι τα στοιχεία, στο πλαίσιο του πού βρίσκονται», είπε η Parks Stephenson, ενώ συνέχισε αναφέροντας: «και το να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της τοποθεσίας του ναυαγίου είναι το κλειδί για να κατανοήσουμε τι συνέβη».
Οι αποκαλύψεις από τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες
Η ψηφιακή σάρωση αποκαλύπτει νέες λεπτομέρειες από κοντά, συμπεριλαμβανομένου ενός φινιστρινιού που πιθανότατα έσπασε κατά τη στιγμή της σύγκρουσης με το παγόβουνο. Σύμφωνα με τις αναφορές αυτόπτων μαρτύρων κομμάτια πάγου εισχώρησαν στις καμπίνες ορισμένων ανθρώπων.
Όμως, σε απόσταση 600 μέτρων, η πρύμνη, δηλαδή το πίσω μέρος, είναι μια άμορφη μάζα από χαλασμένο μέταλλο. Η ζημιά, εκεί προκλήθηκε καθώς έπεσε στον πυθμένα της θάλασσας αφού το πλοίο έσπασε στη μέση.

Οι ειδικοί έχουν μελετήσει ένα από τα τεράστια λεβητοστάσια του Τιτανικού - είναι εύκολο να το δει κανείς στη σάρωση επειδή βρίσκεται στο πίσω μέρος του τμήματος της πλώρης στο σημείο δηλαδή όπου το πλοίο έσπασε στα δύο.
Οι επιβάτες είπαν ότι τα φώτα ήταν ακόμα αναμμένα καθώς το πλοίο βυθιζόταν και το ψηφιακό αντίγραφο αποδεικνύει ότι ορισμένοι από τους λέβητες είναι κούφιοι, γεγονός που υποδηλώνει ότι εξακολουθούσαν να λειτουργούν καθώς βυθίστηκαν στο νερό.
«Ξαπλωμένη» στο κατάστρωμα της πρύμνης, έχει επίσης ανακαλυφθεί μια ανοιχτή βαλβίδα. Αυτή υποδεικνύει πως ο ατμός εξακολουθούσε να «ρέει» στο σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό θα γινόταν χάρη στην ομάδα μηχανικών με επικεφαλής τον Τζόζεφ Μπελ που έμεινε πίσω για να φτυαρίζει κάρβουνο στους φούρνους για να κρατήσει τα φώτα αναμμένα.
Όλοι πέθαναν στην καταστροφή, αλλά οι ηρωικές ενέργειές τους έσωσαν πολλές ζωές, είπε ο Parks Stephenson προχωρώντας σε μια ανατριχιαστική αποκάλυψη: «κράτησαν τα φώτα και τη δύναμη να δουλεύουν μέχρι το τέλος, για να δώσουν χρόνο στο πλήρωμα να εκτοξεύσει τις σωσίβιες λέμβους με λίγο φως αντί στο απόλυτο σκοτάδι».
Η προσομοίωση της μοιραίας σύγκρουσης και τα μικρά ρήγματα
Μια νέα προσομοίωση έδωσε επίσης περαιτέρω πληροφορίες για τη βύθιση που χρειάστηκε ένα λεπτομερές δομικό μοντέλο του πλοίου. Αυτό δημιουργήθηκε από τα σχεδιαγράμματα του Τιτανικού, καθώς και πληροφορίες σχετικά με την ταχύτητα, την κατεύθυνση και τη θέση του, για να γίνουν οι προβλέψεις της ζημιάς που προκλήθηκε από τη σύγκρουση.
«Χρησιμοποιήσαμε προηγμένους αριθμητικούς αλγόριθμους, υπολογιστική μοντελοποίηση και δυνατότητες υπερυπολογιστών για την αναπαράσταση της βύθισης του Τιτανικού», δήλωσε ο καθηγητής Jeom-Kee Paik, από το Κολέγιο του Λονδίνου, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας.
Ο Τιτανικός υποτίθεται ότι ήταν αβύθιστος, σχεδιασμένος για να παραμένει στην επιφάνεια του νερού ακόμα κι αν τέσσερα από τα στεγανά του διαμερίσματα πλημμύριζαν. Η προσομοίωση, ωστόσο, υπολογίζει ότι η ζημιά του παγόβουνου απλώθηκε σε έξι.
«Η διαφορά μεταξύ της βύθισης και της μη βύθισης του Τιτανικού οφείλεται στα λεπτά περιθώρια των ρηγμάτων περίπου στο μέγεθος ενός κομματιού χαρτιού», δήλωσε ο Σάιμον Μπένσον, συνεργάτης λέκτορας ναυτικής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ, ενώ συνέχισε αναφέροντας πως «το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα μικρά ρήγματα είναι σε μεγάλο μήκος του πλοίου, έτσι το νερό από την πλημμύρα εισέρχεται αργά αλλά σταθερά σε όλες αυτές τις τρύπες και στη συνέχεια τελικά τα διαμερίσματα πλημμυρίζουν στην κορυφή και ο Τιτανικός βυθίζεται».