«Την ώρα που καιγόταν το σπίτι μου, έσβηνα φωτιές σε άλλα σπίτια και κόντεψα να καώ ζωντανός...»
«Και ο Θεός να κατέβει δεν θα σταματήσω». Ο εθελοντής δασοπυροσβέστης Αλέξανδρος Τυφλίδης που είδε το σπίτι του να γίνεται στάχτη στη φωτιά της Κερατέας την ώρα που έδινε τη μάχη στο πύρινο μέτωπο μιλά στο flash.gr.
«Μπορεί να πηγαίνουμε για δουλειά, αλλά παίρνουμε και αυτά που πρέπει μαζί. Είναι δύσκολο το Σαββατοκύριακο. Σε επιφυλακή όλοι είμαστε και ετοιμοπόλεμοι…»
Τραγική ειρωνεία…Είναι η ανάρτηση που είχε κάνει μόλις ένα 24ωρο πριν καεί το σπίτι του, ο εθελοντής δασοπυροσβέστης και μέλος της Πυροπροστασίας Δασών Λαυρεωτικής, όταν πόζαρε κρατώντας τα σύνεργα που τον βοηθούν στη μάχη της κατάσβεσης. Μια ημέρα μετά, το σπίτι που νοίκιαζε και στο οποίο στέγαζαν με τη σύζυγό του, τα τέσσερα παιδιά τους, έγινε στάχτη, μαζί με όλα τους τα υπάρχοντα. Ο Αλέξανδρος Τυφλίδης, μπορεί να έχασε ό,τι είχε και δεν είχε στη φωτιά που ξέσπασε στην Κερατέα, την ώρα που εκείνος έδινε μάχη με τις φλόγες για να σώσει άλλες κατοικίες, όμως -όπως δηλώνει στο Flash.gr- δεν το μετανιώνει ούτε στιγμή, γιατί σώθηκαν άλλες περιουσίες και κόποι μιας ζωής…
«Είμαι εθελοντής δασοπυροσβέστης στον Δήμο Λαυρεωτικής 8 χρόνια. Οκτώ χρόνια χειμώνα καλοκαίρι, είμαστε πάντα στην πρώτη γραμμή και δίνουμε πάνω από το 100% των δυνάμεών μας για τον τόπο μας. Παρόλο που κάηκε το σπίτι μου, εγώ συνέχισα ακάθεκτος να πηγαίνω να σβήνω άλλα σπίτια, μέχρι και το απόγευμα της Δευτέρας, που ήρθα στο σπίτι που με φιλοξενούν για να ηρεμήσω λιγάκι.
-Εσείς εκείνη την ώρα που συνέβαινε αυτό στο σπίτι σας, ήσασταν σε κάποιο άλλο σημείο και επιχειρούσατε;
Εγώ ήμουν στη φωτιά. Ήμουν σε συμβάν ήδη. Έσβηνα άλλα σπίτια και κόντεψα να καώ ζωντανός, για να σώσω άλλες περιουσίες.
Οικοσυσκευές, παιχνίδια, ρουχισμός, αναμνήσεις αποτυπωμένες σε φωτογραφίες…Ακόμα και το αυτοκίνητό τους. Τα πάντα χάθηκαν. Το σημαντικό όμως, μας λέει ο κύριος Τυφλίδης είναι πως η οικογένειά του είναι σώα και αβλαβής…
-Τα υπάρχοντα σας στο σπίτι που νοικιάζατε κάηκαν;
Όλα, τα πάντα κάηκαν. Δεν μπόρεσα να σώσω τίποτα. Κι εκεί να ήμουν δεν θα μπορούσα να σώσω κάτι. Ήταν μεγάλη η φωτιά και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, κανένας.
-Η οικογένειά σας; Έχετε τέσσερα παιδιά…
Τα παιδιά μου, είναι 6 ετών η κόρη μου, 4 ο γιος μου και 22 μηνών τα δίδυμα. Η οικογένειά μου είχε προλάβει και είχε φύγει από το σπίτι. Τους το είπα εγώ να φύγουν. Γιατί τα σπίτια φτιάχνονται. Θα μπορούσα όμως να έχω «φύγει» εγώ, γιατί πήγαμε να καούμε στο Μαρκάτι. Το σημαντικό για εμένα είναι ότι οι δικοί μου άνθρωποι είναι καλά. Κάηκε το σπίτι μας, αλλά καταφέραμε να σώσουμε κάποια άλλα σπίτια , άλλες περιουσίες και είμαστε χαρούμενοι γι αυτό. Προχωράμε. Τι άλλο να κάνουμε;
-Κάηκε και το αυτοκίνητο σας;
Ναι, κάηκε το ένα από τα δύο που έχουμε. Συγκεκριμένα, αυτό που είχα για να πηγαίνω στη δουλειά. Και φυσικά πάω από αύριο κανονικότατα, γιατί η δουλειά μας συντηρεί.
Στην ίδια μοίρα ένας ακόμη εθελοντής αλλά και άλλοι κάτοικοι της Κερατέας που είδαν τους κόπους μιας ζωής, να χάνονται από τις πύρινες γλώσσες…Ο κύριος Χαράλαμπος Συρίγος, συνάδελφος εθελοντής δασοπυροσβέστης του Αλέξανδρου Τυφλίδη, μας μιλά για τις στιγμές που η μάχη με τις φλόγες, έδινε τη θέση της στην απόγνωση…
«Καταστράφηκε ολοσχερώς το σπίτι όπως καταλαβαίνετε, δεν έχει μείνει τίποτα στον άνθρωπο. Ίσα που πρόλαβαν τα παιδιά και η γυναίκα του και έφυγαν, ενώ ο Αλέξανδρος εκείνη τη στιγμή ήταν σε άλλο σημείο. Δεν ήταν στο σπίτι του. Έσβηνε άλλο μέτωπο. Κάηκε και το αυτοκίνητό του, γιατί για να προλάβει να διώξει την οικογένειά του, άφησε το αυτοκίνητο κάτω στο δρόμο, μέσα σε χωράφια και δυστυχώς κάηκε και αυτό. Το σπίτι του άλλου εθελοντή μας, που επίσης παραδόθηκε στις φλόγες, είναι εξοχική κατοικία η οποία και αυτή καταστράφηκε ολοκληρωτικά.
Έγιναν στάχτη πολλά σπίτια και δυστυχώς οι οικισμοί που κάηκαν , οι γειτονιές και στο Άνω Πανόραμα και στην Κάτω Πλάκα και στο Μαρκάτι και στον οικισμό Γέφυρας Αδάμ, που υπέστη τις μεγαλύτερες ζημιές σε οικείες, είναι οικισμοί όπου οι κάτοικοι στα περισσότερα σπίτια ζουν μόνιμα. Οι πιο πολλοί είναι συνταξιούχοι και μεροκαματιάρηδες. Είναι άνθρωποι του μόχθου και πρέπει οπωσδήποτε η πολιτεία να σταματήσει τα πολλά λόγια και να κάνει πολλές πράξεις.»
Αλυσίδα αγάπης και υποστήριξης, για τον πολύτεκνο εθελοντή δασοπυροσβέστη
Με σύμμαχο το διαδίκτυο, άνθρωποι γνωστοί, αλλά και άγνωστοι στον κύριο Τυφλίδη, έχουν γίνει κομμάτι αυτή της αλυσίδας που προσφέρει παρηγοριά και υποστήριξη. Ένας αριθμός λογαριασμού τραπέζης, αλλά και έπιπλα, ρουχισμός, παιχνίδια…Κυρίως όμως, η αίσθηση ότι απλώνεται ένα χέρι βοηθείας την κρίσιμη στιγμή, είναι αυτό που τον συγκινεί ιδιαίτερα, μας λέει. Και το ευχαριστώ το νιώθει μικρό, ελάχιστο μπροστά στο μεγαλείο κάποιων ανθρώπων…
«Αυτό που κάνει τώρα ο κόσμος και με βοηθάει…Ένα ευχαριστώ να τους πω, είναι λίγο. Και ξέρετε δεν είναι μόνο άνθρωποι από την περιοχή. Είναι και ξένοι άνθρωποι που δεν με γνωρίζουν. Έκαναν μια κοινοποίηση στο ίντερνετ και άνθρωποι που δεν με έχουν δει ούτε μια μέρα, έχουν μαζέψει για εμάς ένα ποσό.
-Τι θα θέλατε να τους πείτε;
Μέσα από την καρδιά μου θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, αν και πιστεύω πως είναι λίγο. Γιατί δεκάδες άνθρωποι έχουν ανταποκριθεί. Όμως πρέπει, εφόσον είμαι οκτώ με εννιά χρόνια εθελοντής στην περιοχή, πρέπει και ο δήμος να κινητοποιηθεί και να με βοηθήσει. Και εμένα, αλλά και τα υπόλοιπα περίπου 15 σπίτια που καήκαν. Όλοι είμαστε άνθρωποι. Όλοι πρέπει να βοηθηθούν.»
Όσο για την εθελοντική του δράση, δεν υπάρχει περίπτωση μας λέει να τα παρατήσει, ακόμα και μετά από αυτή την εξέλιξη. Αντιθέτως, θα συνεχίσει να ρίχνεται στη μάχη με τις φλόγες, πιο αποφασιστικά και με μεγαλύτερη αυταπάρνηση, κάθε φορά που η σειρήνα χτυπά…
«Και ο Θεός ο ίδιος να κατέβει, δεν πρόκειται να σταματήσω. Θα συνεχίσω πιο δυνατός και στην πρώτη γραμμή όπως κάνουμε πάντα. Γιατί εκεί είμαστε. Όχι πίσω. Στην πρώτη γραμμή. Όποτε χρειαστεί.»
