Τι απαιτεί η επιχείρηση «Ήρεμα Νερά» της Ελλάδας στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες
Το παρασκήνιο ενόψει της συνάντησης Μητσοτάκη με Ερντογάν, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής έχει ενταθεί τα τελευταία 24ωρα.
Στο τραπέζι της συνάντησης θα τεθεί η συμφωνία για ένα μορατόριουμ στο Αιγαίο, ώστε να δοθεί η δυνατότητα για «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, ώστε να εμπεδωθεί και ένα ελάχιστο κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δυο κυβερνήσεων.
[caption id="attachment_1737950" align="alignnone" width="620"]
Χαρακτηριστική εικόνα από το ταραγμένο Αιγαίο του 2020[/caption]
Ένα μορατόριουμ εξάλλου, βραχυπρόθεσμα διευκολύνει και την Τουρκία, ενόψει των διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη θετική ατζέντα της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών, στις 24 και 25 Ιουνίου.
Αναμφισβήτητα καθοριστικό ρόλο στη συνάντηση θα παίξει το κλίμα που θα επικρατήσει στην πρώτη συνάντηση Μπάιντεν Ερντογάν που θα έχει προηγηθεί.
Λογικά αυτή την εβδομάδα θα έχουμε την πλήρη εικόνα για τον τρόπο με τον οποίο θα θελήσει να επιστρέψει στην Ανατολική Μεσόγειο η νέα κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Την προηγούμενη εβδομάδα πήραμε μία πολύ θετική γεύση με την εισαγωγή της νέας νομοθεσίας από τον γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ που ενισχύει την Ελληνοαμερικανική στρατιωτική συνεργασία και μπορεί να εκτιμηθεί ως ένα δείγμα για την στο εξής αναβάθμιση των διμερών σχέσεων.
Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι το Κογκρέσο εκφράζει βούληση για παροχή άμεσων δανείων στην Ελλάδα για την προμήθεια αμυντικών ειδών, αμυντικών υπηρεσιών και υπηρεσιών σχεδιασμού και κατασκευής που φτάνει έως και τα αεροσκάφη F-35, που είναι βέβαια μία πανάκριβη υπόθεση για να ασχοληθεί η Ελλάδα χωρίς τις απαραίτητες εγγυήσεις.
Στο βάθος βέβαια αυτό που ενδιαφέρει τους Αμερικανούς είναι η αντιμετώπισή της ολοένα και πιο πληθωρικής παρουσίας της Κίνας και της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και αυτό πρέπει να το έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας χωρίς να θεωρούμε ότι εμείς ή οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι το κέντρο του κόσμου.
Οι ΗΠΑ ορθώς θέλουν ανοιχτή γραμμή με όλους τους συμμάχους τους στην περιοχή και βλέπουν ότι με τα καμώματα Τραμπ Ερντογάν, κοντεύουν να "χάσουν" την Τουρκία η οποία φλερτάρει με τη Ρωσία αν δεν έχει αρραβωνιαστεί ήδη.
Και μπορεί η "ελληνική εξέδρα" να βλέπει τον Μπάιντεν σε αυτή τη φάση ως πυγμάχο που θα ρίξει στο καναβάτσο τον Ερντογάν και τους Τούρκους, όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο για τις πραγματικές ανάγκες της γεωπολιτικής στρατηγικής της Δύσης στην περιοχή.
Έστω και με την οπτική της διπλωματικής "πυγμαχίας" οι Αμερικανοί έχουν δώσει αρκετές γροθιές στον Ερντογάν (από την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, τη σύσφιξη των σχέσεων με την Αθήνα, μέχρι τη νομοθετική πρωτοβουλία του Κογκρέσου κλπ) για να τον ζαλίζουν και να τον αναγκάσουν να πετάξει τη ...ρωσική πετσέτα. Δεν θέλουν όμως να βγάλουν την Τουρκία νοκ άουτ στέλνοντάς την οριστικά στην Ανατολή.
Όλοι οι "παίκτες" όπως και εμείς έχουν την δική τους ατζέντα. Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα που και η Κύπρος τις τελευταίες μέρες "γκρινιάζει" ενόψει της συνάντησης Μητσοτάκη Ερντογάν υπενθυμίζοντας με διάφορους τρόπους τις κόκκινες γραμμές στο κυπριακό και ό,τι αυτό πρέπει να είναι η απόλυτη προτεραιότητα.
Όσο για την Ελληνική Κυβέρνηση τυπικώς συναινεί στη "θετική ατζέντα τόσο στις ελληνοτουρκικές όσο και στις ευρωτουρκικές σχέσεις, επιθυμώντας ανοικτούς διαύλους εποικοδομητικό διάλογο πάντα στη βάση του Διεθνούς δικαίου και με πλήρη σεβασμό στις Διεθνείς υποχρεώσεις που έχει αναλάβει κάθε χώρα".
Ουσιαστικώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει τις τελευταίες εβδομάδες τις απαραίτητες κινήσεις προς την αμερικανική πλευρά συνεπικουρούντος και του Αμερικανού Πρέσβη κ. Τζέφρι Πάιατ ώστε να θωρακίσει τις σχέσεις της αλλά και τα νώτα της ώστε όχι μόνο να μη μείνει στο "πλάι" μιας πιθανής αμερικανοτουρκικής προσέγγισης αλλά να έχει και τον πρώτο λόγο στις επαφές με τις ΗΠΑ.
Η περαιτέρω ενδυνάμωση της αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας ΗΠΑ με συγκεκριμένες εμπορικές συμφωνίες που θα προβλέπουν ενίσχυση και της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας παράλληλα με τα ναυπηγεία είναι το κλειδί που θα δώσει την απαραίτητη ηρεμία και ισορροπία στην περιοχή μακροπρόθεσμα αλλά και μεσοπρόθεσμα, σε βάθος διετίας μέχρι δηλαδή τις εθνικές εκλογές της Τουρκίας τον Ιούνιο του 2023, όπου θα μάθουμε αν μετά τη Μέρκελ και ο Ερντογάν θα αποχωρήσει από την ηγεσία της χώρας του.
Για την εβδομάδα που ξεκινά σε επίπεδο πολιτικής επικοινωνίας που ενθουσιάζει τους Έλληνες πολιτικούς και δημοσιογράφους (η πολιτική επικοινωνία) πιθανώς να μην καταγάγουμε κάποιον ...περιφανή "θρίαμβο" σαν το κατσάδιασμα Δένδια στον Τσαβούσογλου εντός Άγκυρας.
Μικρή σημασία θα έχει πάντως καθώς τα κείμενα οι υπογραφές και οι εμπορικές συμφωνίες είναι αυτές που κάνουν τους καλούς λογαριασμούς και τους μη εχθρούς στην Ανατολική Μεσόγειο.
