Θα τραβήξει η Κίνα την “σκανδάλη” της Ταϊβαν; Ο πρόεδρος Σι Τζιπίνγκ το υποσχέθηκε στον λαό του…
Τέσσερις ώρες διήρκησε συνολικά η πρόσφατη τηλεδιάσκεψη του Τζο Μπάιντεν με τον Σι Τζιπίνγκ. Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι...διαφωνούν σχεδόν σε όλα. Από το ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης του κορονοϊού έως και την στρατηγική τους στα ταραγμένα ύδατα του Ειρηνικού.
Ο Κινέζος πρόεδρος έστειλε αυστηρή προειδοποίηση στον Μπάιντεν ότι “παίζει με τη φωτιά και θα καεί”. Επιπλέον, ο Σι Τζιπίνγκ ξεκαθάρισε ότι η Κίνα δεν πρόκειται να αλλάξει τακτική και θα συνεχίσει τις προσπάθειές της να επιβληθεί κατά κράτος στην ευρύτερη περιοχή, ασκώντας οικονομικό μπούλιγνκ μέχρι και στην Αυστραλία.
Εδώ λοιπόν γίνεται κατανοητό, πως η σύσταση της αγγλόφωνης συμμαχίας των AUKUS δεν έγινε για επικοινωνιακούς λόγους αλλά για να εξασφαλίσει στην Ουάσινγκτον ότι θα έχει στο πλευρό της ισχυρούς και έμπιστους συμμάχους σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης με το Πεκίνο.
Η απόφαση της Καμπέρα να εξοπλιστεί με πυρηνικά υποβρύχια μόνο τυχαία δεν είναι και θα πρέπει να μας προβληματίζει όλους, δεδομένου ότι μιλάμε για μια χώρα που δεν έχει ακουστεί ποτέ. Όταν αποφασίζεις να εξοπλιστείς με πυρηνικά δεν σημαίνει ότι κινδυνεύεις απλά. Εδώ τίθεται μέχρι και το ζήτημα της γενικής επιβίωσης ως έθνος. Ουσιαστικά με την στάση της η Αυστραλία, αντάλλαξε ασφάλεια για να δώσει χώρο και στρατεύματα στις ΗΠΑ. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι η Αυστραλία έχει υπογράψει και συνθήκη για τη ¨μη διάδοση των πυρηνικών”. Μια συνθήκη βέβαια που η ίδια έσπασε πρώτη πρώτη...
Τι μπορεί όμως να οδηγήσει όλες αυτές τις υπερδυνάμεις σε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός, που ούτε ο πιο απαισιόδοξος αναλυτής δεν θα μπορούσε να φανταστεί;
Φυσικά το αυτοδιοικούμενο νησί της Ταϊβάν.
Τους τελευταίους μήνες το Πεκίνο έχει ξεκινήσει ένα μπαράζ παραβιάσεων της εθνικής κυριαρχίας της Ταϊπέι. Ο Σι Τζιπίνγκ επιδιώκει να ενσωματώσει στη χώρα του την Ταϊβάν ύστερα από σχεδόν πέντε δεκαετίες, στα πλαίσια του δόγματος της “μιας και ενιαίας Κίνας”.
Ωστόσο, ο λόγος να ενσωματωθεί εκ νέου το νησί έχει περισσότερο “βάθος”. Η δημοφιλία του Κινέζου ηγέτη βρίσκεται σε πτωτική τάση. Παρά το γεγονός ότι το Πεκίνο έχει γίνει εξαιρετικά υπολογίσιμο στην παγκόσμια σκηνή, η Κίνα είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί κανόνες και να βρίσκεται συνεχώς στο “μικροσκόπιο”. Επιπροσθέτως, οι συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε την πανδημία η κινεζική κυβέρνηση, γέννησαν ένα κύμα δυσφορίας στην κοινωνία.
Για αυτό λοιπόν, ο αυταρχικός Σι Τζιπίνγκ υποσχέθηκε να προσφέρει “άρτο και θέαμα”, υποσχόμενος στον κουρασμένο λαό του ότι θα πάρει πίσω την Ταϊβάν. Προπαγανδιστικά βίντεο με τις ένοπλες δυνάμεις της Κίνας παίζουν συνεχώς στην δημόσια τηλεόραση. Ανώτατοι αξιωματούχοι προβαίνουν σε άκρως προκλητικές δηλώσεις κατά της Ταϊβάν και δη των ΗΠΑ. Η Κίνα έχει ξεκαθαρίσει ότι θα ανακαταλάβει το αυτοδιοικούμενο νησί, ακόμη και αν χρειαστεί να χυθεί αίμα.
Η Ταϊβάν θεωρείται ένα από τα τελευταία και πιο δυνατά χαρτιά μιας διεφθαρμένης ηγεσίας. Όμως, ο πρόεδρος Σι γνωρίζει πολύ καλά πως αν “τραβήξει τη σκανδάλη” οι συνέπειες θα είναι τεράστιες. Σε έναν πόλεμο δεν κοιτάς μόνο να τον κερδίσεις, αλλά κοιτάς και το κόστος και την πιθανή διάρκεια.
Αξίζει λοιπόν το Πεκίνο να μπει σε μια τέτοια διαδικασία; Και πόσο σίγουρος είναι ο πρόεδρος Σι ότι θα λάβει επιπρόσθετες εξωτερικές βοήθειες (πχ Ρωσία, Β. Κορέα). Συν τοις άλλοις, μια ένοπλη σύγκρουση στον Ειρηνικό θα κινητοποιήσει και άλλες δυνάμεις κατά της Κίνας, πέραν των AUKUS. Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα θα χτυπήσουν επίσης. Ακόμη και η Ινδία ή η Νέα Ζηλανδία. Μιλάμε ξεκάθαρα για έναν παγκόσμιο πόλεμο που θα κάψει την ανθρωπότητα.
Αξίζει λοιπόν να γίνει πυρηνικό μακελειό για τα μάτια μιας “ Ωραίας Ελένης της Ασίας;”
Ο πρόεδρος Σι έχει υποσχεθεί πράγματα που προφανώς δεν μπορεί να υλοποιήσει. Πλέον είναι υποχρεωμένος να βρει άλλες λύσεις και να ακολουθήσει ένα περίεργο μονοπάτι προκειμένου να μην εκτεθεί εξ ολοκλήρου στον λαό του και φυσικά για να παραμείνει στην εξουσία...
