Τα «12 μίλια» εμβολίζουν το τουρκολιβυκό σύμφωνο και ενισχύουν την ελληνογαλλική συμφωνία

Παρακολουθήσαμε την συζήτηση των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων στη συνεδρίαση της βουλής για την κύρωση της εταιρικής στρατηγικής αμυντικής συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας.

Είναι μία σύμβαση ωφέλιμη για τη χώρα, λόγω του ότι κλειδώνει την αποτρεπτική μας αποτελεσματικότητα ,στη περίπτωση που ο "καλός γείτονας" προσπαθήσει να επιβάλει τετελεσμένα. Ήταν κάτι που φωνάζαμε εδώ και πολύ καιρό, που όμως η φωνή της λογικής είχε χαθεί για λόγους που τις λεπτομέρειες γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης. Υποθέτω, ότι λόγω της συμφωνίας AUKUS, τελικά οι ΗΠΑ έδωσαν ένα αντισταθμιστικό οικονομικό δώρο στη Γαλλία με τις φρεγάτες Belharra που μας ωφελεί ,έφυγαν οι αγκυλώσεις που πιθανόν δέσμευσαν τον κ. Μητσοτάκη, και με " καραμπόλα " φτάσαμε στην ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, που είναι κέρδος για τη χώρα μας.

Το άρθρο 2 της συμφωνίας αναφέρει για ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής σε όλη την επικράτεια που περιλαμβάνει Στεριά , θαλάσσια χωρικά ύδατα μέχρι 6 νμ και αέρα μέχρι τα 10 νμ.

Είναι γεγονός, ότι μία αμυντική συμφωνία λογικά δεν είναι δυνατόν να προβλέπει επιπλέον απαιτήσεις ενός κυρίαρχου κράτους ,καθόσον οι επιθυμίες μεταβάλλονται και δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στην εκάστοτε σύμβαση. Ωστόσο, κάτω από το τραπέζι πολλά μπορούν να ειπωθούν και να συμφωνηθούν μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών ,εφόσον υφίστανται οι καλές σχέσεις και ιδιαίτερα όταν τα συμφέροντα είναι εφαπτόμενα. Και αυτό συμβαίνει τουλάχιστον στη παρούσα περίοδο και στο βάθος του χρόνου μεταξύ της Γαλλίας και της Ελλάδας.

Άλλωστε όταν πραγματικά θέλεις να βοηθήσεις υπάρχουν πολλές λογικές/δικαιολογίες για να το πετύχεις ή να συμβεί και το αντίθετο ,δηλαδή να έχεις υπογράψει μία αμυντική συμφωνία και για κάποιους λόγους να μην μπορείς να την ικανοποιήσεις. Συνεπώς η μη κύρωση της συμφωνίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, έστω και αν αυτή ήρθε πολύ καθυστερημένα, και δεδομένου της άμεσης απειλής, θεωρώ ότι δεν συνάδει με την λογική η αντιμετώπιση του θέματος από τον κ. Τσίπρα, και δίνει το δικαίωμα στην απέναντι όχθη να πανηγυρίζει για την μη λήψη ομοφωνίας στην κύρωση της σύμβασης.  Αντιθέτως, το Κίνημα Αλλαγής έχοντας έντονα χαρακτηριστικά του αισθήματος ευθύνης κύρωσε τη συμφωνία.

Όπως έχετε αντιληφθεί η Τουρκία έχει σταδιακά με επιχειρήματα αντιστρέψει κάθε είδους λογική για το Αιγαίο και την Κύπρο με αυτά που επικαλείται καθημερινά, και με αυτά που έχει υποβάλει πρόσφατα στον ΟΗΕ. Διαστρεβλώνει συνειδητά βήμα- βήμα την πραγματικότητα, με την ανοχή που έχουμε επιδείξει κατά καιρούς, τόσο με τα περσινά καλοκαιρινά γεγονότα στο Αιγαίο και Κύπρο ,όσο και στις διαδοχικές συνόδους κορυφής της ΕΕ .Με την αναθεωρητική λογική που βαδίζει η Άγκυρα, όλα πλέον τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Δένδια στη βουλή είναι ενδεικτικές για το κλίμα που επικρατεί και ποιες είναι οι πραγματικές βουλές της Τουρκίας για το καθεστώς στο Αιγαίο και στη Κύπρο.

Αφού δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος για το επίμαχο άρθρο 2 στη βουλή για το θέμα πέρα των 6 νμ, τότε γιατί παίζουμε το κρυφτούλι μεταξύ μας και δεν επεκτείνουμε την αιγιαλίτιδα ζώνη μας στα 12 νμ ;

Αν όχι σε όλη την θαλάσσια περιοχή μας, γιατί όχι τουλάχιστον σε πρώτη φάση νότια και ανατολικά της Κρήτης, όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί ο κ. Δένδιας όταν είχαμε επεκτείνει δυτικά τα χωρικά μας ύδατα στα 12 νμ;

Ώστε να εμβολίσουμε την τουρκολιβυκή συμφωνία και παράλληλα αυτός ο θαλάσσιος χώρος να συμπεριληφθεί αυτομάτως στην ελληνογαλλική συμφωνία; Η γνωστή απάντηση που θα δοθεί είναι ότι αυτό θεωρείται Casus Belli για την Τουρκία και θα μπλέξουμε σε περιπέτειες, και ενδεχομένως θα ακούσουμε ότι δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μία τέτοια κατάσταση, που είναι μία σεβαστή άποψη.

Ωστόσο, είναι ένα θέμα που η κυβέρνηση και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα οφείλουν να το δουν με σοβαρότητα ,να μετρήσουν όλες τις θετικές και αρνητικές παραμέτρους του προβλήματος, να εξετάσουν τι θα προκύψει αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση χωρίς να την αγγίζουμε με τη λογική της υποχωρητικότητας ,να διερευνήσουν τι μας προσφέρει η συμφωνία με τη Γαλλία και πως θα την εκμεταλλευτούμε, και τι θα μας προσφέρει η αναμενόμενη πενταετής συμφωνία με τις ΗΠΑ. Και επιπλέον μέχρι πότε είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε υπομονή και να καταπίνουμε τις Τουρκικές ενέργειες και αξιώσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδα μας ,όταν είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η κατάσταση με την Τουρκία θα οξυνθεί περαιτέρω στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Ή μήπως περιμένουμε ότι οι ΗΠΑ θα τραβήξουν " το αυτί του Ερντογάν" μετά την υπογραφή της πενταετούς σύμβασης μαζί τους;

Μια που το θέμα αυτό το έβαλα στο τραπέζι, ας χειριστή το θέμα κατάλληλα η κυβέρνηση, ώστε να προστατέψει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και ας συζητήσει τη περίπτωση επέκτασης των 12 νμ με τις ΗΠΑ, δηλαδή αν με την υπογραφή της σύμβασης θα έχουμε την κατάλληλη αντιμετώπιση σε αυτό το θέμα. Ξέρετε κάτι; Δεν γίνεται να υπογράφουμε μία σύμβαση μεγάλης διάρκειας να διευκολύνουμε τους φίλους και συμμάχους μας να εξυπηρετήσουν με το καλύτερο τρόπο τα δικά τους συμφέροντα στη περιοχή μας ( εμείς δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τη Ρωσία),χωρίς να υπάρχουν οι ανάλογες προϋποθέσεις προστασίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και χωρίς τα κατάλληλα οικονομικά ανταλλάγματα.

Εκτιμώ, ότι είναι η κατάλληλη ώρα και πριν προηγηθεί η υπογραφή της νέας αμυντικής σύμβασης με τις φίλες Ηνωμένες Πολιτείες ,να τεθούν όλα τα ζητήματα στη δέουσα ρεαλιστική διάσταση συμπεριλαμβανομένης και της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ.

*Ο Γιώργος Τσιτσιλιάνος γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1956, αποφοίτησε από την Σχολή Ικάρων τμήμα Μηχανικών ως ανθυποσμηναγός και παραιτήθηκε ως σμήναρχος από την Πολεμική Αεροπορία το 2002. Είναι πτυχιούχος μαθηματικός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα εφαρμοσμένα μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι αναπληρωτής τομεάρχης Άμυνας του Κινήματος Αλλαγής.