ΣΥΡΙΖΑ -Νέα Αριστερά: Βάρεσαν …κανόνι αντί για βούτυρο!

Στην αρχή σκέφτηκα να αναφερθώ στο σημερινό σημείωμα με τον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ αστακοκαραβοκύρι που συνεχίζει να παίζει με το πληκτρολόγιο , όπως κάποτε έπαιζε με τα λεφτά πλούσιων πελατών, ελπίζοντας να βρει πνευματικούς χορηγούς στα αδιέξοδα και τα φαντάσματα που τον κυνηγούν από παιδί. Αλλά επειδή το μόνο που θρέφει το εγώ του είναι οι εν απομείναντες υπήκοοί του και το να ασχολούνται όσο το δυνατόν περισσότεροι μαζί του, είπα να επικεντρωθώ σε δυο υπαρκτά κόμματα του Κοινοβουλίου, γεννήματα της ίδιας «μήτρας» της Κουμουνδούρου. Και αναφέρομαι στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Αριστερά.

Εκεί λοιπόν που πίστευα ότι ήταν θέμα χρόνου να λιώσουν οι πάγοι μεταξύ τους και αργά ή γρήγορα οι δυο θα ενώνονταν πάλι εις σάρκα μία, κατάφεραν πάλι να χρησιμοποιήσουν στις σχέσεις τους τα κανόνια, παρά το βούτυρο. Και αναφέρομαι στις θέσεις που εξέφρασαν για τον προϋπολογισμό σε ότι αφορά το αν θα ψηφίσουν ναι ή όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα έπραξε το αυτονόητο, λέγοντας ότι θα ψηφίσει υπέρ. Από την άλλη στην ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ αποφάσισαν να καταψηφίσουν τις αμυντικές δαπάνες εμμένοντας στη λογική του εμείς θέλουμε βούτυρο και όχι κανόνια. Μέρες που είναι θα τους έλεγα ότι και εγώ είμαι υπέρ του Χριστιανικού δόγματος και επί γης ειρήνη, αλλά επειδή ζούμε σε περίεργους καιρούς δεν θα υποκύψω στον πειρασμό.

Απλά κρατώ ότι η Νέα Αριστερά  δεν στάθηκε στην διαφοροποίησή της, αλλά φρόντισε να ρίξει και μια κανονιά στην Κουμουνδούρου, λέγοντας ότι δεν είναι Αριστερή πολιτική να ψηφίζεις εξοπλισμούς. «Το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να δηλώσει ότι θα ψηφίσει τις αμυντικές δαπάνες, παρότι λόγω του αμαρτωλού του παρελθόντος θα έπρεπε να γνωρίζει τι σημαίνει εμπόριο διαφθοράς. Σήμερα όμως μάθαμε ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ προσχωρεί στο στρατόπεδο των όπλων» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Χαρίτσης προσθέτοντας ότι: «Αυτό που δεν έχει διαφοροποιηθεί σε σχέση με πέρυσι είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ επί Κασσελάκη λέει ο ΣΥΡΙΖΑ του Φάμελλου».

Φαίνεται πως η Νέα Αριστερά, έχει πάρει τις αποφάσεις να κινηθεί με ιδεολογική καθαρότητα τινάζοντας στον αέρα τις όποιες δυνατότητες συνεννόησης τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με το ΠΑΣΟΚ, προφανώς τιμωρώντας Χαριλάου Τρικούπη και Κουμουνδούρου γιατί είπαν όχι στην επιλογή Χαρίτση για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Λησμονούν ότι το γινάτι βγάζει μάτι, και ότι οι προσωπικές επιθέσεις δύσκολα γεφυρώνονται.

Δυστυχώς για την Αριστερά, η υπερανάπτυξη των «εγώ» της έχει σηκώσει τείχη που δύσκολα γκρεμίζονται. Αντί να επιλέγουν ΣΥΡΙΖΑ – Νέα Αριστερά την συνεννόηση, προτιμούν τις μοναχικές διαδρομές που δεν οδηγούν ούτε στην εξουσία, ούτε καν στην αξιωματική αντιπολίτευση. Επιλέγουν να βαρέσουν κανόνι στις σχέσεις τους, αντί να χρησιμοποιήσουν θεραπευτικά το «βούτυρο» για να κλείσουν τις πληγές που έχουν ανοίξει μεταξύ τους.

Τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών, μόνο καλό δεν κάνουν στην χώρα και στον χώρο. Το πρώτο μας αφορά όλους, το δεύτερο ας προβληματίσει τους ίδιους.