Συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν: Ποιόν βολεύουν τα «ήρεμα νερά»
Τι να περιμένουμε από την συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογαν στην Ν. Υόρκη, ρώτησα χθες το μεσημέρι άνθρωπο του περιβάλλοντος του πρωθυπουργού, για να πάρω την απάντηση «όχι κάτι συγκλονιστικό, όχι κάτι απρόβλεπτο, μια συμφωνία για να συνεχίζουν οι ήσυχες μέρες».
Και φαίνεται πως η ουσιαστική κατάληξη της σημερινής (6 το απόγευμα ώρα Ελλάδος) συνάντησης των δυο ηγετών στο περιθώριο της γεν συνέλευσης του ΟΗΕ στην Ν Υόρκη, θα είναι μια «συμφωνία» να συνεχίσουμε να έχουμε ανοιχτούς δίαυλους επικοινωνίας, με στόχο (αν τελικά τα καταφέρουμε) να υπογράψουμε συμφωνητικό για παραπομπή στην Χάγη. Πότε; Άγνωστο…
Αν και ορισμένες άλλες πήγες, κυρίως Τουρκικές, αφήναν να εννοηθεί πως υπήρξε μεγαλύτερη συμφωνία σε ορισμένα ζητήματα κατά την διάρκεια επικοινωνιών και συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών των δυο χωρών και πως κάτι τέτοιο μπορεί να ανακοινωθεί σήμερα, από την ελληνική πλευρά δεν δίνατε κανένα τέτοιο κλίμα.
Όπως όλα δείχνουν η συνάντηση θα επεκτείνει το «καλό κλίμα» των τελευταίων μηνών και θα οδηγήσει σε μια σειρά συναντήσεων , όπως και της συνάντησης των υπουργικών κλιμάκιων των δυο χωρών στην Θεσσαλονίκη τον άλλο μηνά. Είναι καλό ένα τέτοιο αποτέλεσμα;
Προσωπικά θα έλεγα πως κάθε είδους συζήτηση που επεκτείνει την ηρεμία αναμεσά στις δυο χώρες και παγιώνει ένα κλίμα διαλόγου είναι θετική εξέλιξη.
Ακόμα και αν τελικά όλη αυτή η διαδικασία δεν καταλήξει σε κάτι χειροπιαστό (πράγμα πολύ πιθανό μια και οι διαφορετικές απόψεις ιδίως για τα θέματα που μπορούν να πάνε στην Χάγη αποτελούν μεγάλο εμπόδιο), η συζήτηση είναι θετικό γεγονός. Και είναι θετικό γεγονός και για τις δυο χώρες.
Η Ελλάδα, με την επενδυτική βαθμίδα μπροστά της, θέλει να δείξει στους διεθνείς επενδυτές ότι είναι μια χωρά όχι μόνον με εσωτερική σταθερότητα αλλά και μια χώρα που δεν έχει «επικίνδυνα ζητήματα με τους γείτονες», άρα μπορούν χωρίς φόβο και ρίσκο να επενδύσουν.
Παράλληλα, οι «επενδύσεις» των ΗΠΑ στον στρατιωτικό τομέα στην χώρα μας (Αλεξανδρούπολη, Κρήτη κλπ) για να επεκταθούν χρειάζεται να υπάρχει μια σταθερότητά στην περιοχή. Το ίδιο ισχύει και για τις προετοιμαζόμενες μεγάλες «κινήσεις» σε σχέση με την μεταφορά προϊόντων από την Ινδία μέσω Ισραήλ. Αρα, τα «ήρεμα νερά» , βολεύουν την χώρα μας σε πολλούς τομείς.
Το ίδιο φαίνεται να επιδιώκει και η Τουρκία. Διάθεση συζήτησης και αποφυγή οξύνσεων από την μια δίνει στην Άγκυρα κρίσιμα επιχειρήματα προς την μεριά των ΗΠΑ, ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια για τον εκσυγχρονισμό των F-16 και την αγορά νέων και από την άλλη της δίνει επιχειρήματα ώστε να βοηθηθεί, έστω και εμμέσως, από το οικονομικό κατεστημένο Ευρωπαϊκής Ένωσης και Δύσης. Οικονομική βοήθεια που είναι σαφές ότι μη κυβέρνηση Ερντογαν επιζητεί εναγωνίως και άμεσα.
