Συγκλονίζει άνδρας για επεισόδιο που είχε με τον οδηγό της Porsche: «Πήρα το 100, δεν ξέρω αν τον βρήκαν»
Ο μάρτυρας κάνει λόγο για έναν άνθρωπο εκτός εαυτού, ο οποίος φώναζε μαινόμενος.
Προκαλεί αίσθηση μια νέα μαρτυρία για τον 45χρονο οδηγό της Porsche, που σκότωσε τον 22χρονο Παναγιώτη, στα Χανιά. Μάρτυρας περιγράφει στο zarpanews.gr, επεισόδιο που είχε με τον επιχειρηματία λίγο πριν το τροχαίο δυστύχημα. Μάλιστα, υποστηρίζει ότι αμέσως μετά το περιστατικό, κάλεσε το 100 κι έδωσε την πινακίδα του αυτοκινήτου του 45χρονου.
Περιγράφει:
«Οδηγώ στον κυκλικό κόμβο των Δικαστηρίων και ξαφνικά με περνάει από δεξιά… Ως τότε δεν είχα αντιληφθεί αν ήταν πίσω μου, δεν τον έχω αντιληφθεί, το είδα να με προσπερνάει από δεξιά και να μου κλείνει τον δρόμο. Όταν κατάλαβα ότι δεν χωράμε και οι δύο, τότε σταματάω το αυτοκίνητο για να μην προκληθεί ατύχημα.
Τότε σταματάει και αυτός, κατεβαίνει από το αυτοκίνητο, έρχεται προς την μεριά του αυτοκίνητου και αρχίζει να φωνάζει.
Εγώ χωρίς να ανοίξω το τζάμι, αρχίζω να ρωτάω τι έγινε – τι έγινε, δεν μου απαντάει. Βλέπω έναν άνθρωπο να φωνάζει μαινόμενος, να ωρύεται. Εγώ δεν μπορώ να ακούσω γιατί είχα κλειστά τα τζάμια και έχω και δυνατά τη μουσική. Έχω πάθει σοκ. Αυτός συνεχίζει να βρίζει και να φωνάζει. Κάποια στιγμή κατευθύνεται προς το αυτοκίνητό του αλλά επιστρέφει και έρχεται ξανά στη μεριά μου.
Τον βλέπω κι έρχεται προς το μέρος μου και δίνει μια μπουνιά στο τζάμι μου, το οποίο το είχα κλειστό. Ευτυχώς δεν τραυματίστηκα και δεν έχουμε άλλα θέματα τώρα.
Δεν έχω καμία αντίδραση. Προσπαθώ να βγάλω το κινητό από το μπουφάν μου αλλά εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι αυτό μπορεί να τον εξαγρίωνε, γι’ αυτό προσπαθώ να είναι ψύχραιμος, να μείνω μέσα στο αυτοκίνητο και να μην κάνω κάτι το οποίο να μπορούσε να τον κάνει να θυμώσει ακόμα περισσότερο και να μου επιτεθεί.
Έτσι όπως είναι οι θέσεις των αυτοκινήτων μας δεν μπορώ να φύγω. Καταλαβαίνω ότι δεν έχω τρόπο να τον αποφύγω. Περιμένω απλά να βαρεθεί και να φύγει», αναφέρει.
Στη συνέχεια, ο ίδιος αναφέρεται στο τηλεφώνημα που έκανε στο 100.
«Παίρνω λοιπόν την αστυνομία, τους περιγράφω το συμβάν, τους δίνω το όχημα και την πινακίδα. Τους λέω δεν είναι νηφάλιος, κάντε κάτι, βρείτε τον, μπας και γλιτώσουμε κανένα φουκαρά.
Μου λέει ο αστυνομικός αν θέλω να καταγγελία/ μήνυση να πάω στο τμήμα. Εγώ δεν το θεώρησα σκόπιμο να κάνω κάτι τέτοιο. Απλά τηλεφώνησα με το σκεπτικό ότι είναι Παρασκευή βράδυ, ο κόσμος βγαίνει, θα μπορούσαν να είναι δυο πιωμένοι και να γίνει αιματηρό περιστατικό.
Μου λένε εντάξει, θα τον ψάξουμε.
Την άλλη μέρα όταν είδα το τροχαίο και συνειδητοποίησα ότι είναι αυτός, έπαθα σοκ. Δεν ήξερα τι έκαναν, αν τον βρήκαν αν τον είχαν σταματήσει».
