Συγκινεί ο Ηλίας Μαμαλάκης: «Κλείνω τα 74... βρέθηκα δυο φορές κοντά στο θάνατο»

Τα γενέθλιά του γιορτάζει σήμερα, 21 Νοεμβρίου, ο Ηλίας Μαμαλάκης. Ο γνωστός μάγειρας έσβησε τα κεράκια στην τούρτα του αγκαλιά με τα εγγόνια του.

Λίγες ώρες πριν, έκανε μια συγκινητική ανάρτηση για τους γονείς του. Για το γάμο τους σε χρόνια δύσκολα, για την απόκτηση των παιδιών τους και για τον πατέρα του, που έφυγε από τη ζωή νωρίς, από καρκίνο του στομάχου.

«Κλείνω τα 74 και παλεύω για τα παραπάνω», ανέφερε ο Ηλίας Μαμαλάκης, αποκαλύπτοντας πως έχει βρεθεί δυο φορές κοντά στο θάνατο. «Σας εύχομαι κάθε μέρα που σηκώνεστε το πρωί να λέτε ένα ευχαριστώ που είστε στην ζωή και είμαστε όλοι μαζί», γράφει.

Η ανάρτηση

«Θα σας διηγηθώ μια ιστορία που καιρό τώρα σκέπτομαι

Πάμε λοιπόν

Πριν πολλά χρόνια συγκεκριμένα το 1949 στο Μαρούσι, εκεί σύνορα με την Πεύκη (παλιά την λέγαν Μαγκουφάνα) ήταν ένα πετρόκτιστο σπίτι που έμενε ένα ζευγάρι

Η Ευγενία και ο Χρήστος

Έρωτας μεγάλος και δυνατός

Αυτή πλουσιοκόριτσο και αυτός Κρητικός ήρωας του αλβανικού και της αντίστασης. Είχε προδοθεί στους Γερμανούς έμεινε φυλακή στο Χαϊδάρι βασανίστηκε και τον ελευθέρωσαν οι Εγγλέζοι

Βγήκε με έλκος στομάχου και φυματίωση

Παντρεύτηκαν το 1947 και ο Χρήστος μπήκε στο σανατόριο στην Πεντέλη

Η Ευγενία νοίκιασε έξω από σανατόριο ένα δωμάτιο να του κάνει παρέα

Να μην σας τα πολυλογώ το 49 τους βρήκε μαζί παντρεμένους και την Ευγενούλα 27 χρόνων έγκυο στο μήνα της

Εκείνο το απόγευμα του Νοεμβρίου είχε σκοτεινιάσει από νωρίς

Είχε ζεστάνει νερό στην πανάρχαια ηλεκτρική κουζίνα και έπλενε ρουχαλάκια στην σκάφη

Ο Χρήστος δούλευε στον Πειραιά. Ήταν ναυτιλιακός πράκτορας στα μοτορ σιπ της εποχής

Μεγάλη απόσταση Πειραιάς Μαρούσι

Κατέβαινε με τα πόδια στο Μαρούσι. Έπαιρνε το λεωφορείο από το Μαρούσι κατέβαινε Ομόνοια και έπαιρνε τον ηλεκτρικό μέχρι τον Πειραιά και βέβαια αρκετό ποδαρόδρομο

Εκεί που λέτε που έπλενε η Ευγενούλα σπάσανε τα νερά

Ψύχραιμη αυτή ήξερε

Δεν πανικοβλήθηκε

Φόρεσε μια ρόμπα ζέστη φόρεσε τα παπουτσάκια της και βγήκε από το σπίτι και πετάχτηκε μέχρι το μπακάλικο του Τσαμπουναρη που είχε τηλ πήρε τον Χρήστο

«Έλα γρήγορα σπάσανε τα νερά»

Ποσό γρήγορα να έλθει ακόμα και το ταξί που πήρε

Η Ευγενούλα γύρισε σπίτι ετοίμασε την βαλιτσούλα της και περίμενε

Κάποτε το ταξί έφθασε

Την πήρε ο Χρήστος αγκαλιά με προσοχή και κατευθύνθηκαν στο μαιευτήριο

Κάπου στην οδό Αχαρνών

Εκεί αρκετά εύκολα βγήκε ο γιος τους στρουμπουλός, φαγανός, λαίμαργος και χαρούμενος

Ήταν μια ευτυχισμένη οικογένεια

Όμως όλα αυτά δεν κράτησαν πολύ το 1955 ο Χρήστος πέθανε από καρκίνο του στομάχου αφήνοντας πίσω μια κοπελούδα 32 χρόνων με δυο αρσενικά παιδιά

Τα κατάφερε όμως με λίγα ή πολλά με προσωπικές θυσίες

Χωρίς να στερήσει από τα παιδιά ποτέ τίποτα

Στον Κλαουδάτου ψώνιζε καλοκαιρινά και χειμερινά

Μονοφόρι τα παπούτσια με πέταλα

Πέρασαν τα χρόνια ο πρώτος γιος έζησε ζωή γεμάτη με λύπες, χαρές, επιτυχίες αποτυχίες

Βρέθηκε κοντά στο θάνατο δυο φορές

Έχασε την πρώτη σύζυγο του

Βρήκε όμως οικογένεια στο πρόσωπο της Ντορίτας

Αισιοδοξία λοιπόν ο πρωτότοκος γιος την Ευγένιας και του Χρήστου, ο Ηλίας, δηλαδή εγώ σήμερα 21/11/23 κλείνω τα εβδομήντα τέσσερα και παλεύω και για παραπάνω

Σας εύχομαι κάθε μέρα που σηκώνεστε το πρωί να λέτε ένα ευχαριστώ που είστε στην ζωή και είμαστε όλοι μαζί».