ΣτΕ: Απορρίφθηκαν οι προσφυγές του ΔΣΑ για τη συγκρότηση της ΑΔΑΕ και του ΕΣΡ
Ποιο είναι το σκεπτικό του Συμβουλίου της Επικρατείας πίσω από την απόρριψη των προσφυγών.
Απορρίφθηκαν από την Ολομέλεια του ΣτΕ, οι προσφυγές του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ) για την μη νόμιμη συγκρότηση της ΑΔΑΕ και του ΕΣΡ από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής.
Με δύο αποφάσεις της η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (1639/2024 και 1641/2024) έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών δεν έχει έννομο συμφέρον αφενός να ζητήσει την ακύρωση αποφάσεων του υπουργού Δικαιοσύνης περί διορισμού του αντιπροέδρου, αναπληρωτή αντιπροέδρου, δύο τακτικών και δύο αναπληρωματικών μελών της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (Α.Δ.Α.Ε.) και αφετέρου να ζητήσει την ακύρωση αποφάσεων του υφυπουργού στον Πρωθυπουργό περί διορισμού προέδρου, αντιπροέδρου και 6 μελών του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (Ε.Σ.Ρ.).
Αναλυτικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ με πρόεδρο την Ευαγγελία Νίκα και εισηγήτρια την Σύμβουλο Επικρατείας Κωνσταντίνα Κονιδιτσιώτου, έκρινε κατά πλειοψηφία ότι ο «Κώδικας Δικηγόρων νομιμοποιεί τους εκπροσωπούντες τους Δικηγορικούς Συλλόγους στην ανάληψη δράσεων αναγομένων σε ζητήματα γενικοτέρου ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων και δικαστικών ενεργειών, δεν αρκεί, όμως, μόνη αυτή για τη νομιμοποίηση των Δικηγορικών Συλλόγων ως διαδίκων σε δίκες ενώπιον όλων των δικαστηρίων που αναφέρονται σ' αυτή και, ειδικότερα, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως και δη αιτήσεως ακυρώσεως κατά ατομικών διοικητικών πράξεων, που αφορούν συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα, όπως και στην προκειμένη περίπτωση επιλογής τρίτων προσώπων σε δημόσια θέση, καθόσον, υπό τις περιστάσεις αυτές, η αίτηση θα προσελάμβανε τον χαρακτήρα λαϊκής αγωγής, όπως δεν έχει θεσμοθετηθεί από το Σύνταγμα και την οικεία νομοθεσία».
Ακόμα, αναφέρει η Ολομέλεια του ΣτΕ, ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ότι «δεν θίγουν τα συμφέροντα των μελών του ΔΣΑ ως επαγγελματικής τάξεως εν σχέσει προς το δικηγορικό απόρρητο, το οποίο αφορά διάφορο ζήτημα, συναπτόμενο με την υποχρέωση εχεμύθειας του δικηγόρου προς τους εντολείς του χάριν της ενίσχυσης των σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ τους».