Σπύρος Παπαδόπουλος: Ήθελα πολύ τον Σταύρο Ξαρχάκο στο «Στην υγειά μας ρε παιδιά» αλλά δεν ήρθε [vids]

Το βράδυ της Παρασκευής (14/5), έκανε πρεμιέρα στο OPEN η εκπομπή «Δε Γκρανμάδερ», με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη.

Πρώτος καλεσμένος ήταν ο Σπύρος Παπαδόπουλος, σε μία σπάνια τηλεοπτική εμφάνισή του. Ο ηθοποιός μίλησε αρχικά για την απρόσμενη απόφασή του να ακολουθήσει τον δρόμο της υποκριτικής και το πώς μία κοπέλα που τον ενδιέφερε του κόλλησε άθελά της το «μικρόβιο».

Λίγες μέρες μετά την ανακοίνωσή του, για το τέλος της εκπομπής «Στην υγειά μας ρε παιδιά», έπειτα από 17 σεζόν αδιάλειπτης τηλεοπτικής παρουσίας, ο παρουσιαστής του ΣΚΑΪ αποκάλυψε τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν θετικά στην ψυχολογία του τα γυρίσματα της εκπομπής όλα αυτά τα χρόνια και επιπλέον θυμήθηκε το κέντρο διασκεδάσεων «Τα παιδία παίζει» που λειτούργησε για δύο χρόνια στην Κέα στο παρελθόν.

Η «απώλεια» του Ξαρχάκου

Παράλληλα, αποκάλυψε ότι ήθελε να κάνει αφιέρωμα στον συνθέτη, Σταύρο Ξαρχάκο, αλλά εκείνος δεν πήγε ποτέ στην εκπομπή. «Πολύ τον ήθελα. Του είπα κιόλας πως εάν έρθει να κάνουμε ένα διπλό αφιέρωμα, μετά θα μπορούσα να την σταματήσω, αλλά δεν θέλει ο άνθρωπος και το σέβομαι φυσικά. Σέβομαι όποιον δεν θέλει να έρθει γιατί καταλαβαίνω τη δυσκολία του να εμφανίζεσαι στην τηλεόραση. Εγώ δηλαδή δεν μπορώ καθόλου να με φωνάζουν στην τηλεόραση. Τους νιώθω τους ανθρώπους. Το θεωρώ, όμως, μεγάλη απώλεια. Έχω την παραξενιά ότι δεν θέλω να κάνω ένα αφιέρωμα σε έναν άνθρωπο που είναι δέκα χιλιόμετρα παρακάτω, με βίντεο. Θέλω να είναι εκεί. Δεν μπορώ να κάνω αφιέρωμα και να είναι ο Σταύρος στο σπίτι του και να βλέπει την εκπομπή. Θέλω να είναι παρών».

Ο ρόλος «απωθημένο»

Στη συνέχεια, ο ηθοποιός ανέφερε ότι η τηλεόραση έχει τρίτη θέση στις προτιμήσεις του, σε σχέση με το θέατρο και το σινεμά. Θα προτιμούσε πολύ πιο εύκολα να κάνει ένα καλό σενάριο στο σανίδι παρά μία παραγωγή στη μεγάλη οθόνη. Μεγάλος του φόβος είναι άλλωστε η στιγμή που θα χρειαστεί να κατέβει μία για πάντα από τη σκηνή. «Το μόνο έργο που έχω ονειρευτεί και δεν έχω μπορέσει να το κάνω, είναι το "Συρανό ντε Μπερζεράκ". Μου αρέσει πολύ αυτός ο ρόλος. Δεν υπάρχει σχέδιο για την επιλογή ενός έργου. Μου λέει ένας φίλος μου ότι "αυτό που παίζεις κάθε φορά τέσσερα με πέντε χρόνια ένα έργο, όταν πεθάνεις, θα λέμε στο πλούσιο βιογραφικό του ανέβασε τις παρακάτω τέσσερις παραστάσεις"» δήλωσε με χιούμορ.

«Καμαρώνω και κυρίως θαυμάζω τον γιο μου»

Αργότερα, μίλησε για το μεγάλο του πάθος με τις μοτοσυκλέτες και υπογράμμισε ότι ο γιος του μπορεί να μη μοιράζεται το ίδιο πάθος, αλλά ομολογεί πως τον έχει κάνει έναν καλύτερο άνθρωπο και τον θαυμάζει πολύ. «Κάθεται και μιλάει και τον κοιτάζω σαν γκόμενα. Τον χαζεύω. Όσο περνάνε τα χρόνια, τον θαυμάζω περισσότερο».