Σοφία Λόρεν: Παρέμεινα προσγειωμένη γιατί άφηνα το star system στο χαλάκι της εξώπορτας του σπιτιού

Η Σοφία Λόρεν μίλησε για την πολυετή και επιτυχημένη πορεία της, αλλά και την οικογενειακή ζωή στην συνέντευξη που έδωσε στο «Grace» και αποκάλυψε πώς κατάφερε με τόση δόξα να παραμείνει προσγειωμένη. 

Είστε ένας ζωντανός θρύλος στον χώρο του θεάματος. Τι είναι αυτό που πιστεύετε ότι σας έκανε να ξεχωρίσετε όλα αυτά τα χρόνια;

Ποτέ δεν πίστεψα στην υπερπροβολή και άφηνα πάντα το star system στο χαλάκι της εξώπορτας του σπιτιού μου. Ούτε επέτρεψα στην επιτυχία να με καθορίσει. Παρέμεινα προσγειωμένη κι έδωσα προτεραιότητα στην οικογένεια και την τέχνη μου αντί για τη γοητεία και τα φώτα της δημοσιότητας. Αν εστιάζεις στα σωστά πράγματα στη ζωή, δεν γίνεται να κάνεις λάθος. Επίσης δεν είμαι από τους ανθρώπους που μένουν κολλημένοι στο παρελθόν. Επικεντρώνομαι στο σήμερα και στο αύριο. Μερικές φορές είναι σημαντικό να σταματήσεις ό,τι κάνεις, να κοιτάξεις πίσω σου και να αναλογιστείς τι έχεις καταφέρει μέχρι τώρα. Το αποτύπωμά σου. Αυτή η αναδρομή μού επιτρέπει να κάνω ακριβώς αυτό.

Εκτός από διαχρονικό είδωλο, είστε και πρότυπο μητέρας και γιαγιάς. Θα μας μιλήσετε για τη μεγάλη σας οικογένεια;

'Εχω τέσσερα καταπληκτικά εγγόνια. Η μεγαλύτερη, η Λουσία, είναι 18 ετών, φοιτήτρια σε ένα φημισμένο πανεπιστήμιο της Ivy League στις ΗΠΑ. Ο Βιτόριο τελειώνει το Λύκειο και σκοπεύει να σπουδάσει Οικονομικά. Ο Λεονάρντο είναι 13 και λατρεύει το ποδόσφαιρο. Η μικρότερή μας, η Μπεατρίτσε, θέλει να γίνει σεφ όταν μεγαλώσει. Νιώθω πολύ τυχερή που έχω τέσσερα εγγόνια που αγαπούν την οικογένεια, είναι προσγειωμένα, σέβονται τον συνάνθρωπο και στηρίζουν ο ένας τον άλλον.

Ποια είναι η φιλοσοφία της ζωής σας;

Να μη ζείτε στο παρελθόν και να ξυπνάτε κάθε πρωί με συγκεκριμένο έργο και σκοπό. Οποιος βρίσκεται σε εγρήγορση δεν σταματά ποτέ να εξελίσσεται ως επαγγελματίας αλλά και ως άνθρωπος.

Το 1956 βρεθήκατε στην Υδρα για τα γυρίσματα της ταινίας «Το Παιδί και το Δελφίνι». Τι θυμάστε από την Ελλάδα;

Θυμάμαι τα ηλιοβασιλέματα αλλά και το κρυστάλλινο ζεστό νερό της θάλασσας. Θυμάμαι επίσης την καλοσύνη και τη γενναιοδωρία στα μάτια και τις καρδιές των ανθρώπων, καθώς και το πεντανόστιμο ψάρι που φτιάχνετε στη σχάρα. Η Ελλάδα είναι μια γιορτή για τα μάτια, την καρδιά και το στομάχι μας!