Σεισμός τώρα 4,2 Ρίχτερ στις Βολίμες Ζακύνθου
Σεισμική δόνηση 4,2 Ρίχτερ σημειώθηκε στις 13.40 με επίκεντρο 32 χιλιόμετρα δυτικά νοτιοδυτικά των Βολιμών Ζακύνθου σε θαλάσσια περιοχή. Το εστιακό βάθος υπολογίζεται στα 11 χιλιόμετρα, σύμφωνα με την αυτόματη μέτρηση του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Ο σεισμός στο Ιόνιο το 1953 σημάδεψε για πάντα όχι μόνο τους κατοίκους της Ζακύνθου, της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, αλλά και την ίδια τη χώρα. Έμεινε στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας ως ο πλέον καταστροφικός. Αυτόν τον Αύγουστο της Αποκάλυψης υπήρξαν 455 νεκροί, 2.412 τραυματίες και 21 αγνοούμενοι. Ενώ χιλιάδες κάτοικοι εγκατέλειψαν τον τόπο τους. Για τη δε Ζάκυνθο, που αμέσως μετά το σεισμό παραδόθηκε και στη φωτιά, ήταν η χειρότερη καταστροφή που έζησε από την ύπαρξή της ως τα σήμερα.
Η ιστορία του εφιάλτη
Ήταν 9 Αυγούστου, 9.41 το πρωί της Κυριακής όταν σημειώθηκε ο πρώτος σεισμός. Το μέγεθος ήταν ισχυρό, 6,4 Ρίχτερ και είχε ως επίκεντρο τον Σταυρό Ιθάκης. Προκάλεσε αρκετές ζημιές σε σπίτια στην Ιθάκη αλλά και στο Πύλαρο Κεφαλονιάς και άνθρωποι τραυματίστηκαν. Όλοι νόμισαν ότι το κακό που τους βρήκε, πέρασε. Ούτε μπορούσαν να φανταστούν τι θα ακολουθούσε. Στις 11 Αυγούστου, 5.32 το απόγευμα, έγινε ο δεύτερος σεισμός, μεγέθους 6,8 Ρίχτερ, με επίκεντρο αυτή τη φορά βορειοδυτικά της Ζακύνθου. Κράτησε 30 ολόκληρα δευτερόλεπτα! Την ίδια ημέρα ακολούθησαν 10 μετασεισμοί, οι μεγαλύτεροι των οποίων ήταν μεγέθους 5,3 και 5,1 Ρίχτερ. Οι καταστροφές που προκλήθηκαν ήταν μεγάλες. Το κακό χτύπησε τη Σάμη, όλη την ανατολική πλευρά της Κεφαλονιάς καθώς τις πόλεις του Αργοστολίου, του Ληξουρίου και της Ζακύνθου.
Όμως το κακό που δεν έλεγε να τελειώσει, γινόταν όλο και πιο απεχθές. Την επόμενη κι όλας, 12 Αυγούστου κι ημέρα Τετάρτη, σημειώθηκε το πρωί, σεισμός 5,2 Ρίχτερ και λίγο αργότερα, στις 11.25 π.μ. έγινε ο ισχυρότερος και καταστροφικότερος σεισμός στην ιστορία της Κεφαλονιάς, μεγέθους 7,2 Ρίχτερ, με επίκεντρο την νοτιοανατολική Κεφαλονιά. Η έντασή του προσδιορίστηκε ως Χ+ (10+) στην κλίμακα Μερκάλι, ήταν δηλαδή «εξαιρετικά καταστροφικός». Κι η διάρκειά του ήταν 45 δραματικά δευτερόλεπτα. Εν συνεχείαακολούθησαν153 μετασεισμοί που διήρκεσαν μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου πολλοί δε εξ αυτών ήταν άνω των 5 Ρίχτερ. Στις 16 Οκτωβρίου σημειώθηκε σεισμός 5,2 Ρίχτερ στο Ληξούρι και στις 20 Οκτωβρίου σεισμός 5,1 στην Ιθάκη.
Η πυρκαγιά αποτελείωσε τη Ζάκυνθο
Ο σεισμός δυστυχώς συνοδεύτηκε από μεγάλη φωτιά, που διήρκεσε τρεις ημέρες και εξαφάνισε πόλεις και χωριά. Πολλοί άνθρωποι, εγκλωβισμένοι από το σεισμό. κάηκαν ζωντανοί. Με βάση τα επίσημα στοιχεία 3.000 σπίτια στη χώρα της Ζακύνθου γκρεμίστηκαν ή κάηκαν και 11.688 οικήματα στα χωριά του νησιού. 38.440 ψυχές έμειναν άστεγες. Βρέθηκαν και αναγνωρίστηκαν 82 άνθρωποι ενώ για εκατοντάδες άλλους η αναγνώριση ήταν αδύνατη εξ αιτίας της φωτιάς. Εκεί, πάνω στις στάχτες τελείωσε και η ανείπωτη συμφορά. Με την πυρκαγιά καταστράφηκαν μοναδικά μνημεία της Ζακύνθου: η Παναγία η Φανερωμένη, το Μέγαρο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης όπου φυλάσσονταν χιλιάδες τόμοι βιβλίων, χειρογράφων και κειμηλίων χάθηκαν στις φλόγες.
Ανεπανόρθωτες πληγές απ’ άκρη σ΄ άκρη
Ο σεισμός ισοπέδωσε ολοκληρωτικά τις πόλεις του Αργοστολίου, του Ληξουρίου και της Ζακύνθου. Ανύψωσε δε την Κεφαλονιά κατά 60 εκατοστά. Στην πόλη της Ζακύνθου η καταστροφή ήταν ολική. Ενώ κύματα μετασεισμών ακολούθησαν έως τα τέλη Σεπτεμβρίου.Αμέσως, δικαίως πολλοί θέλησαν να εγκαταλείψουν αμέσως τα νησιά. Όμως η κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου, φοβούμενη κύμα εσωτερικής μετανάστευσης και ερήμωσης των νησιών, έβγαλε απαγορευτικό εξόδου. Παρά την απαγόρευση, χιλιάδες ήταν εκείνοι που απελπισμένοι εγκατάλειψαν τον τόπο τους για να μετακομίσουν στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Και πως να μπορούσαν να μείνουν στη γη της συμφοράς; 455 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 2.412 ήταν οι τραυματίες. Από τα 33.300 σπίτια σε Ζάκυνθο, Ιθάκη και Κεφαλονιά καταστράφηκαν εντελώς τα 27.659, ενώ μόνο 467 σώθηκαν. Στην πόλη του Αργοστολίου, διασώθηκαν δύο μόνο σπίτια, το ισόγειο του αρχοντικού της οικογένειας Γκιντιλίνη – Κοσμετάτου και το σπίτι του Βρεττού, δίπλα στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη. Ελάχιστα ήταν και τα οικοδομήματα που σώθηκαν στο Ληξούρι, ενώ ανάμεσα στα λίγα εναπομείναντα σπίτια στη Λειβαθώ ήταν και το ιστορικό σπίτι του Λόρδου Βύρωνος.
