Συναγερμός για τη ρύπανση στο Έβερεστ: Υπό έλεγχο και οι εκκρίσεις των ορειβατών
Η ολοένα αυξανόμενη ρύπανση στο Έβερεστ, σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα της φύσης στον πλανήτη, είναι ένα πρόβλημα που συζητείται εδώ και πολλά χρόνια.
Όταν μάλιστα τα σκουπίδια και η ρύπανση φτάνει να είναι εμφανής σε ένα από τα πιο δυσπρόσιτα φυσικά τοπία της Γης, τότε αντικατοπτρίζει το γενικότερο ζήτημα της έλλειψης σεβασμού του ανθρώπου στο περιβάλλον, του οποίου είναι κομμάτι.
Πάντως, οι αρμόδιες τοπικές αρχές στο Έβερεστ αποφάσισαν να ενισχύσουν τα μέτρα προστασίας του βουνού, επιβάλλοντας σε όσους ορειβάτες ανεβαίνουν να συλλέγουν τα περιττώματά τους σε βιοδιασπώμενες σακούλες.
Ένας αξιωματούχος στον αγροτικό δήμο Pasang Lhamu, μία από τις αρχές που είναι υπεύθυνες για την πλευρά του βουνού στο Νεπάλ, είπε ότι πρόκειται για μια μόνιμη αλλαγή κανόνων.
«Με την επιβολή της χρήσης βιοδιασπώμενων σακουλών για τα κόπρανα, ελπίζουμε να ξεκινήσουμε μια σημαντική θετική αλλαγή και να προστατεύσουμε αυτόν τον τόπο παγκόσμιας κληρονομιάς από περαιτέρω ζημιές που προκαλούνται από τη ρύπανση από ανθρώπινα απόβλητα», έγραψε σε ένα email ο πρόεδρος του δήμου Mingma Sherpa.
«Αυτή θα είναι μια μόνιμη πρακτική από την επόμενη ορειβατική σεζόν», πρόσθεσε.
Μάλιστα, ο Allan Cohr, ένας Αυστραλός ορειβάτης που εκτελεί συχνά αποστολές στο Έβερεστ, σημείωσε: «Χορηγούν σε κάθε ορειβάτη έναν αριθμό από σακούλες, ειδικές για τη συλλογή περιττωμάτων. Έχουν μια χημική σύνθεση που σκληραίνει τα κόπρανα και αφαιρεί την οσμή», είπε ο Cohr.
«Λένε ότι πρόκειται να ελέγχουν τις σακούλες αυτές, αν θα το κάνουν αυτό δεν ξέρω», είπε ο Cohr.
«Μέχρι τώρα μπορεί έμεναν εκεί στην αιωνιότητα...»
Με το προηγούμενο «σύστημα», οι ορειβάτες έσκαβαν τρύπες.
Η Ορειβατική Ένωση του Νεπάλ, η οποία μπορεί να εκδίδει άδειες σε ορειβάτες, δεν έχει ακόμη ανανεώσει τις οδηγίες της. Ο ιστότοπός του ζητά από τους ανθρώπους να «αφοδεύουν σε μεμονωμένες μικρές τρύπες και να τις καλύπτουν με χιόνι μετά τη χρήση». Λέγεται στις ομάδες να χρησιμοποιούν προσωρινές τουαλέτες σκαμμένες με βάθος τουλάχιστον 20 cm.
Εάν οι ορειβάτες δεν μπορούν να σκάψουν τρύπες, τότε η ένωση ζητά να αφεθούν τα ανθρώπινα απόβλητα εκτεθειμένα στον ήλιο και «με αυτόν τον τρόπο η αποσύνθεση θα είναι πιο γρήγορη».
Ο Cohr χαιρέτισε την αλλαγή του κανόνα. «Επάνω στο βουνό… κάνει τόσο κρύο με την έλλειψη οξυγόνου και φυσικών μικροβίων που τα κόπρανα απλά δεν αποσυντίθενται, απλώς κάθονται εκεί που είναι ξαπλωμένα. Μπορεί να μείνουν εκεί στην αιωνιότητα».
Σημειώνεται ότι στις αρχές Μαρτίου, ο μόνος επιζών από την ορειβατική αποστολή που έφτασε για πρώτη φορά στην κορυφή του Έβερεστ το 1953, επέκρινε το «συνωστισμό» των ορειβατών που παρατηρείται στην υψηλότερη κορυφή του κόσμου, λέγοντας ότι το βουνό είναι πλέον ασφυχτικά γεμάτο και μολυσμένο.
