Σαββόπουλος 1821: Το εορταστικό podcast του Διονύση
Ένα ιδιαίτερο επετειακό podcast, με τίτλο «Χορέψετε – Χορέψετε», ετοίμασε ο Διονύσης Σαββόπουλος, το οποίο είναι διαθέσιμο από την Κυριακή του Πάσχα στην ιστοσελίδα της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://www.greece2021.gr/xorepsete-xorepsete/
Πιο αναλυτικά, το συγκεκριμένο podcast περιλαμβάνει τραγούδια του γλεντιού από το 1821 έως σήμερα, τα οποία παρουσιάζει με το μοναδικό του τρόπο ο αγαπημένο τραγουδοποιός. Αποτελεί το πρώτο από τα επετειακά podcast της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» με το Διονύση Σαββόπουλο, με τίτλο «200 χρόνια κομμάτια», τα οποία είναι αφιερωμένα στη μουσική διαδρομή των δύο αιώνων της σύγχρονης Ελλάδας. Για τη σειρά αυτή, ο Διονύσης Σαββόπουλος συνεργάστηκε με τον μουσικολόγο καθηγητή κ. Λάμπρο Λιάβα, το δημοσιογράφο, συλλέκτη και ερευνητή κ. Γιώργο Κοντογιάννη και το ζωγράφο Αλέξη Κυριτσόπουλο.
Μέσα στην πανδημία, ο Διονύσης Σαββόπουλος έφτιαξε μια εκπομπή με σχεδόν 25 τραγούδια που αγαπάμε βαθιά και που εκφράζει τον τρόπο που γλεντάμε και βιώνουμε τις μεγάλες μας στιγμές. Δηλαδή την πραγματική μας ζωή, αφού, όπως λέει ο ίδιος, «η τραγουδισμένη μας ζωή κρατάει τη γιορτή συνεχώς καινούρια. Η τραγουδισμένη ζωή είναι η αληθινή ζωή».
Ξεκινά πό μια σούστα της Καρπάθου, το «τίνος είναι η κούπα», ένα τραγούδι που «ταξιδεύει στις οροσειρές του χρόνου, χάνεται…», για να καταλήξει μετά από έναν κύκλο όπου δεν υπάρχει ο εξαναγκασμός της χρονικής σειράς, στον Ικαριώτικο.
Η χαρά, το φλερτ, ο έρωτας, μπλέκουν με την αγωνία του θανάτου, μέσα στο «Πέντε Έλληνες στον Άδη» του Γιάννη Παπαϊωάννου, για παράδειγμα. «Όλοι φωνάζανε αράδα να μας ζήσει η Ελλάδα» τραγουδά η Βιτάλη σε μια μικρή παραλλαγή του στίχου και ο Σαββόπουλος παρεμβαίνει στο τραγούδι -κανονικός ραδιοπειρατής- για να θυμίσει τους τοίχους των Εξαρχείων και το «δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη».
Ο Σαββόπουλος, σε αυτό το podcast των 69 λεπτών, ξεκινά με τη σούστα της Καλύμνου για να πάει κατευθείαν στο «Πλου Πλου» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, να συνεχίσει με τις αφιερώσεις του στη Δόμνα Σαμίου, τον Χρόνη Αηδονίδη, να περάσει στο υποβλητικό «Δυνατά», όπου και πάλι κάτι το θρηνικό αναδύεται κατά τόπους, και μετά να δώσει σκυτάλη στο Τρίο Κιτάρα με το «Φουρό», το «Μάμπο», την επέλαση του Χιώτη με το «Περασμένες μου αγάπες». Αλλά και τη φωνή του Λογοθετίδη από την ταινία «Ένα βότσαλο στη λίμνη» τη στιγμή της παραγγελιάς για το τραγούδι που θα χορέψει, το «Αλα» του Μιχάλη Σουγιούλ. Μας μιλάει για την Ελλάδα που «είναι μια Ανατολή που θέλει να γίνει Δύση χωρίς να χάσει την ψυχή της».
Ο Νίκος Παπάζογλου με δυο τραγούδια παίρνει θέση σε αυτή την Πινακοθήκη της γιορτής, η ιαχή από τον Ζορμπά του Μίκη Θεοδωράκη ακούγεται, όσο ο Σαββόπουλος μοιράζει γλυκόλογα και ευχές σε ερμηνευτές και συνθέτες, πραγματικά σαν να είναι σε ένα πανηγύρι και να τους κοιτάζει στα μάτια.
