Σαν σήμερα: Όταν ο θρυλικός Έρικ Κλάπτον έχασε τον 4χρονο γιο του - Έπεσε στο κενό από τον 53ο όροφο
Μία τραγική ιστορία που μέσα από τον πόνο και την οδύνη «γέννησε» ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.

Υπάρχουν κάποιες ιστορίες που έρχονται να μας υπενθυμίσουν πόσο ίδιοι είμαστε όλοι, ανεξαρτήτως περιουσίας, φήμης ή καταγωγής μπροστά στον πόνο που μπορεί να προκαλέσει ένας ξαφνικός θάνατος. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον τραγικό χαμό ενός μικρού παιδιού...
Μία τέτοια ιστορία θα μνημονεύσουμε και σήμερα με πρωταγωνιστή τον εμβληματικό μουσικό Έρικ Κλάπτον, ο οποίος βρέθηκε αντιμέτωπος με τον αβάσταχτο πόνο του να χάσει τον μόλις 4 ετών γιο του.
Ειδικότερα, ήταν σαν σήμερα, 20 Μαρτίου του 1991, όταν ο 4χρονος Κόνορ έχασε τη ζωή του με τραγικό τρόπο καθώς έπεσε από το παράθυρο του 53ου ορόφου ενός ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη. Ο Κόνορ ήταν καρπός της σχέσης του Κλάπτον με την Ιταλίδα ηθοποιό και μοντέλο, Λόρι ντελ Σάντο.
Ο διάσημος Βρετανός κιθαρίστας, μια μέρα πριν το τραγικό γεγονός, είχε πάει με τον γιο του σε τσίρκο στο Λονγκ Άιλαντ και την επομένη θα τον έπαιρνε για να επισκεφτούν τον ζωολογικό κήπο του Μπρονξ.

Πώς έγινε το κακό
Εκείνη την αποφράδα ημέρα, η μητέρα του τον είχε πάει στο διαμέρισμα ενός φίλου της, σε έναν πολυτελή ουρανοξύστη της Νέας Υόρκης. Γύρω στις 11 το πρωί, ο μικρός έπαιζε αμέριμνος, όταν βρέθηκε κοντά σε ένα ανοιχτό παράθυρο χωρίς προστατευτικό κάγκελο.
Ο Κόνορ έτρεξε προς τα εκεί, ενώ η οικονόμος του σπιτιού ήταν απασχολημένη με το καθάρισμα του σπιτιού. Το 4χρονο παιδί πήδηξε στη χαμηλή προεξοχή του παραθύρου για να κοιτάξει απ’ έξω και χάθηκε στο κενό, βρίσκοντας τραγικό θάνατο.
Η απώλεια του Κόνορ συγκλόνισε τον Έρικ Κλάπτον, ο οποίος εκείνη την περίοδο προσπαθούσε να μείνει μακριά από το αλκοόλ και να ανασυγκροτήσει τη ζωή του.

Η θρυλική μπαλάντα που βγήκε μέσα από το πένθος του Έρικ Κλάπτον
Μέσα από τον αδιανόητο πόνο, ο Κλάπτον βρήκε διέξοδο στη μουσική. Ξεκίνησε να γράφει τραγούδια που εξέφραζαν το πένθος και τη συντριβή του. Το πιο εμβληματικό από αυτά ήταν το «Tears in Heaven», ένα κομμάτι το οποίο έγραψε μαζί με τον Γουίλ Τζένινγκς, ως φόρο τιμής στον γιο του που χάθηκε τόσο άδικα.
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό πως το 2004 το περιοδικό Rolling Stone συμπεριέλαβε το «Tears in Heaven» στη λίστα με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.
Η μπαλάντα κυκλοφόρησε το 1992 και συγκίνησε βαθιά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Το τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία, κερδίζοντας βραβεία Grammy και χαράσσοντας για πάντα το όνομα του Κλάπτον στη μουσική ιστορία, όχι μόνο ως κιθαριστική ιδιοφυΐα, αλλά και ως καλλιτέχνη που, για κάποιους, κατάφερε να μεταφέρει τον ανείπωτο πόνο σε ένα τραγούδι.
Μετά από χρόνια ερμηνείας του τραγουδιού στις συναυλίες του, ο Έρικ Κλάπτον αποφάσισε να σταματήσει να το παίζει ζωντανά, δηλώνοντας πως είχε πια επεξεργαστεί την απώλεια του γιου του και δεν ήθελε να ξαναζεί τη θλίψη κάθε φορά που το τραγουδούσε.