Μπόμπ Πέισλι: Ο δισταγμός και το ταξίδι προς την κορυφή

Σαν σήμερα (14/2) πριν από 28 χρόνια έφυγε από την ζωή ο Μπόμπ Πέισλι, ο άνθρωπος που χωρίς να θέλει έγινε μέρος μια «χρυσής» γενιάς επιτυχιών για την Λίβερπουλ. Ο Μπόμπ Πέισλι γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου του 1919 σε ένα χωριό εξόρυξης άνθρακα στην περιοχή Ντουράμ. Ο Πέισλι έκανε πάντα ιδιαίτερη μνεία για τον τόπο του, περιγράφοντας τον ως μια στενά δεμένη κοινότητα όπου το κάρβουνο ήταν ο βασιλιάς και το ποδόσφαιρο ήταν η θρησκεία.

Καριέρα ως ποδοσφαιριστής

Ήδη από την πρώιμη ηλικία του, κατά κάποιο τρόπο το μέλλον του ήταν ήδη προαποφασισμένο, χωρίς ο ίδιος να το καταλάβει. Ήταν ο άνθρωπος των τίτλων. Κατέκτησε 17 ως ποδοσφαιριστής στο σχολείο του και 26 αρκετά χρόνια αργότερα από τον πάγκο της αγαπημένης του Λίβερπουλ.

Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε με ένα όνειρο να αγωνιστεί στην Σάντερλαντ. Ωστόσο, όταν τον σύστησε ο Χέττον, απορρίφθηκε ως "πολύ μικρός". Έτσι, το 1937 αγωνίστηκε στο Όκλαντ, ομάδα που του έδωσε το εισιτήριο για να αγωνιστεί στο λιμάνι του Λίβερπουλ δύο χρόνια αργότερα. Το ντεμπούτο του με τους «κόκκινους» άργησε αρκετά χρόνια να έρθει καθώς συνέπεσε με τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, όπου υπηρετούσε.

Το 1946 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του απέναντι στην Τσέστερ σε αγώνα Κυπέλλου, οπού η ομάδα του κέρδισε με 2-0. Το πρώτο του γκολ με την κόκκινη εμφάνιση το πέτυχε την 1η Μαΐου 1948 σε έναν αγώνα πρωταθλήματος στο Άνφιλντ, απέναντι στην Γούλβς. Βοήθησε στα μέγιστα στη νίκη με 2-1 της ομάδας του. Στην πρώτη του πλήρη σεζόν ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε τη Λίβερπουλ στις κατακτήσεις πρωταθλημάτων μετά από 24 χρόνια.

Από το ποδόσφαιρο… στους «πάγκους»

Κανείς θα σκεφτεί πως όπως γίνεται και σήμερα, έτσι και τότε το μακρινό 1954, ο Πέισλι αποσύρθηκε και ανέλαβε ως προπονητής του συλλόγου, που πέρασε μία ζωή. Κι όμως όχι. Ο Πέισλι ξεκίνησε την ενασχόληση με τους πάγκους, αλλά με εκείνους της φυσικοθεραπείας, αναλαμβάνοντας σχετικό πόστο στον σύλλογο του «Μέρσεισαϊντ». Όπως έλεγε ο ίδιος καταλάβαινε το τραυματισμό του παίκτη, απλά αντικρίζοντας τον.

Έπειτα αφού διετέλεσε προπονητής στην αναπτυξιακή ομάδα, το 1959 ανέλαβε πόστου βοηθού στο επιτελείο του Μπίλ Σάνκλι. Ο Πέισλι αμέσως «έδεσε» με τις πρωτοποριακές μεθόδους του νέου προπονητή της Λίβερπουλ, δημιουργώντας ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Μαζί πήραν μία ομάδα από την δεύτερη τη τάξει κατηγορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου και την οδήγησαν σε 3 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα FA, 3 Charity shield και ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Από «2ος» στο «Hall of fame»

Το 1974 η απόσυρση του Σάνκλι από τους πάγκους ήρθε σαν «σοκ» στον κόσμο της Λίβερπουλ, κυρίως καθώς αυτή ήρθε μετά από την κατάκτηση του Κυπέλλου. Μετά το αρχικό μούδιασμα, η διοίκηση των «ρέντς» στράφηκε κατευθείαν στον Πέισλι να αναλάβει τα ηνία του συλλόγου, ως πρώτος προπονητής και αυτό συνέβη παρά τους έντονους ενδοιασμούς του. Στην ομάδα του «λιμανιού» πέρασε 9 χρόνια ως πρώτος προπονητής και αν η πρώτη ήταν μεταβατική, τερματίζοντας στην 2η θέση στο πρωτάθλημα, από εκεί και πέρα οι επιτυχίες του ήταν τέτοιες που τον ανάδειξαν ως τον πιο πετυχημένο προπονητή στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Από εκεί και έπειτα σε 8 χρονιές η Λίβερπουλ κατέκτησε 6 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο ΟΥΕΦΑ, 1 Σούπερ Καπ, 6 Charity shields και 3 κύπελλα πρωταθλητριών ή αλλιώς Champions League.

Από το 1978 μέχρι και το 1981 η ομάδα του ήταν αήττητη στο Άνφιλντ σε 62 αγώνες, ρεκόρ που καταρρίφθηκε από έναν «διάδοχο» πολλών χρόνων μετά, του Πέισλι, του Γιούργκεν Κλοπ το Νοέμβριο του 2020. Ο Πέισλι, μέχρι και σήμερα παραμένει ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, όντας πίσω μόνο από τον Πεπ Γκουαρδιόλα, όσον αναφορά στις κατακτήσεις τροπαίων.

Το «τέλος» και η αναγνώριση ενός «θρύλου»

Ο Πέισλι πέρασε 44 χρόνια της ζωής του στην Λίβερπουλ από πολλά πόστα, μέχρι και την απόσυρση του. Αργότερα λειτούργησε και ως σύμβουλος του συλλόγου μέχρι και το 1992, όταν αναγκάστηκε να αποχωρήσει καθώς αντιμετώπιζε ορισμένα προβλήματα υγείας. Τελικώς το 1996, σε ηλικία 77 ετών, έφυγε από την ζωή νικημένος από τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Το πόσο «στιγμάτισε» το ποδόσφαιρο και την αγαπημένη του Λίβερπουλ γίνεται αντιληπτό ακόμη και σήμερα. Προς τιμήν του δημιουργήθηκε άγαλμα από έναν τοπικό αρχιτέκτονα τον Άντι Έντουαρτς, με την χορηγία της Standard Chartered, οπού απεικονίζεται ο ίδιος να μεταφέρει τον τραυματία «βενιαμίν» τότε της Λίβερπουλ, Έμλυν Χιούζ, εκτός γηπέδου σε μία αναμέτρηση με την Τότεναμ, το 1968.

Μιχάλης Μακρίδης