Ιστορίες τρελών απαγορεύσεων: Όταν τα φιλιά τέθηκαν υπό... διωγμό!
Πολλές φορές έχουν ληφθεί κατά την ιστορία της ανθρωπότητας αποφάσεις που αγγίζουν (ή και ξεπερνούν κάποιες φορές) τα όρια της τρέλας. Μία από αυτές τις αποφάσεις που θα μνημονεύσουμε σήμερα είναι όταν ηγέτες προσπάθησαν να επιβάλλουν την απαγόρευση των... φιλιών για κάθε λογής αιτία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μία απαγόρευση που τέθηκε σαν σήμερα, στις 9 Μαρτίου του 1562. Ήταν μέσα του 16ου αιώνα και μία δεύτερη επέλαση της πανούκλας είχε αρχίσει να σαρώνει ανεξέλεγκτα την Ευρώπη με τους αξιωματούχους των πόλεων να ψάχνουν απελπισμένα κάποιον τρόπο για να αποτρέψουν την εξάπλωση της τρομακτικής επιδημίας.
Έτσι, στη Νάπολη θεώρησαν πως ο ενδεδειγμένος τρόπος για να εμποδίσουν την εξάπλωση της πανούκλας ήταν να... απαγορέψουν τα φιλιά σε δημόσιους χώρους! Μάλιστα, οι αρχές πήραν τόσο πολύ στα σοβαρά τον συγκεκριμένο νόμο που όποια ζευγαράκια συλλαμβάνονταν να ανταλλάσσουν κρυφά φιλιά, μπορούσαν να καταδικαστούν μέχρι και σε θάνατο!
Η μέρα που απαγορεύτηκαν τα φιλιά στην Αγγλία
Δεν ήταν, όμως, η πρώτη φορά που έγινε προσπάθεια να επιβληθούν τόσο αυστηροί κανόνες εναντίον των δημόσιων εκδηλώσεων τρυφερότητας. Ενδεικτικά, το 1439, ο Ερρίκος ΣΤ’, επίσης για να αποτρέψει τη διάδοση της βουβωνικής πανώλης απαγόρευσε τα φιλιά στην Αγγλία.
Εδώ όμως, ο φίλος μας, ο Ερρίκος, βρήκε ως εμπόδιο τη δυσαρέσκεια των πολιτών, καθώς αρνήθηκαν να υπακούσουν στην απαγόρευση, μέχρι που τελικά την πήρε πίσω.
Τέτοιου είδους απαγορεύσεις, βέβαια, έχουν παρθεί και στη σύγχρονη εποχή. Για παράδειγμα, το 1910 οι μακροχρόνιοι αποχαιρετισμοί στους σιδηροδρομικούς σταθμούς της Γαλλίας προκαλούσαν πραγματικό πρόβλημα στις συγκοινωνίες καθώς καθυστερούσαν να ξεκινήσουν τα δρομολόγια. Οι ιθύνοντες των γαλλικών σιδηροδρόμων δεν το σκέφτηκαν δύο φορές: «Τέλος τα φιλιά έξω από τα τρένα!».
Στη σύγχρονη εποχή
Καθώς αγαπημένη συνήθεια των απολυταρχικών καθεστώτων είναι και οι κάθε λογής «τρελές» απαγορεύσεις, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα φιλιά!
Το 1982, για παράδειγμα, στο Ιράν απαγορεύτηκαν τα φιλιά «με στόχο την απόλαυση», ενώ το 1992 στο πανεπιστήμιο Qingdao Binhai της Κίνας, απαγορεύτηκε στους φοιτητές να προβαίνουν σε οποιαδήποτε δημόσια εκδήλωση τρυφερότητας, δεν μπορούσαν καν να κρατάνε ο ένας το χέρι του άλλου ή να μοιράζονται ακουστικά για μουσική.
Τέλος, στο όχι και τόσο μακρινό 2003, επιχειρήθηκε να ψηφιστεί παρόμοιος νόμος και στη... Ρωσία! Ειδικότερα, οι... φιλελεύθεροι νομοθέτες του Κρεμλίνου προσπάθησαν να περάσουν νομοσχέδιο που θα απαγόρευε τα φιλιά σε δημόσιους χώρους, για όλα τα κοινωνικά στρώματα επειδή ήθελαν να ενισχύσουν το επίπεδο δημόσιας ηθικής (ό,τι κι αν είναι αυτό).
Εδώ, όμως, οι κάτοικοι της Μόσχας προέβαλαν σθεναρή αντίσταση καθώς έφτασαν στο σημείο να φιλούν αγνώστους στον δρόμο μέχρι τελικά να εγκαταλειφθεί ο εν λόγω νόμος.
Όσον αφορά τον υπόλοιπο κόσμο, τα πράγματα πάνε καλύτερα στον τομέα του φιλιού. Μάλιστα, την 6η Ιουλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Φιλιού, ένας τρόπος να γιορτάζεται ανοιχτά και χωρίς τύψεις η εκδήλωση τρυφερότητας μεταξύ ανθρώπων που αγαπιούνται (ή και όχι).
