Σακελλαροπούλου 25 Δεκεμβρίου: Αυτές τις μέρες η σκέψη μας είναι στραμμένη στα παιδιά της Ουκρανίας
Ανήμερα των Χριστουγέννων η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου με ανάρτησή της στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης υπογραμμίζει ότι «Αυτές τις μέρες, η σκέψη μας είναι στραμμένη στα παιδιά της Ουκρανίας. Τα πιο όμορφα, τα πιο ξέγνοιαστα χρόνια τους σαρώθηκαν από τον πόλεμο».
Όπως αναφέρει: «Έχασαν σπίτι, συχνά κάποιο γονιό, αδερφό, φίλους, χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους, αναγκάστηκαν να βρουν καταφύγιο σε άλλες χώρες. Έχουν ξεχάσει να γελούν. Ζουν με τον φόβο, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα. Κι όταν τα ρωτούν, δύο μόνο δώρα ζητούν από τον Άγιο Βασίλη, να τελειώσει ο πόλεμος και να γυρίσουν σπίτι οι πατέρες τους».
Προσθέτει επίσης, ότι «Το μεγάλο γιατί, που βασανίζει τις αθώες ψυχές των παιδιών της Ουκρανίας, ίσως να μην απαντηθεί ποτέ. Τα τραύματα ίσως να μην επουλωθούν». Ωστόσο, επισημαίνει ότι «οι Ουκρανοί είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τον πόλεμο να κλέψει τα Χριστούγεννα από τα παιδιά τους» και προσθέτει: «Το μεγάλο δέντρο της “Αήττητης Ουκρανίας” στην καρδιά του Κιέβου, στολισμένο με τα περιστέρια της ειρήνης, φωτισμένο με κίτρινα και μπλε λαμπάκια στα χρώματα της χώρας, με το εθνόσημο της χρυσής τρίαινας στην κορυφή, είναι η απόκριση στη βία των εισβολέων».
Σημειώνει, ακόμη, ότι «Κι αν η εικόνα αυτή δεν είναι αρκετή για να ακυρώσει την οδύνη από έναν άδικο και απρόκλητο πόλεμο, μπορεί, ωστόσο, να γεμίσει τις καρδιές με ελπίδα και να φέρει, επιτέλους, στα χείλη των παιδιών που έχουν τόσο υποφέρει, ένα κάποιο χαμόγελο».
Δείτε την ανάρτηση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου:
Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου:
«Δεν έχει σημασία αν οι Ουκρανοί θα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα σήμερα, όπως έχει ορίσει η εκκλησία τους από το 2017, ή στις 7 Ιανουαρίου, όπως παλαιότερα, σύμφωνα με την παράδοση της ρωσικής εκκλησίας. Σημασία έχει ότι η μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, συνώνυμη της αγάπης και της οικογενειακής θαλπωρής, της ανταλλαγής δώρων και της μοιρασμένης χαράς, βρίσκει τη χώρα ερειπωμένη από τις ρωσικές επιθέσεις, τις πόλεις χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς νερό, στερημένες από τα βασικά αγαθά. Ακόμα κι αν υπάρχουν φυλαγμένα σε κάποιο συρτάρι χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, δεν ανάβουν για να στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά για να έχουν λίγο φως στα σπίτια τους.
Αυτές τις μέρες, η σκέψη μας είναι στραμμένη στα παιδιά της Ουκρανίας. Τα πιο όμορφα, τα πιο ξέγνοιαστα χρόνια τους σαρώθηκαν από τον πόλεμο. Έχασαν σπίτι, συχνά κάποιο γονιό, αδερφό, φίλους, χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους, αναγκάστηκαν να βρουν καταφύγιο σε άλλες χώρες. Έχουν ξεχάσει να γελούν. Ζουν με τον φόβο, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα. Κι όταν τα ρωτούν, δύο μόνο δώρα ζητούν από τον Άγιο Βασίλη, να τελειώσει ο πόλεμος και να γυρίσουν σπίτι οι πατέρες τους.
