Ρένα Δούρου: Αν κερδίσουν μερικές μεγάλες εταιρίες, δεν κερδίζει όλη η κοινωνία

“Ο αγώνας κατά της κλιματικής κρίσης είναι αγώνας κατά των ανισοτήτων, αγώνας για περισσότερη και καλύτερη Δημοκρατία”

“Η Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη είναι “μείον”. Μείον οι υγιείς παραγωγικές της δυνάμεις. Μείον οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Μείον οι εργαζόμενοι. Μείον οι νέοι. Μείον το περιβάλλον. Μείον η ανθρωπιά. Μείον η αλληλεγγύη. Μείον η Δημοκρατία. Είναι η Ελλάδα των ελίτ, των λίγων και ισχυρών”: παρατηρεί, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα “Political” και τον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Διαμάντη, η Ρένα Δούρου, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, υπεύθυνη Κλιματικής Κρίσης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

“Στον αντίποδα η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βάζει στο επίκεντρο την καταπολέμηση των ανισοτήτων, οικονομικών, κοινωνικών, ψηφιακών, ενεργειακών, μέσα από την παραγωγική ανασυγκρότηση κι ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης. Μιλάμε για την πράσινη και τη ψηφιακή μετάβαση με πρωταγωνίστρια και ωφελούμενη την κοινωνία. Με ενεργειακή δημοκρατία”, παρατηρεί η ίδια, τονίζοντας ότι “ούτε είναι τυχαίο ότι το νήμα της δίκαιης πράσινης μετάβασης διαπερνάει τις Προγραμματικές Θέσεις μας και τις προτάσεις μας για το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας”. “Γιατί ο αγώνας κατά της κλιματικής κρίσης είναι αγώνας κατά των ανισοτήτων, αγώνας για περισσότερη και καλύτερη Δημοκρατία”.

Βασικά σημεία της συνέντευξης της Ρένας Δούρου:

Ο κ. Μητσοτάκης επιμένει στις αποτυχημένες συνταγές της γνωστής trickle down οικονομίας, σύμφωνα με την οποία αν κερδίσουν μερικές μεγάλες εταιρίες, κερδίζει όλη την κοινωνία. Όμως αυτό δεν ισχύει. Το απέδειξαν ερευνητές του London School of Economics και του King’s College, που δεν ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Η κυβέρνηση, με πρόσχημα την πανδημία, συνεχίζει να κρατά κλειστά τα Πανεπιστήμια και αυτό δεν είναι τυχαίο. Λέει πολλά για το έλλειμμα δημοκρατίας της νεοδεξιάς κυβέρνησης. Όπως και η χυδαιότητα του Γραφείου Τύπου της ΝΔ που με χαρακτήρισε ‘ψεκασμένη’ γιατί επέκρινα την κυβέρνηση που προκλητικά μετέτρεψε μια παγκόσμια δοκιμασία σε ευκαιρία!

Ευκαιρία για να περάσει από τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο ως τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, περνώντας από τη στοχοποίηση των νέων και τη συρρίκνωση δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Όταν δεν βρίζει τον Αλέξη Τσίπρα, η κυβέρνηση απαντά με περισσότερη ελαστικοποίηση της εργασίας, περισσότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, περισσότερες προτάσεις του ΣΕΒ, εξαφανίζοντας τους μηχανισμούς ελέγχου. Οδηγώντας σε περισσότερες και βαθύτερες ανισότητες.

Μπορεί φέτος ο κ. Μητσοτάκης να απέφυγε την περσινή καρτ ποστάλ από τη Σαντορίνη. Όμως στο κάδρο όμως των ευθυνών έχει την κεντρική θέση. Και αυτό καμία επικοινωνιακή στρατηγική δεν μπορεί να το σβήσει.

Η Νέα Δημοκρατία ως κόμμα ενός ανδρός αρχής δεν μπορεί να αντιληφθεί τη δημοκρατική και συλλογική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ότι ο πλουραλισμός των απόψεων είναι δύναμη και όχι αδυναμία.

Η οικολογική ευαισθησία δεν ήταν ποτέ σημαία ευκαιρίας για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αλλά το επίκεντρο του κοινωνικού συμβολαίου για το αύριο του τόπου. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν εκείνος που ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, στο Συμβούλιο Κορυφής τον Ιούνιο του 2019 δεσμεύθηκε για την κατοχύρωση του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050.

Η πλήρης συνέντευξη της Ρένας Δούρου στην “Political” :

Ο Αλ. Τσίπρας πριν από λίγες μέρες παρουσίασε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για το Ταμείο Ανάκαμψης. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση φαίνεται να προτείνει κάτι διαφορετικό. Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι βασικές διαφορές ανάμεσα στο Ελλάδα 2.0 και το Ελλάδα+;

Η Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη είναι “μείον”. Μείον οι υγιείς παραγωγικές της δυνάμεις. Μείον οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Μείον οι εργαζόμενοι. Μείον οι νέοι. Μείον το περιβάλλον. Μείον η ανθρωπιά. Μείον η αλληλεγγύη. Μείον η Δημοκρατία. Είναι η Ελλάδα των ελίτ, των λίγων και ισχυρών. Αυτούς εξυπηρετεί η ελληνική νεοδεξιά. Για αυτό και έδωσε στο Ταμείο Ανάκαμψης σκληρά ταξικά και νεομνημονιακά χαρακτηριστικά, δεσμεύοντας μάλιστα και πέρα από τη θητεία της. Επεξεργάστηκε, μακριά από την κοινωνία, χωρίς διαβούλευση, έναν κατάλογο μεγάλων έργων δια ημετέρους, και όχι μια στρατηγική εξόδου από την κρίση. Ο κ. Μητσοτάκης επιμένει στις αποτυχημένες συνταγές της γνωστής trickle down οικονομίας, σύμφωνα με την οποία αν κερδίσουν μερικές μεγάλες εταιρίες, κερδίζει όλη την κοινωνία. Όμως αυτό δεν ισχύει. Το απέδειξαν ερευνητές του London School of Economics και του King’s College, που δεν ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αφού μελέτησαν 18 χώρες του ΟΟΣΑ για την περίοδο 1965 – 2015, κατέρριψαν τον σχετικό μύθο στον οποίο όμως ομνύει η νεοδεξιά κυβέρνηση.

Στον αντίποδα η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βάζει στο επίκεντρο την καταπολέμηση των ανισοτήτων, οικονομικών, κοινωνικών, ψηφιακών, ενεργειακών, μέσα από την παραγωγική ανασυγκρότηση κι ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης. Μιλάμε για την πράσινη και τη ψηφιακή μετάβαση με πρωταγωνίστρια και ωφελούμενη την κοινωνία. Με ενεργειακή δημοκρατία. Είναι μια τεκμηριωμένη, ρεαλιστική, συνεκτική πρόταση, που αφενός αποδομεί το συντηρητικό και οπισθοδρομικό αφήγημα της κυβέρνησης. Και αφετέρου ανταποκρίνεται στα αιτήματα των καιρών. Η πανδημία απέδειξε την ανάγκη για ισχυρό δημόσιο πυλώνα στην υγεία, την οικονομία, το περιβάλλον, την παιδεία. Αυτό το μήνυμα αποτυπώνει ακριβώς η Ελλάδα +.

Σταδιακά η χώρα επιστρέφει σε ρυθμούς κανονικότητας. Τα καταστήματα άνοιξαν ενώ και η χώρα μας ήδη δέχεται Τουρίστες. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, είχε εμφανιστεί επιφυλακτικός απέναντι στην πλήρη απελευθέρωση των δραστηριοτήτων, τουλάχιστον έτσι όπως την εισηγήθηκε η κυβέρνηση. Επιμένετε σε αυτή τη θέση;

Η κυβέρνηση, με πρόσχημα την πανδημία, συνεχίζει να κρατά κλειστά τα Πανεπιστήμια και αυτό δεν είναι τυχαίο. Λέει πολλά για το έλλειμμα δημοκρατίας της νεοδεξιάς κυβέρνησης. Όπως και η χυδαιότητα του Γραφείου Τύπου της ΝΔ που με χαρακτήρισε ‘ψεκασμένη’ γιατί επέκρινα την κυβέρνηση που προκλητικά μετέτρεψε μια παγκόσμια δοκιμασία σε ευκαιρία! Ευκαιρία για να περάσει από τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο ως τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, περνώντας από τη στοχοποίηση των νέων και τη συρρίκνωση δικαιωμάτων και ελευθεριών. Όλα στο όνομα μιας έκτακτης κατάστασης που όμως, παραδόξως, δεν αφορά στην ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας αλλά στην αποδυνάμωσή του! Και από κοντά και το άνοιγμα, χωρίς πρόγραμμα, του τουρισμού και της αγοράς. Χωρίς σχέδιο στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των εργαζομένων, της εργασίας. Με περισσή όμως οίηση, χυδαιότητα και χοντροκομμένα ψέματα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που … τολμά να διεκδικεί γενναίες αποφάσεις για κοινωνική συνοχή, ανάταξη της οικονομίας, για βιώσιμη ανάπτυξη. Όταν δεν βρίζει τον Αλέξη Τσίπρα, η κυβέρνηση απαντά με περισσότερη ελαστικοποίηση της εργασίας, περισσότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, περισσότερες προτάσεις του ΣΕΒ, εξαφανίζοντας τους μηχανισμούς ελέγχου. Οδηγώντας σε περισσότερες και βαθύτερες ανισότητες. Και μπορεί φέτος ο κ. Μητσοτάκης να απέφυγε την περσινή καρτ ποστάλ από τη Σαντορίνη. Όμως στο κάδρο όμως των ευθυνών έχει την κεντρική θέση. Και αυτό καμία επικοινωνιακή στρατηγική δεν μπορεί να το σβήσει.

Η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για πανσπερμία απόψεων στο εσωτερικό του κόμματος. Την ίδια στιγμή δεν λείπουν και οι έριδες ανάμεσα σε στελέχη διαφορετικών «τάσεων». Σας προβληματίζει κάτι τέτοιο;

Η Νέα Δημοκρατία ως κόμμα ενός ανδρός αρχής δεν μπορεί να αντιληφθεί τη δημοκρατική και συλλογική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ότι ο πλουραλισμός των απόψεων είναι δύναμη και όχι αδυναμία. Όμως το θέμα δεν είναι η εσωκομματική δημοκρατία στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Το ζητούμενο είναι η συντήρηση από τη ΝΔ και τις παραφυάδες της, του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου με στόχο να παραμείνει στην εξουσία η χειρότερη και πιο επικίνδυνη για την οικονομία, την κοινωνία και τη Δημοκρατία, κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Η νεοδεξιά του κ. Μητσοτάκη.

Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για την πράσινη ανάπτυξη και την κλιματική αλλαγή. Είναι μια από τις προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη ημέρα;

Η οικολογική ευαισθησία δεν ήταν ποτέ σημαία ευκαιρίας για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αλλά το επίκεντρο του κοινωνικού συμβολαίου για το αύριο του τόπου. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν εκείνος που ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, στο Συμβούλιο Κορυφής τον Ιούνιο του 2019 δεσμεύθηκε για την κατοχύρωση του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050. Ούτε είναι τυχαίο ότι το νήμα της δίκαιης πράσινης μετάβασης διαπερνάει τις Προγραμματικές Θέσεις μας και τις προτάσεις μας για το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Γιατί ο αγώνας κατά της κλιματικής κρίσης είναι αγώνας κατά των ανισοτήτων, αγώνας για περισσότερη και καλύτερη Δημοκρατία