Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: Αγνώριστος με το νέο του look - «Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και...»

Ο ηθοποιός Πυγμαλίων Δαδακαρίδης βρέθηκε σήμερα Δευτέρα (1/7) στο «Στούντιο 4» με αφορμή την παράσταση «Ηρακλής Μαινόμενος» στην οποία πρωταγωνιστεί φέτος το καλοκαίρι και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην απόφαση να ξυρίσει τα μαλλιά του για τις ανάγκες του ρόλου του. 

«Την πρώτη φορά που κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, αισθάνθηκα πολύ άβολα. Από την άλλη, είπα τώρα που είναι καλοκαίρι και έχει ζέστη, βοηθάει. Εντάξει, μαλλιά είναι, έρχονται φεύγουνε», είπε αρχικά ο γνωστός ηθοποιός.

Όταν δε ρωτήθηκε για ποιον λόγο αποφάσισε να ξυρίσει τα μαλλιά του, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης εξήγησε: «Θέλαμε να έχουμε μια αντίθεση στο οτιδήποτε έχει γίνει πριν και ήταν μια ωραία ιδέα, την οποία συζητήσαμε με τον Δημήτρη Καραντζά, γνωρίζοντάς τον δηλαδή, για να φτιάξουμε μια άλλη οπτική».

«Βοήθησε και αυτό που λέει η ιστορία, δηλαδή το πώς ένας άνθρωπος μπορεί να φτάσει στο 0 πολύ σύντομα και γρήγορα και πόσο τελικά ανάγκη έχουμε έναν συνάθρωπό μας είτε με την αξία της φιλίας, είτε της οικογένειας, είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Ο Ευριπίδης παρουσιάζει τον Θησέα, ο οποίος ουσιαστικά σηκώνει από το πάτωμα αυτόν τον χαρακτήρα, να του πει να ξαναπροσπαθήσει. Είναι μια ιστορία μετά τους μύθους», εξήγησε στη συνέχεια ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης.

Μάλιστα, τόνισε ότι παρά τον απαιτητικό χειμώνα που πέρασε λόγω των γυρισμάτων για τον «Σασμό», δεν μπόρεσε να πει «όχι» όταν του έγινε η πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη παράσταση τόσο λόγω του μηνύματος που περνάει όσο και κυρίως λόγω των συντελεστών.

Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης μίλησε και με πολύ γλυκά λόγια για τον Γιάννη Μπέζο με τον οποίο συνεργάζεται: «Δεν θα τελειώσει ο Γιάννης Μπέζος τόσο εύκολα από τη ζωή μου. Συνεργαστήκαμε πρώτη φορά. Πολύ σημαντική στιγμή, είμαι ευγνώμων γιατί είδα έναν άνθρωπο με την εμπειρία που έχει μαθητή, έξω καρδιά.

Κάναμε τρέιλερ ότι είναι ένας άνθρωπος που μας βρίζει, που δεν θέλει τους δημοσιογράφους. Είναι μια κινητή βιβλιοθήκη και αν δεν ήταν ο Γιάννης Μπέζος δεν θα ήταν αυτή η παράσταση που διάβασα. Τον θαυμάζω για τον τρόπο που αγαπάει την οικογένειά του και τους ανθρώπους του. Είναι απόλυτος, σαν παιδί».