Πρόταση μομφής του ΠΑΣΟΚ – Μήπως είναι αυτογκόλ;

Κινδυνεύει η κυβέρνηση από την προαναγγελθείσα από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ πρόταση μομφής (δυσπιστίας); Μια πρόταση που έσπευσε να την υποστηρίξει η Νέα Αριστερά, ενώ την ίδια ώρα ο ….στρατιώτης Κασσελάκης, με διάγγελμα του -από το στρατόπεδο όπου… εκπαιδεύεται- ζητά εκλογές με… διεθνείς παρατηρητές. Προφανώς, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις αυτές, την πρόταση μομφής θα υποστηρίξει και ο Σύριζα.

Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς είναι η πρόταση αυτή αλλά και αν και ποιόν τελικά θα ωφελήσει.
Το άρθρο 84 του Συντάγματος προβλέπει ότι πρόταση δυσπιστίας πρέπει να είναι υπογραμμένη από το ένα έκτο τουλάχιστον των βουλευτών (δηλαδή 50) και να περιλαμβάνει σαφώς τα θέματα για τα οποία θα διεξαχθεί η συζήτηση. Άρα, λοιπόν, κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχει μόνο του τον αριθμό των βουλευτών που απαιτείται.

Το ΠΑΣΟΚ, που την προανήγγειλε έχει 32 βουλευτές. Μαζί με την Νέα Αριστερά που ήδη έχει πει ότι υποστηρίζει, έχει σύνολο 43, αρά και πάλι δεν έχει τον αναγκαίο αριθμό. Είναι λοιπόν υποχρεωτικό να υπογράψουν και οι βουλευτές του Σύριζα, αν δεν θέλει το ΠΑΣΟΚ να συνυπογράψει μαζί με τους Σπαρτιάτες, την Ελληνική Λύση του Βελόπουλου και την Νίκη ή την Πλεύση Ελευθερίας, μια και το ΚΚΕ δεν συμμετέχει σε τέτοιες κινήσεις.

Άρα, λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, που προτείνει την πρόταση δυσπιστίας, είναι «όμηρος» των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Την στιγμή που όπως είναι σαφές έκανε την πρόταση για να μπορέσει να φανεί πιο επαναστατικό από τα άλλα, να τα υπερκεράσει σε μια προσπάθεια να βελτιώσει τα δημοκοπικά ποσοστά του , που και πάλι έχουν πτωτική τάση και βλέπει να βρίσκεται στην τρίτη θέση ξανά.
Αλλά και η «επαναστατική αυτή κίνηση» ήδη έχει …ξεπεραστεί, μια και ο στρατιώτης Κασσελάκης, έκανε ένα βήμα πάρα πέρα και κάλεσε την κυβέρνηση να αποχωρήσει και μάλιστα να γίνουν εκλογές με διεθνείς παρατηρητές! (Προφανώς έχει ακούσει κάτι τέτοιο για εκλογές που γίνονται σε «μπανανιές» της Λ. Αμερικής)

Αμετροεπής και αυτός και μη γνωρίζοντας τα δεδομένα της ελληνικής πολιτικής ζωής μετά την μεταπολίτευση, αμφισβητεί την νομιμότητα των εκλογών, θέλοντας να δείξει επαναστατική διάθεση , αλλά οδηγείται σε γελοιότητα.

Τώρα ας δούμε την ουσία. Κατατίθεται η πρόταση δυσπιστίας την Τρίτη και η ξεκινά η διαδικασία που προβλέπει ο κανονισμός της Βουλής και το Σύνταγμα. Τρείς μέρες συζήτηση και στους τέλος ψηφοφορία. Για να «πέσει» η κυβέρνηση χρειάζονται 151 ψήφοι. Η κυβέρνηση όμως έχει 158 βουλευτές. Τα «κουκιά» δεν βγαίνουν.

Θα μου πείτε πρόταση για εντυπωσιασμό είναι. Ωραία, μόνον που αυτή η πρόταση, δίνει το δικαίωμα στους υπουργούς της κυβέρνησης επι τρεις μέρες να λένε στην Βουλή (και μέσω των τηλεοράσεων σε όλους τους πολίτες) τι έκαναν, και τι θα κάνουν το επόμενο διάστημα. Δηλαδή τους δίνουν πανελλήνιο βήμα για να κάνουν την δική τους «προπαγάνδα», «διαφήμιση», όπως θέλετε πέστε το. Και μάλιστα λίγο καιρό πριν τις ευρωεκλογές.

Όσο και αν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης προσπαθήσουν να επικεντρωθούν σε ζητήματα του δυστυχήματος των Τεμπών ή των «υποκλοπών» που είναι σαφές πως θα επαναφέρει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, οι υπουργοί και οι κυβερνητικοί βουλευτές θα έχουν όλο τον χρόνο να εξηγούν το έργο τους αλλά και τι προγραμματίζουν. Ποιος κερδίζει τις εντυπώσεις;

Οι προτάσεις δυσπιστίας γίνονται είτε όταν είναι πιθανόν η κυβερνητική πλειοψηφία, να χάσει έστω και έναν βουλευτή ώστε να δημιουργηθεί κλίμα ρήξης στο κυβερνών κόμμα είτε όταν υπάρχουν κάποιου είδους χειροπιαστά πράγματα που μπορεί να κλονίσουν, με την δημοσιοποίηση τους, μια κυβέρνηση.

Εδώ συμβαίνει το αντίθετο. Τα γεγονότα στα οποία είναι αναγκασμένοι οι βουλευτές να γράψουν στην πρόταση (δηλαδή το θέμα των Τεμπών και οι κασέτες) έχουν ήδη αποδειχθεί ότι όχι μόνον δεν ήταν κάτι καινούργιο αλλά και το καταγγελλόμενο «μοντάζ» έχει εδώ και ένα χρόνο εξηγηθεί, ακόμα και από το μέσο που έκανε τώρα την δημοσίευση. Πέραν βέβαια της κρατικής ΕΡΤ, η οποία προφανώς και αν είχε γίνει «κυβερνητική λαθροχειρία», δεν θα είχε κάνει τότε ρεπορτάζ εξηγώντας τι ακριβώς είναι ο επίμαχος διάλογος ….

Όσο για τον αριθμό των βουλευτών που θα υπερψηφίσουν την κυβέρνηση, είναι πιθανόν να είναι κατά έναν ή και δυο περισσότεροι από τους σημερινούς βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Και κάτι άλλο βέβαια. Δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι της ΝΔ, κυρίως από τα δεξιά της, είναι πολύ πιθανόν να συσπειρωθούν και πάλι εκλογικά στην κυβερνητική παράταξη, μια και εμφανίζεται «διωκομένη» από την αντιπολίτευση…..

Είναι σαφές λοιπόν, πως ο κ Ανδρουλάκης, βλέποντας τα προβλήματα που έχει το κόμμα του στο να πείσει το εκλογικό σώμα και την στασιμότητα που παρουσιάζουν τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις (αν όχι πτωτική τάση τελευταία) έκανε μια κίνηση προσπαθώντας να δείξει ότι είναι η ισχυρή και μαχητική αντιπολίτευση.

Κινδυνεύει όμως να πέσει μέσα στον λάκκο που προσπάθησε να σκάψει και γιατί προκαλεί τα αντίθετα αντανακλαστικά σε κεντρώους πολίτες, δυνητικούς ψηφοφόρους του και γιατί κινδυνεύει, με αφορμή την συζήτηση στην Βουλή να βγουν πληροφορίες για το για ποιόν λόγο η ΕΥΠ, νομίμως μην το ξεχνάμε, παρακολουθούσε το τηλέφωνο του. Και τότε ίσως ανοίξει ένα άλλο κεφάλαιο και συζητάμε ως τις εκλογές αλλά θέματα.

Παράλληλα βέβαια, τόσο ο Σύριζα όσο και η Νέα Αριστερά (και βέβαια και τα αλλά κόμματα της αντιπολίτευσης) θα έχουν την ευκαιρία να σηκώσουν και αυτοί τους αντιπολιτευτικούς τόνους και άρα να «χτυπήσουν» και πάλι ψηφοφόρους στους οποίους στοχεύει το ΠΑΣΟΚ. Και βέβαια, μετά από αυτή την πρόταση, η αντιπολίτευση χάνει την δυνατότητα, ότι και να προκύψει , να κάνει τέτοια κίνηση για το επόμενο εξάμηνο.

Πρόκειται ή δεν πρόκειται για αυτογκόλ…..