Πώς εξελίσσεται η Πανδημία σε Γερμανία και βόρεια Ευρώπη
«Πρέπει να πούμε αλήθειες» λέει ο Χριστιανοδημοκράτης πρωθυπουργός του κρατιδίου της Σαξωνίας, Μίκαελ Κρέτσμερ.
«Δυστυχώς, δεν μπορεί να γίνουν διακοπές το Πάσχα στη Γερμανία εφέτος. Ενδεχόμενη αύξηση της κινητικότητας μέσω ταξιδιών και τουρισμού τον Απρίλιο θα ήταν …δηλητήριο. Θα καταστρέφαμε όλα όσα έχουμε επιτύχει από τα μέσα Δεκεμβρίου», προειδοποίησε ο Χριστιανοδημοκράτης πολιτικός. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Σοσιαλδημοκράτης Κάρλ Λότερμπαχ ,αρμόδιος για την πολιτική υγείας , στο SPD.
Οι δύο πολιτικοί προκάλεσαν φυσικά μεγάλες αντιδράσεις στον τουριστικό κλάδο. «Είναι θέμα χρόνου πριν υπάρξει ένα μεγάλο κύμα πτωχεύσεων στον τουριστικό κλάδο» γράφει η Die Welt. «Για την τουριστική βιομηχανία είναι ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο» δήλωσε εκπρόσωπος της Ενωσης Ξενοδόχων και Ιδιοκτητών Εστιατορίων στη Westdeutsche Allgemeine Zeitung.
O πρωθυπουργός της Σαξωνίας δεν θέλει όμως να χαϊδέψει αυτιά, ούτε να μιλήσει από τώρα για ελπίδες που κινδυνεύουν να αποδειχτούν φρούδες. «Κάθε σκέψη για επιστροφή στην “κανονικότητα” όπως το περασμένο φθινόπωρο θα οδηγούσε σε «έκρηξη στον αριθμό των λοιμώξεων» όπως τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο και το αποτέλεσμα θα ήταν ένα νέο, πιο σκληρό lock down την άνοιξη» τόνισε με υψηλό αίσθημα ευθύνης ο πρωθυπουργός της Σαξωνίας.
Το σίγουρο είναι ότι η μπάλα έχει χαθεί και ουδείς πλέον μπορεί να υπόσχεται στα σίγουρα επιστροφή σε …ηλιόλουστες μέρες , χωρίς να κινδυνεύει να απωλέσει εντελώς τη σοβαρότητά του. Εκτός και αν δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα… Κάτι που συμβαίνει όμως δυστυχώς με πολλούς πολιτικούς στην Ευρώπη. «Στο lock down θέλαμε πολιτικούς που να γνωρίζουν τις συνέπειες των αποφάσεών τους» γράφει η Γερμανίδα δημοσιογράφος Σουζάνε Γκάσκε στην Die Welt. «Θέλουμε πολιτικούς ,οι οποίοι να κάνουν το πείραμα του Βασιλιά του παραμυθιού ,στο οποίο ο ηγεμόνας ντύνεται απλός άνθρωπος και έρχεται σε επαφή με τους υπηκόους του, χωρίς να τον γνωρίζουν, για να μάθει τι ακριβώς σκέφτονται και πως ζουν. Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν ,χωρίς κάμερες… Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ για παράδειγμα, αν έκανε ένα τέτοιο πείραμα και χωρίς συνοδεία , θα έβλεπε τι πόλεις -φάντασμα έχει προκαλέσει το μόνιμο lock down της. Ίσως κάποιος να της δανείσει ένα διαμέρισμα 70 τετραγωνικών μέτρων και δύο παιδιά ηλικίας τριών και έξι ετών για 24 ώρες , να δούμε αν μπορούσε να αντέξει 24 ώρες» γράφει η Γερμανίδα δημοσιογράφος. Κάτι που ισχύει βέβαια για όλους τους πρωθυπουργούς και ηγέτες στην Ευρώπη, οι οποίοι ζουν απομονωμένοι στους πύργους τους και βγαίνουν μόνο σε «αποστειρωμένο περιβάλλον».
Πέντε τεστ στον μήνα σε όλους τους Αυστριακούς.
Στην Αυστρία πάντως, από την 1η Μαρτίου θα διατίθενται δωρεάν στα φαρμακεία πέντε rapid test τον μήνα για κάθε πολίτη . Θα προορίζονται αποκλειστικά για αυτό-παρακολούθηση και δεν θα αποτελούν «διαβατήριο» για επισκέψεις σε κομμωτήρια ή σε άλλες υπηρεσίες . Ηδη, περίπου 1,5 εκατομμύριο τεστ πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες επτά ημέρες μεταξύ του πληθυσμού και 2,2 εκατομμύρια την εβδομάδα σε δάσκαλους, καθηγητές και μαθητές, λόγω της επαναλειτουργίας των σχολείων» . Με αυτόν τον τρόπο θα χαλαρώσουν τα περιοριστικά μέτρα ή θα γίνουν πολύ πιο στοχευμένα, όπως λέει ο καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς ,τονίζοντας με υπερηφάνεια ότι «η Αυστρία είναι η χώρα με τα περισσότερα τεστ για τον κορονοϊό στην Ευρώπη».
Μόνο έτσι θα πάψει να «είναι δύσκολο να είσαι 20 ετών το 2020», όπως έλεγε πέρυσι ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, όταν μεσούσης της πανδημίας, είχε γίνει στόχος κάποιων αντιδράσεων από νεαρούς Γάλλους. Το ίδιο βέβαια θα μπορούσε βέβαια να πει και εφέτος τόσο ο ίδιος, όσο και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες, για να αποποιηθούν των ευθυνών τους για την κακή διαχείριση της κρίσης:
Ότι ,δηλαδή, είναι δύσκολο να είναι κανείς 21 ετών το 2021. Μόνο, που η φράση αυτή ισχύει πλέον για όλες τις ηλικίες: Είναι δύσκολο να είσαι 7 ετών σήμερα και να μην μπορείς να παίξεις με τους φίλους σου. Είναι δύσκολο να είσαι 15 ετών και πότε να πηγαίνεις στο σχολείο και πότε να κάνεις μάθημα με τηλε-εκπαίδευση ,χωρίς να έχεις τα απαραίτητα ηλεκτρονικά και ψηφιακά εφόδια. Είναι δύσκολο να είσαι επίσης 35 ετών και να δουλεύεις χωρίς σύμβαση, part time, για σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι επίσης δύσκολο να είσαι 70 ετών και να μην βλέπεις τα εγγόνια σου να μεγαλώνουν. Είναι δύσκολο να είσαι 80 ετών, να είσαι 90...
Ηγέτες εκτός πραγματικότητας
«Όλοι οι περιορισμοί, που επιβάλλονται ,διαιρούν τους πολίτες όπως κανένα άλλο πολιτικό ζήτημα στην ιστορία και ήταν μάταιοι από την αρχή» υποστηρίζει η Die Welt. Ο ιός δεν μπορεί να εξαφανιστεί όταν συνεχίζουμε να εργαζόμαστε σε χώρους όπου δεν υπάρχουν τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης, να συνωστιζόμαστε στα Μέσα μαζικής μεταφοράς, όταν δεν γίνονται μαζικά τέστ σε όλον τον πληθυσμό. «Η λειψή χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων ήταν ήδη ένας εφιάλτης σε κανονικές στιγμές, όχι τώρα με την πανδημία, ενώ οι ασφαλιστικές εταιρείες θέλουν φυσικά να ξοδέψουν όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα» σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.
Ολες οι ηλικίες αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω της πανδημίας, αλλά κυρίως λόγω της κακής διαχείρισης από τους πολιτικούς ηγέτες. «Το γεγονός ότι, για παράδειγμα, η καγκελάριος Μέρκελ λειτουργεί βλέποντας και κάνοντας, και αντί να λύνει προβλήματα έχει μετατραπεί σε ένα …πρόβλημα σε αυτήν τη χώρα .Πιθανώς έχει να κάνει με το γεγονός ότι στην πραγματικότητα δεν γνωρίζει την… πραγματικότητα - τουλάχιστον την κανονική πραγματικότητα στην ελεύθερη Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Και αυτό γιατί αμέσως μετά τις πρώτες γερμανικές εκλογές, έγινε αμέσως υπουργός στην κυβέρνηση του Χέλμουτ Κολ. Για 30 χρόνια εργάζεται σε μεγάλα γραφεία, φροντίζεται από πρόθυμους υπαλλήλους, μεταφέρεται άνετα παντού με κυβερνητικά αυτοκίνητα. Εδώ και 30 χρόνια πραγματοποιεί συναντήσεις με πολίτες , τους οποίους όχι μόνο στην κρίση της πανδημίας αλλά και πριν, τους αντιμετωπίζει με ένα ελαφρό χαμόγελο , σαν να ήταν παιδιά .Για 30 χρόνια έχει αφιερωθεί σε μια πραγματικότητα -περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο Γερμανό - με τη μορφή σημειώσεων» γράφει η Σουζάνε Γκότσκε στην Die Welt . Μια προσωπογραφία, που προσιδιάζει στους περισσότερους Ευρωπαίους ηγέτες.
Παιγνίδια με τον φόβο
Ο Γάλλος ιστορικός ,φιλόσοφος και κοινωνιολόγος ,Μαρσέλ Γκοσέ, εκ των σημαντικότερων διανοούμενων στην Ευρώπη ,λέει ότι « υπάρχει μια σχέση αμοιβαίας δυσπιστίας ανάμεσα στους ηγέτες και την κοινωνία. Οι ηγέτες απλά διαισθάνονται την απροθυμία της κοινωνίας και φοβούνται . Αυτός ο φόβος τους ωθεί να παίξουν με τον …φόβο για να συγκρατήσουν την κοινωνία, γιατί αισθάνονται ότι δεν την ελέγχουν» τονίζει ο 75 χρονος Μαρσέλ Γκοσέ . «Αυτό οδηγεί τους ηγέτες να ασκούν πολιτική με τον φόβο ως τον μοναδικό τρόπο κινητοποίησης του πληθυσμού με αποτελεσματικό τρόπο: εάν οι πολίτες φοβούνται πολύ, θα κάνουν, για παράδειγμα, το εμβόλιο. Αλλά αυτή είναι μια βαθιά ανθυγιεινή αντίληψη της συλλογικής ζωής» τονίζει ο Γάλλος διανοούμενος και συγγραφέας δύο εξαιρετικών βιβλίων : «Η άνοδος της δημοκρατίας» και «η απομάγευση του κόσμου».
Η επίκληση του φόβου ως κυρίαρχη πολιτική , αποτελεί και το λόγο για τον οποίο «η πανδημία θέτει επίσης επί τάπητος και το θέμα της δημοκρατίας» λέει η διευθύντρια του περιοδικού Marianne, Νατάσα Πολονί. «Βρισκόμαστε σε μια φάση αποδυνάμωσης της δημοκρατίας: τα τελευταία χρόνια, έχουν προκύψει διάφορες μορφές «δημοκρατικής εξέγερσης» των πολιτών, καθώς αντιλαμβάνονται ότι τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους-εκλογές, δημοψηφίσματα κλπ- δεν μπορούν να αλλάξουν μια πολιτική που πιστεύουν ότι δεν γίνεται υπέρ τους» σημειώνει η Γαλλίδα δημοσιογράφος. Όταν κάποιοι φώναζαν ότι η παγκοσμιοποίηση οδηγεί στην μαζική αποβιομηχάνιση στη Δύση εδώ και 20 χρόνια, το σύστημα τους αντιμετώπιζε ως …αντιδραστικούς. «Σήμερα,αυτή η υγειονομική κρίση λειτουργεί ως δείκτης, με τη χημική έννοια του όρου» λέει η Νατάσα Πολονί. «Φωτίζει ακόμη περισσότερο όλες τις δυσλειτουργίες του συστήματος, που προϋπήρχαν»
