Πέθανε ο Γιώργος Πιαντές - Το συγκινητικά μηνυματα του γιου του και του Αλέξη Τσίπρα

Ο Γιώργος Πιαντές  υπόδειγμα ανθρώπου, πατέρα, συζύγου, επαγγελματία άφησε την σφραγίδα του στην Ελληνική Αριστερά υποστηρίζοντας μεγάλους αγώνες, εκδηλώσεις, εγχειρήματα για δεκαετίες. Ο Αλέξης Τσίπρας που συνδέονταν μαζί του με μακρόχρονη σχέση φιλιας εκτίμησης και σεβασμού τον αποχαιρέτησε γράφοντας:

«Ένας καλός φίλος, πιστός σύντροφος, και αφοσιωμένος συνεργάτης, ο Γιώργος Πιαντές, έφυγε σήμερα από κοντά μας. Σεμνός, απίστευτα εργατικός, βρισκόταν πίσω από κάθε δημόσια εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, οργανώνοντας με τον καλύτερο τρόπο την επαφή μας με τους πολίτες, αλλά και δίνοντας ένα παράδειγμα ανιδιοτέλειας, αφοσίωσης και επιμονής.

Στρατεύτηκε από μικρός στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης, από τις γραμμές του ΚΚΕ, και αργότερα από τις γραμμές του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ. Στάθηκε όρθιος σε όλες τις δυσκολίες, έτοιμος πάντα να προσφέρει χωρίς ποτέ να διεκδικεί, όχι μόνο ανταμοιβή, αλλά έστω και αναγνώριση.

[caption id="attachment_1597465" align="alignnone" width="467"] Ψυχή όλων των εκδηλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ ο Γιώργος έφυγε σε ηλικία μόλις 65 ετών αλλά θα μείνει αξέχαστος σε όσους τον γνώρισαν[/caption]

Το μήνυμα του γιού του Βασίλη Πιαντέ

Ο αγαπημένος μου πατέρας Γιωργος Πιαντες έφυγε σήμερα από την ζωή.

Σαν αέρας ήρθε και έφυγε σαν τον αέρα που τόσο πολύ αγαπούσε, Λημνιός γαρ, από την λατρεμένη Ανεμόεσσα, δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά...

Η διαδρομή του πατέρα μου, λίγο πολύ γνωστή σε γνωστούς και φίλους, αν και η πορεία του είχε τόσες πόλλες πτυχές που λίγοι μπορούν να τις αναγνωρίσουν στο σύνολο τους.

Γεννήθηκε στο Ρωμανού της Λήμνου, όπου έζησε και τα πρώτα δεκαοχτώ χρόνια της ζωής του, από οικογενεια φτωχή, βιοπαλεστών με όλη την σημασία της λέξης, αυτός και τα δύο αδέρφια του, στα χωράφια από μικρά παιδιά, ποτέ δεν σταμάτησε να μου εξιστορεί τις αγροτοβαμμένες του περιπέτειες, πότε αστείες πότε δύσκολες, αλλά πάντα εμπλουτισμένες με μια γεναία δόση ζωής.

Η πορεία του στην Αθήνα, περίκλειε πάντα μέσα της στοιχεία της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, καθοδηγητής στο ΚΚΕ από μικρός, όργωνε την Ελλάδα από άκρη σε άκρη, στο πλευρό του Φλωράκη μετέπειτα.

Στον περισσό, άλλωστε, το σπίτι όπου με έφερε στην ζωή, δίπλα από το σπίτι του λαού, συχνά με τράβαγε μαζί του να γνωρίσω τους ανθρώπους που τον άνδρωσαν πολιτικά, εάν και η αρχή είχε γίνει ήδη από τον παππού μου, από πολύ νωρίς.

Στο ΚΚΕ έγινε υπεύθυνος για την οργάνωση όλων των εκδηλώσεων και φεστιβάλ, του κόμματος, τα οποία ήταν τεράστια εκείνη την περίοδο.

Νέο Ρεύμα η εταιρία του κόμματος, ο Γιώργος πρωτεργάτης σε αυτό, οργανωτικό μυαλό από μικρός, με ιδεές πολύ μπροστά από την εποχή του.

Πολλά τεράστια ονόματα καλλιτεχνών ήρθα στην Ελλάδα με πρωτοβουλία του πατέρα μου, θα αναφέρω μόνο δύο από αυτά σχηματικά.

Φεστιβάλ ΚΚΕ 1983, δέκα διαφορετικά stages, στον χώρο, όπως προείπα ήταν τεράστια..., ο Γιώργος έκανε έρευνα από πριν για το ποιούς θα καλέσουν, κεντρίζει το ενδιαφέρον του ο Peter Tosh, φυσικά υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα που θα έπρεπε να ξεπεραστεί, εφόσον όλα έπρεπε να περάσουν υπό την εποπτεία του και τότε αναχρονιστικού ΚΚΕ. Πάει λοιπόν στην αντίστοιχη επιτροπή, ώστε να εγκριθούν τα συγκροτήματα που πρότεινε και γράφει κάτω από το όνομα του Peter Tosh, jamaican ethnic music, που να γράψει ρέγκε στους κουκουέδες.

Εγκρίνεται λοιπόν μιας και οι σκληροπυρηνικοί του κόμματος δεν σκάμπαζαν πολλά και φτάνει η ώρα του sound check, όπου ανεβαίνει πάνω στην σκηνή ο Peter για τα καθέκαστα, με το που ακούνε λοιπόν τους reggea ρυθμούς και βλέπουνε τις μακρίες τζίβες του συγκροτήματος, αρχίζουν τα έρμα αριστερά να πετάνε πέτρες και να τρέχουν ώστε να βγάλουν όλα τα καλώδια από το ρεύμα. Ο Γιώργος σε μια γωνιά να γελάει...

[caption id="attachment_1597486" align="alignnone" width="448"] Ο Βασίλης Πιαντές και ο Γιώργος Πιαντές με την αγαπημένη φίλη και συναγωνίστρια του, Ζωή Χαλιδιά πριν από μία πτήση... πριν από μία ακόμη περιπέτεια[/caption]

Δεύτερη συναυλία ορόσημο, 1989 για πρώτη φορά στην Ελλάδα έρχονται οι Pink Floyd, σε μία τεράστια παραγωγή στο ολυμπιακό στάδιο, δέκα τριαξονικά είχε φέρει η μπάντα μαζί της μόνο και μόνο για τα σκηνικά, το αποτέλεσμα αντίστοιχο του μεγέθους, ρωτήστε κάποιον από τους παλιούς. Από τα γεννοφάσκια μου θυμάμαι τις κασέτες τους να παίζουν στο αμάξι του αγαπητού μου.

Φτάνουμε στο 1990 όπου τον σημαδεύει η αποχώρηση του από το ΚΚΕ, είχε απηυδήσει με τον αναχρονισμό του κόμματος, πράγμα που δεν ξεπέρασε ποτέ.

Εντάσσεται στις τάξεις του συνασπισμού από την αρχή και δεν το εγκατέλειψε ποτέ. Σαν άνθρωπος της ουσίας δεν επιζήτησε ποτέ την πολιτική ή οικονομική ανέλιξη, άνθρωπος του παρασκηνίου, όχι με την δόλια έννοια της λέξης, δούλευε από τα πίσω αγόγγυστα, ασταμάτητα με πάθος, χωρίς να επιζητά αναγνώρηση, φήμη και ρουσφέτια.

Τον θυμάμαι από πολύ μικρός να οργανώνει τα φεστιβάλ της νεολαίας του συνασπισμού του 3% και αν, και παρόλλο που είχε τότε τόνους δουλειάς με τα συναυλιακά, έδινε προτεραιότητα στα αγαπημένα του συντρόφια.

Η συνέχεια γνωστή, δεν θα επεκταθώ πολυ γιατί δεν το έκανε ποτέ ο ίδιος, ο Τσίπρας γίνεται αρχηγός του κόμματος και ο Γιώργος αναπτύσσει μια ξεχωριστή επαφη μαζί του, τον πίστεψε πολύ και αφιέρωσε ψυχή και σώμα.

Εκεί που οι υπόλοιποι είχαν πολυπληθή επιτελεία και δαπανουσαν εκατομμύρια για τις εκδηλώσεις τους ο Συριζα είχε τον Γιώργο, να οργανώνει, να τρέχει να σκαρφίζεται τις πιο απίθανες λύσεις στα πιο σύνθετα προβλήματα, οι αστοχίες μηδαμινές, θέλω να πιστεύω.

Δεν αρκούν μερικές αράδες για να περιγράψουν την ζωή κάποιου ανθρώπου σαν τον πατέρα μου, δεν αρκούν επιθετικοί προσδιορισμοί για να τον χαρακτηρίσουν.

Ήταν ο πατέρας μου και είμαι εξαιρετικά περήφανος για αυτόν, το μεγαλύτερο σχολείο της ζωής μου, ο άνθρωπος μου, ο φίλος μου, κομμάτι της ψυχής μου.

Μου λείπεις ήδη, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ και θα συνεχίσω να μάχομαι, δεν θα σταματήσω ποτέ να μάχομαι για τα κοινά, τόσο κοινά, ιδανικά μας, ακριβώς όπως μου ζήτησες και σου υποσχέθηκα!

Ανακοίνωση«105,5 Στο Κόκκινο»: «Εδωσε μάχες γενναίος και σεμνός»

Καθοριστικός ο ρόλος του Γιώργου και για τον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» για τον οποίο φρόντιζε πάντα να λειτουργεί τεχνικά απρόσκοπτα. To «105,5 Στο Κόκκινο» τον αποχαιρέτησε με συγκίνηση και σεβασμό με τα εξής λόγια:

«Ο Γιώργος Πιαντές έφυγε σήμερα το πρωί από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό για το σταθμό μας. Όχι μόνο επειδή έστησε και ισχυροποίησε τεχνικά τον «105,5

Στο Κόκκινο» και όλους τους «κόκκινους» σταθμούς της περιφέρειας, φροντίζοντας για την απρόσκοπτη εκπομπή του προγράμματός τους καθημερινά και παρά την κάθε δυσκολία. Αλλά κυρίως επειδή ήταν ένα υπόδειγμα ανθρώπου.

Ο Γιώργος υπήρξε ένας πραγματικός σύντροφος, με όλη τη σημασία της λέξης. Έτσι ήταν πάντοτε, από την εποχή των νεολαιίστικων αγώνων μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ, από τα εμβληματικά «Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή» της δεκαετίας του ’80 μέχρι τις μεγάλες πολιτικές συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων. Από τη Λήμνο, που τόσο αγαπούσε μέχρι την κάθε σπιθαμή της Ελλάδας, την οποία «όργωσε» επανειλημμένα.

Αποτελεσματικός και με μια στόφα ξεχωριστή, είτε κρατώντας ένα κατσαβίδι φροντίζοντας και την παραμικρή τεχνική λεπτομέρεια, είτε ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Left Media Α.Ε.» προσφέροντας τις πολύτιμες γνώσεις του.

Ο Γιώργος Πιαντές απεχθανόταν την προβολή των προσώπων και φρόντιζε να δυναμώνει η φωνή της Αριστεράς. Απομακρυνόταν από τις τυμπανοκρουσίες, μα επιθυμούσε οι ιδέες της Αριστεράς να ακούγονται παντού και καθαρά.

Αποχαιρετούμε τον Γιώργο Πιαντέ, που έδωσε μάχες γενναίος και σεμνός.

Απευθύνουμε τα συλλυπητήριά μας στη σύζυγό του, Βάσω, στα παιδιά του, Κώστα και Βασίλη και σε όλη την οικογένεια και τους οικείους του.»

Το συλλυπητήριο μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ

Συλληπητήρια ανακοίνωση εξέδωσε και η πολιτική γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ  επισημαίνοντας:  «Ο Γιώργος εντάχθηκε στην Αριστερά σε πολύ νεαρή ηλικία. Μέλος του ΚΚΕ και κατόπιν του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, ο σ. Γιώργος υπήρξε ένας από τους πιο ανιδιοτελείς και ακούραστους αγωνιστές του κόμματος. Ο ρόλος του στην ίδρυση και την καθημερινή λειτουργία του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο 105,5» ήταν καταλυτικός. Μέλος του Δ.Σ. της Left Media Α.Ε., ο σ. Πιαντές πρόσφερε όλες τις δυνάμεις του και ήταν πάντοτε στην πρώτη γραμμή σε όλες τις δύσκολες στιγμές. Και, βεβαίως, ήταν η ψυχή όλων των εκδηλώσεων και των φεστιβάλ του ΣΥΡΙΖΑ και της Νεολαίας του, φροντίζοντας με μεράκι την παραμικρή λεπτομέρεια που απαιτείται».