Συγκλονίζει ο Γκασκόιν: Άστεγος, εθισμένος στο αλκοόλ και με... λυπητερή ιστορία
Συγκλονίζει ο Πολ Γκασκόιν! Ο ποδοσφαιριστής που έγραψε την δική του ιστορία στα γήπεδα και θεωρείται για πολλούς ως ένας από τους Άγγλους ποδοσφαιριστές με το περισσότερο ταλέντο, «κουβαλάει» μια σκληρή ιστορία τόσο στο παρών αλλά και στο παρελθόν του.
Ο βετεράνος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής που σήμερα, παλεύει με τον άλλον του... εαυτό και τις καταχρήσεις, σε podcast παραδέχεται την εξάρτησή του στο αλκοόλ και τις «μαύρες» του ημέρες, αλλά και το γεγονός πως δεν έχει σπίτι για να μείνει και τον φιλοξενεί ο ατζέντης του. Εξιστορεί τραγικά γεγονότα που έζησε όσο ήταν παιδί, τα οποία μένουν μέχρι και σήμερα ανεξίτηλα!
Όταν ήταν μόλις 12 χρονών, είχε ζήσει κάτι το τραγικό. Σε μια συνηθισμένη βόλτα με τον φίλο του Κιν, και τον αδερφό του Στέφεν συνέβη το απροσδόκητο. «Πήγαμε σε ένα μαγαζί και υπήρχε ένα φορτηγάκι με παγωτά απ΄έξω. Φώναξα: "Τρέξτε γρήγορα, θα αργήσουμε". Ο Στέφεν έτρεξε μπροστά μας, ήταν ένα μέτρο πιο πέρα και όταν πέρασε μπροστά από το φορτηγάκι αυτό τον χτύπησε. Τον έριξε πολύ μακριά. Έτρεξα πάνω του, τού μιλούσα, είχε το κεφάλι του στο μπούτι μου και τα χείλη του κινούνταν.
Νόμιζα ότι θα γίνει καλά, αλλά όχι. Αυτές ήταν οι τελευταίες του κινήσεις. Θυμάμαι να είμαι 12 χρονών και να σηκώνω ένα πτώμα έξω από το φέρετρο. Φιλούσα τη σωρό του, την αγκάλιαζα και τού ζητούσα συγγνώμη. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ήταν τραγικό», ανέφερε ο Άγγλος.
Παραδέχθηκε την εξάρτηση του στο αλκοόλ, και τις τιτάνιες προσπάθειες που κάνει για να απεξαρτηθεί με κλινική βοήθεια, ότι δεν του έχει μείνει τίποτα πια ούτε σπίτι και αναγκάζεται να κοιμάται στον ξενώνα του ατζέντη του. «Κάποτε ήμουν ένας χαρούμενος μεθύστακας. Πλέον όχι, είμαι λυπημένος. Δεν βγαίνω να πιώ, πίνω στο σπίτι. Ο κόσμος ξέρει τον Γκασκόιν αλλά όχι τον Gazza. Ακόμα κι εγώ συχνά. Αν θέλω να καταστρέψω τη μέρα μου, απλά πάω στην παμπ. Αν θέλω μια καλή μέρα πάω για ψάρεμα. Το πρόβλημα δεν είναι το να πίνεις, αλλά το μετά. Όταν βλέπω το κινητό με 30 αναπάντητες, ξέρω ότι έχω θέμα».