Ποιος σας έπεισε πως ο επαγγελματισμός πρέπει να «σκύβει» στην ασέβεια;
Στο περιστατικό της αναμέτρησης του Πανιωνίου με τον Ολυμπιακό, χάσαμε ξανά το δάσος και... καρφωθήκαμε στο δέντρο.
Ο Ολυμπιακός κέρδισε με 91-85 στη Γλυφάδα τον Πανιώνιο και προκρίθηκε στα ημιτελικά της Basket League με 2-0, σε μία αναμέτρηση που στιγματίστηκε από την ένταση και την διακοπή στο 17' μετά από μικροεπεισόδια πίσω από τον πάγκο των φιλοξενούμενων.
Ο Βεζένκοφ έγινε αποδέκτης... φτυσίματος, ο Παπανικολάου άκουγε βρισιές, η διαιτητής της αναμέτρησης, Βάσω Τσαρούχα το ίδιο. Δεν εστιάζω στους φίλους του Πανιωνίου. Και ο πλέον αδαής, ξέρει πως αυτό μπορεί να συμβεί (και συμβαίνει) σε οποιοδήποτε γήπεδο της χώρας για οποιοδήποτε άθλημα. Όμως η προσπάθεια να κάνουμε το μαύρο... άσπρο (κι όχι το αντίθετο), δεν διώχνει τον «λεκέ» μας.
Στα άσπρα πουκάμισα η στάμπα φαίνεται περισσότερο...
Η χώρα μας δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση στην συμπεριφορά των οπαδών που βρίσκονται στα γήπεδα. Το μορφωτικό μας επίπεδο, τα κοινωνικά πρότυπα και σίγουρα η ελλιπής εκπαίδευση σχετικά με το τι πραγματικά σημαίνει αθλητισμός είναι βασικοί παράγοντες που στο γήπεδο βλέπουμε αυτά που βλέπουμε.
Σίγουρα έχουν γίνει βήματα προόδου και κανείς δεν μπορεί να τα ακυρώσει. Ειδικότερα στο μπάσκετ, το Final-8 και η συνύπαρξη οπαδών της ΑΕΚ, των δυο «αιωνίων», του ΠΑΟΚ, του Άρη και πολλών μεγάλων ή μικρότερων συλλόγων είναι κάτι που δεν μπορούσαμε καν να φανταστούμε πριν 10 χρόνια. Φωτοβολίδες, επεισόδια, σπασμένα καθίσματα, γίνονται σιγά σιγά μακρινή ανάμνηση ακόμη και σε παιχνίδια μεγάλης επικινδυνότητας. Ωστόσο, τα παραπάνω δεν δικαιολογούν ύβρεις για μανάδες, κατάρες και... νεροποντές από σάλιο.
Από πότε επαγγελματίας σημαίνει να κάθεσαι να σε βρίζουν;
Έχουμε μπερδέψει τον επαγγελματισμό με την ανέχεια της ασέβειας. Επαγγελματίας είναι εκείνος που κάνει την δουλειά του σωστά. Δεν έχω δει κανέναν στο δρόμο να βρίζει τους οδηγούς των φορτηγών της Amstel, επειδή εκείνοι προτιμούν την Fix (τυχαίο παράδειγμα). Στους αθλητές γιατί να θεωρείται φυσιολογικό; Γιατί είναι κατακριτέα η αντίδραση ενός αθλητή και όχι το γεγονός που προκάλεσε την αντίδρασή του;
Γιατί ο παίκτης μιας ομάδας θα πρέπει να ακούει να του βρίζουν την μάνα και να σκύβει το κεφάλι; Γράφει πουθενά στα πρακτικά πως για να μπεις στην ελίτ των αθλητών θα δέχεσαι τα πάντα; Αλήθεια, αν αυτός ο οπαδός που έφτυσε τον Βεζένκοφ τον συναντούσε μετά στο δρόμο, χωρίς να τον καλύπτει το πλήθος, θα έκανε το ίδιο; Ο οπαδός που έβρισε τον Παπανικολάου με την «κουκούλα» της ανωνυμίας του, θα σκεφτόταν να κάνει το ίδιο αν τον συναντούσε στον δρόμο; Από πότε μια διαιτητής θα πρέπει να ακούει κοσμητικά επίθετα και να μην διακόπτει το ματς στο... όνομα του επαγγελματισμού;
«Τα γήπεδα, δεν είναι εκλησσία». Και τι είναι; Ο χώρος για να ξεσπάει ο καθένας τα προβλήματα του, σε ανθρώπους που πάνε να κάνουν την δουλειά τους; Καιρός να σοβαρευτούμε κι να αλλάξουμε...
