Ποιοι και τι μαγειρεύουν στην κουζίνα του ΠΑΣΟΚ;
Καταβάλει μία μεγάλη προσπάθεια ο Ανδρουλάκης να βγει από το σπιράλ της εσωστρέφειας που με μανία κάποιοι σπρώχνουν το ΠΑΣΟΚ όλο το τελευταίο διάστημα για λόγους που δεν μπορώ να αντιληφθώ μιας και όλοι μετρήθηκαν στις κάλπες όσες φορές χρειάστηκε και αφού ηττήθηκαν, πήραν όρκους πίστης στην ενότητα.
Φυσικά δεν προσμετρώ κάτι γραφικότητες περί ανασύνθεσης της μεγάλης κεντροαριστεράς από ρομαντικούς του χώρου που ποιος ξέρει τι και που το ψάχνουν.
Η Χαριλάου Τρικούπη, λοιπόν, έριξε μεγάλο βάρος στην πρόταση της για τη στέγαση - δεν το έκαναν άπαντες με την ίδια θέρμη βέβαια.
Βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον όμως το άρθρο που έγραψε στα ΝΕΑ η Διαμαντοπούλου για το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την στέγαση.
Η Διαμαντοπούλου αφού αναλύει την πρόταση και φτάνει στο συμπέρασμα πως η αμφισβήτηση της πολιτικής που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μπορεί να απαντηθεί μόνο μέσα από πολιτικές με στέρεη ιδεολογική βάση, καταλήγει:
«Η θετική επικοινωνία της πρότασης είναι το μεγάφωνο που πολλαπλασιάζει τη δύναμη. Η αρνητική επικοινωνία της εσωκομματικής κουζίνας ενισχύει φωνές που κάνουν μόνο θόρυβο, να γίνονται κυρίαρχες, έστω και παροδικά».
Ας πούμε ότι εννοεί την Κωνσταντοπούλου όταν γράφει για «φωνές που κάνουν μόνο θόρυβο», ποιους να εννοεί όμως όταν λέει για «αρνητική επικοινωνία της εσωκομματικής κουζίνας».
Κάπου πάει το μυαλό μου.
