Πισπιρίγκου: «Δεν ευθύνομαι για το θάνατο της Μαλένας αλλά μου καταλογίζω ότι δε φώναξα, δεν έτρεξα»

Τρίτη συνεχόμενη ημέρα απολογίας για τη Ρούλα Πισπιρίγκου, η οποία συνέχισε να αναφέρεται για ακόμη μια μέρα στα περιστατικά θανάτου της Μαλένας, στη δίκη για τις φερόμενες δολοφονίες των δύο μικρότερων παιδιών της.

Η κατηγορούμενη για πρώτη φορά αναγνώρισε μερίδιο ευθύνης στον εαυτό της, σημειώνοντας πως «αν μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω, θα φώναζε πιο δυνατά», για να ειδοποιήσει τους γιατρούς και να καταλάβουν τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Περιγράφοντας την δική της εκδοχή των γεγονότων, ανέφερε με δάκρυα στα μάτια: «Ξαφνικά χτύπησε η αντλία, βλέπω το παιδί, γύρισε προς εμένα είναι ξαπλωμένη και γυρνάει το κεφάλι δεξιά αριστερά, σαν να τινάζεται. Έβγαλε ένα ήχο, "αααα", εγώ τότε κατάλαβα ότι ήθελε να πει μαμά...».

Πρόεδρος: Άρα ξεκόλλησαν και δύο ώμοι από το κρεβάτι;

Κατηγορούμενη: Δεν τινάχτηκαν οι ώμοι. Δεν πετάχτηκε από το κρεβάτι ψηλά. Όπως ήταν το παιδί, γύρισε ο κορμός. Οι ώμοι ακουμπούσαν στο μαξιλάρι... Εκεί την έπιασα και της είπα «Μαλένα, Μαλένα», δεν μπορώ να θυμηθώ την ένταση...

Αμέσως μετά η κατηγορούμενη άρχισε να περιγράφει την προσπάθεια της να βρει γιατρό ή νοσηλευτή, υποστηρίζοντας πως δεν έβρισκε κανέναν. «Κοίταξα σε ένα δωμάτιο δεν βλέπω κανέναν. Όλα ήταν κλειστά κλειδωμένα και το γραφείο της προϊσταμένης δεν είχε φως. Ήμουν στα χαμένα.... Ήμουν σε σοκ. Μου καταλογίζω ότι δε φώναξα, ότι δεν πήγα πιο γρήγορα στους γιατρούς».

Πρόεδρος: Πέρα από την κατηγορία της ασφυξίας έχετε μερίδιο ευθύνης;

Κατηγορουμένη: Δε θεωρώ ότι έχω μερίδιο ευθύνης για το θάνατο της Μαλένας. Δεν είπε κανείς ότι αν έκανα εγώ ΚΑΡΠΑ θα σωζόταν το παιδί.

Η διαδικασία συνεχίζεται την επόμενη εβδομάδα, οπότε η κατηγορουμένη αναμένεται να μιλήσει και για την υπόθεση της Ίριδας.