Πέτρος Κωστόπουλος: «Αισθάνθηκα ότι έκανα κακό στα παιδιά μου και στον εαυτό μου»
Ο πρώην εκδότης μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ, στις δύσκολες στιγμές που πέρασε αλλά και στα τρία παιδιά του.
Για τα νεανικά του χρόνια στο εξωτερικό, την κατάρρευση της ΙΜΑΚΟ, το διαζύγιο και τα παιδιά του μίλησε ο Πέτρος Κωστόπουλος.
Ο γνωστός επιχειρηματίας και εκδότης, καλεσμένος στην εκπομπή ΣΤΟΥΝΤΙΟ 4 της ΕΡΤ, προχώρησε σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης για την προσωπική του ζωή και τα επαγγελματικά του. Ο πρώην εκδότης μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ, στις δύσκολες στιγμές που πέρασε αλλά και στα τρία παιδιά του.
«Σε προσωπικό επίπεδο, όταν παθαίνεις αυτό, παθαίνεις ψυχολογικό κλακάζ, τρελαίνεσαι, πέφτεις σε βαριά κατάθλιψη, παίρνεις χάπια. Δεν είναι ένα πράγμα, είναι πολλά πράγματα», τόνισε αρχικά.
Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας: «Όταν πέφτει ένας μεγάλος παίρνει μαζί του κι άλλους. Έδωσα όλα μου τα χρήματα για να κρατήσω αυτό το μαγαζί, τα χρήματα αυτά πήγαιναν σε μισθούς. Δεδουλευμένα δεν υπήρχαν στην ΙΜΑΚΟ, ήταν οι αποζημιώσεις. Σιγά, να δώσω και το συκώτι μου; Τα είχα δώσει όλα κι ήταν γνωστά, σπίτια , αυτοκίνητα. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι, αφού δεν το κατάλαβα νωρίτερα να το τελειώνω, ότι έκανα κακό στα δικά μου τα παιδιά και στον εαυτό μου. Εάν χάσω μία δουλειά τώρα, i'ts ok. Αν φαλιρίσω όλο το μαγαζί είναι πολύ πιο σκληρό».
Και πρόσθεσε: «Συνέπεσε και το διαζύγιο μετά, όλα αυτά είναι πολύ σκληρά πράγματα. Με έχουν απολύσει από δουλειά δεν έπαθα το ίδιο».
«Το λέω τώρα γιατί δεν μπορούν να με συλλάβουν πια, έχουν περάσει πολλά χρόνια»
Μιλώντας για τα φοιτητικά και νεανικά του χρόνια που έζησε, αρχικά, στο Παρίσι και έπειτα στις Βρυξέλλες, ο ίδιος αποκάλυψε: «Από το Παρίσι πήγα στις Βρυξέλλες, όταν ήμουν 25 – 26 χρονών, ο πρώτος υπάλληλος επιστημονικού επιπέδου στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Όπου στις Βρυξέλλες είδα λεφτά, πολλά λεφτά. Δηλαδή ο μπαμπάς μου μού έστελνε 4.000 δραχμές και αυτό το συμπλήρωνα δουλεύοντας σε πράγματα και κλέβοντας κάποια προϊόντας από τα σούπερ μάρκετ. «Δανειζόμουν» δηλαδή τυρί καλό, «δανειζόμουν» μπιφτέκια».
«Εγώ το λέω τώρα γιατί δεν μπορούν να με συλλάβουν πια, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Ζήταγα από τον πατέρα μου λεφτά για να κάνω τα μαθήματα, να αγοράσω βιβλία και πήγαινα και «ξήλωνα» όλη τη επωνυμία. Μπαίναμε μέσα και φεύγαμε με 5 τη φορά! Άλλα 5 την άλλη μέρα και άλλα 5. Δηλαδή αυτό ήταν ένα συμπλήρωμα εισοδήματος το οποίο νομίζω πως είναι νόμιμο, δεν έλειψε από την επωνυμία κάτι».
«Και ρόδες κλέβαμε από αυτοκίνητα. Τις βάζαμε μετά στα δικά μας αυτοκίνητα. Βρίσκαμε ένα ίδιο αλλά να ανήκει σε κάποιον πλούσιο, όπως ήταν οι Άραβες που είχαν λεφτά. Μάλιστα βάζαμε και πίσω ρόδες, δεν τα αφήναμε σε τούβλα, οπότε ήταν «ανταλλαγή» αυτό» συμπλήρωσε ο Πέτρος Κωστόπουλος.
