Πέτρος Κόκκαλης για COP26: «Στη Γλασκόβη ξαναγεννήθηκε το Παρίσι»
«Μια νέα αρχή» είναι το μήνυμα της Γλασκόβης σύμφωνα με τον Ευρωβουλευτή Πέτρο Κόκκαλη, ο οποίος βρέθηκε στην COP26 της Γλασκόβης ως συνεισηγητής του κοινού ψηφίσματος κι εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Ο κ. Κόκκαλης εμφανίστηκε ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα της Διάσκεψης, κάνοντας λόγο για μια σημαντική πολιτική συμφωνία. Χωρίς να παραγνωρίζει ότι «ως σύνολο, όπως κάθε COP, απέτυχε να ικανοποιήσει τις προσδοκίες, απόρροια της γενικότερης αποτυχίας των κυβερνήσεων, των πολιτικών συστημάτων, του οικονομικού μας συστήματος που μας έχει οδηγήσει εδώ που βρισκόμαστε», ο ευρωβουλευτής επικεντρώθηκε στους λόγους που αιτιολογούν την αισιόδοξη ματιά του να θεωρεί ότι ότι το Παρίσι ξαναγεννήθηκε στη Γλασκόβη.
«Η Σύνοδος στη Γλασκόβη είχε ακόμη μεγαλύτερη σημασία από αυτή του Παρισιού, που είχε πάρει τη συνταρακτική απόφαση να δημιουργηθεί μια συμφωνία μείωσης των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, προκειμένου να διατηρηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας της Γης “κάτω από 2 βαθμούς, και, ει δυνατόν, στον 1,5 βαθμό”. Κι αυτό για δύο λόγους:
Ο πρώτος: Δεν υπάρχουν πλέον, παρά ελάχιστες χώρες που να μη δηλώνουν σήμερα ότι δεσμεύονται σε κάτι που φάνταζε εξωτικό πριν από 3 - 4 χρόνια, δηλαδή σε μηδενικές εκπομπές άνθρακα το 2050. Αυτό είναι μια νέα πολιτική πραγματικότητα.
Ο δεύτερος: Η συμφωνία του Παρισιού ήταν μια υβριδική συμφωνία, η οποία δεν περιελάμβανε κυρώσεις και δεσμεύσεις. Στη Γλασκόβη αυτό άλλαξε».
«Τα δύο μεγάλα αγκάθια που είχε να επιλύσει η Γλασκόβη ήταν να κλείσει τις εκκρεμότητες που είχαν απομείνει. Κατ’ αρχάς, το άρθρο 13 για τη διαφάνεια, μια πολύ σκληρή τεχνική διαδικασία που έκλεισε, καθώς επίσης και η συμφωνία για το άρθρο 6 σχετικά με το πώς θα λειτουργήσουν οι διεθνείς αγορές άνθρακα. Δηλαδή πώς θα δημιουργηθεί ένας κοινός τρόπος μέτρησης των εκπομπών με όρους διαφάνειας. Σιγά σιγά, διαμορφώνεται μια παγκόσμια αγορά άνθρακα με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Η μεγαλύτερη αγορά άνθρακα -κι αυτό είναι που ξεκλείδωσε τις διαπραγματεύσεις- έχει δημιουργηθεί πλέον στην Κίνα», επισήμανε ο Π. Κόκκαλης.
Παράλληλα, όπως ανέφερε, συμφωνήθηκε πως θα υπάρξει νέα διαδικασία που θα καθοριστεί ένας άρτιος οικονομικά στόχος μετά το 2025, υπογραμμίζοντας ωστόσο πως «έγινε αντιληπτό ότι αναφερόμαστε σε τρισ. και καταλαβαίνουμε ότι αυτό εμπεριέχει και την αλλαγή των κανονισμών του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Έγινε σαφές ότι, όπως η πανδημία έδειξε τα όρια της λιτότητας στην Ευρώπη, έτσι και η υπερθέρμανση μας έκανε να καταλάβουμε την ανάγκη για χρηματοδοτήσεις στην κλιματική αλλαγή», είπε ο ευρωβουλευτής.
Επίσης, στα θετικά της Συνόδου ο κ. Κόκκαλης ενέταξε και την αύξηση του ποσοστού των κονδυλίων από τα 100 δισ. που θα κατευθυνθούν στον πυλώνα της προσαρμογής. «Αυτό είναι ένα κρίσιμο σημείο, διότι, σε αντίθεση με τις επενδύσεις για τον πυλώνα της αποτροπής, οι οποίες αποτελούν σήμερα ώριμα επενδυτικά προγράμματα και είναι αντικείμενο του χρηματιστηρίου ρύπων, οι επενδύσεις στην προσαρμογή δεν μπορούν να επιτευχθούν από την αγορά. Δεν είναι εμπορικά προϊόντα, αλλά δημόσια έργα», σημείωσε ο κ. Κόκκαλης.
Αναφορικά με την κλιματική χρηματοδότηση «loss and damage», ανέφερε πως έγινε μάχη από αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να υπάρξει τρίτη χρηματική ροή, με τον Νότο να κερδίζει αυτήν τη μάχη και να αποφασίζεται η δημιουργία υπηρεσίας για την καταμέτρηση των ζημιών.
Στη συνέχεια προχώρησε σε διευκρινίσεις σχετικά με τα ορυκτά καύσιμα και τη σταδιακή κατάργηση τους, κάνοντας λόγο για μάχη χαρακωμάτων από την Ινδία και την Κίνα, προκειμένου να προστατεύσουν τον άνθρακα. Ερωτώμενος σχετικά με την πυρηνική ενέργεια, ο ευρωβουλευτής σχολίασε πως η ανάγκη για μείωση του άνθρακα φέρνει στο τραπέζι την πυρηνική ενέργεια με τα προβλήματα που είχε πάντα, όπως ο χρόνος για τη λειτουργία μονάδων και η πολύπλοκη αρχιτεκτονική δικτύου που απαιτείται.
Αναφορικά με την απασχόληση και τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν από τις πολιτικές αποφάσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, χρησιμοποίησε μια ατάκα του Μπάιντεν, ο οποίος συχνά λέει πως όταν ακούει κλιματική αλλαγή, ακούει «δουλειές, δουλειές, δουλειές».
Σχετικά με τις δεσμεύσεις του Συμφώνου Σταθερότητας τόνισε ότι «ξεκίνησε η συζήτηση για τη εξαίρεση των δημόσιων επενδύσεων που αναλαμβάνουν οι κυβερνήσεις για το κλίμα, ώστε να μην προσμετρώνται στο έλλειμμα. Εμείς στην Αριστερά ζητάμε την αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας από ένα Σύμφωνο βιώσιμης ανάπτυξης, που θα επιτρέπει στις κυβερνήσεις να πραγματοποιούν επενδύσεις γύρω από την ανθεκτικότητα, την περιβαλλοντική προστασία, την κοινωνία και την παιδεία», είπε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι «η Γλασκόβη θα μείνει στην ιστορία όχι ως μια χαμένη υπόθεση, αλλά ως μια νέα αρχή».
Τέλος, αναφερόμενος στην ελληνική κυβέρνηση και στο αν βρίσκεται κοντά στο κλίμα της Γλασκόβης, τόνισε πως η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται το πολιτικό διακύβευμα: “Η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει ότι αυτή η μετάβαση δεν θέλει μόνο τεχνολογική και επιστημονική καινοτομία αλλά και πολιτική καινοτομία. Περιμένουμε τον κλιματικό νόμο κι ελπίζουμε πως θα επικρατήσουν κλιματικά φιλόδοξες φωνές».