Πέτρος Κόκκαλης: Δεν υπάρχει μία κανονικότητα στην οποία να μπορούμε να επιστρέψουμε, αλλά μόνο αυτή που θα οικοδομήσουμε [vid]
Σε ημερίδα του EURACTIV μετείχε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Πέτρος Κόκκαλης, με το ερώτημα αν η στρατηγική «Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο», δύναται να καταστεί η νέα βάση για το σύστημα τροφίμων στην Ευρώπη, στο πλαίσιο και των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ. Ομιλητές εκτός από τον ευρωβουλευτή ήταν ο Ισπανός Επικεφαλής Σύμβουλος της Κομισιόν Diego Canga Fano, ο Γάλλος Αντιπρόεδρος στα θέματα Απασχόλησης Arnold Puech d'Alissac, η Mary Kenny Food and Agriculture Organization του ΟΗΕ (FAO) και ο Timothy Cullinan, Πρώτος Αντιπρόεδρος του COPA & Πρόεδρος της Ένωσης Ιρλανδών Αγροτών. Συντόνιζε ο δημοσιογράφος του euractiv, Dave Keating.
Ο Ευρωβουλευτής ξεκίνησε την τοποθέτησή του αναφερόμενος στις ευρύτερες ευρωπαϊκές εκκρεμότητες σε ό,τι αφορά την πραγματική υιοθέτηση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) του ΟΗΕ. «Προτού εξειδικεύσουμε τη συζήτησή μας στη στρατηγική "Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο", οφείλουμε να τονίσουμε πως έχουμε αρκετό δρόμο να διανύσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε ό,τι αφορά την επίτευξη των Στόχων των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη.
https://www.youtube.com/watch?v=bcfGcqK8FPU&feature=youtu.be
»Έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα με την συμπερίληψη των ΣΒΑ των ΗΕ στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο. Την ίδια ώρα, όμως, ακόμα δεν ξέρουμε ποιος Ευρωπαίος Επίτροπος πραγματικά συντονίζει τα ζητήματα αυτά, παρά τη διπλή ανάθεση σε δύο διαφορετικά πρόσωπα από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula Von Der Leyen. Σε ό,τι αφορά το διατροφικό σύστημα, είναι σαφές πως δεν αρκεί να δούμε μόνο την παραγωγή των τροφίμων, αλλά πώς τα καταναλώνουμε και ενημερωνόμαστε για αυτά, με έναν τρόπο που θα είναι βελτιωμένος στο άμεσο μέλλον, δεδομένης της αναγκαιότητας να τραφούν περισσότεροι άνθρωποι, με καλύτερα τρόφιμα.
»Στον επανασχεδιασμό ενός βιώσιμου, ανθεκτικού, υγιεινού και κυκλικού συστήματος τροφίμων, πρέπει να επανεξετάσουμε την παραγωγή, επεξεργασία, συσκευασία, αποθήκευση και μεταφορά των τροφίμων προς τον τελικό καταναλωτή, μειώνοντας παράλληλα τη σπατάλη τους. Σε μία τέτοια προσπάθεια η εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας που προσφέρει ριζοσπαστικές αλλαγές στους περισσότερους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και η επίτευξη των ΣΒΑ είναι κρίσιμη, καθώς αποτελούν μία ολιστική λύση και ένα μονοπάτι για συνεργασία τόσο στην ΕΕ όσο και εντός των Κρατών-Μελών.
Τώρα, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη στρατηγική "Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο" μπορεί να αφορά καταρχήν το Στόχο 2 για την καταπολέμηση της πείνας, αλλά αγγίζει πολλαπλά και άλλους στόχους που αφορούν τη σπατάλη τροφίμων (ΣΒΑ12), την καλή υγεία (ΣΒΑ13), το καθαρό νερό (ΣΒΑ6), την ενέργεια (ΣΒΑ7), την κλιματική δράση (ΣΒΑ13), την υδρόβια και χερσαία ζωή (ΣΒΑ14&15), την καταπολέμηση της φτώχειας (ΣΒΑ1), την έμφυλη ισότητα (ΣΒΑ5), την αξιοπρεπή εργασία και οικονομική ανάπτυξη (ΣΒΑ8), τις ανισότητες (ΣΒΑ10) και τέλος, τις πόλεις ως βασικούς καταναλωτές (ΣΒΑ11).
Το επιχειρησιακό σχέδιο της στρατηγικής
«Τα εργαλεία για την εφαρμογή της στρατηγικής "Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο", είναι το επιχειρησιακό σχέδιο της στρατηγικής, αλλά και οι ευρωπαϊκοί στόχοι για το 2030» , τόνισε ο κ. Κόκκαλης
Ειδικότερα, όπως είπε:
- Πρέπει να βελτιώσουμε το βαθμό συνοχής μεταξύ των διαφορετικών ευρωπαϊκών πολιτικών. Χρειαζόμαστε μία κοινή βάση διαλόγου, αντί της πολυδιάσπασης των παράλληλων διαδικασιών που έχουμε σήμερα, όπου συζητείται η ενέργεια σε μία επιτροπή, η διατροφή σε μία άλλη, η απασχόληση σε μία τρίτη κοκ.
- Πρέπει να υπάρξει διακυβερνητική συνοχή ειδικά στα θέματα που αφορούν την αλλαγή στο πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης καθώς και την ανάπτυξη της υπαίθρου και
- Πρέπει να ενσωματώσουμε τους στόχους της στρατηγικής ‘Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο’ και της στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα στη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική. Παράλληλα πρέπει να συντονίσουμε των τρόπο παρακολούθησης των στόχων αυτών με τους αντίστοιχους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ και να την ελέγχουμε τακτικά σε σχέση με αυτούς
Τέλος, σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική τροφίμων πρέπει να σκεφτούμε την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία ως ένα εργαλείο προσαρμογής και όχι μετάβασης. Είναι αληθές πως υπάρχουν πολλές εκπομπές ρύπων από την παραγωγή τροφίμων, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει τρόπος μείωσής τους δίνοντας τα κατάλληλα εργαλεία και κίνητρα στους αγρότες, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής».
Στο ερώτημα αν μπορεί η συγκεκριμένη στρατηγική να προσφέρει βιώσιμη υποστήριξη στους αγρότες, δεδομένης και της αξιοσημείωτης μείωσης των αγροτικών εκμεταλλεύσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο ευρωβουλευτής ανέφερε πως η στρατηγική μπορεί να συμβάλει στη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος, στην επισιτιστική ασφάλεια και στη χάραξη βιώσιμης πολιτικής τροφίμων, παράλληλα με την αναγκαία ανάπτυξη της υπαίθρου.
«Δεν μπορώ να φανταστώ μία Ευρώπη που απαρτίζεται μόνο από πόλεις. Επιστρέφοντας στο ζήτημα της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, οι αγρότες είναι η παραγωγική ομάδα που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και δέχεται τις επιπτώσεις στις οποίες καλείται άμεσα να προσαρμοστεί. Το εισόδημά τους επηρεάζεται πριν από κάθε άλλου. Οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις, οι σοδειές και τα ζώα δεν μπορούν να μεταφερθούν για να αντιμετωπίσουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Επομένως οφείλουμε να τους στηρίξουμε, να τους προστατεύσουμε και να τους δώσουμε τα κατάλληλα εργαλεία και τους απαραίτητους πόρους για να προσαρμοστούν και να ανταπεξέλθουν σε όσα έχουν να αντιμετωπίσουν εκεί που βρίσκονται.»
Στο ζήτημα του αυξημένου κόστους της βιώσιμης καλλιέργειας, ο κ. Κόκκαλης αναφέρθηκε στην έννοια της αξίας στις κοινωνίες μας, όπως αναδείχθηκε και κατά την τελευταία πανδημία του covid19, προτείνοντας να επανεξετάσουμε τι φέρει πραγματική αξία.
«Η πανδημία μας κάνει να ξαναδούμε εκείνα τα χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα που κράτησαν τις κοινωνίες μας όρθιες, το ρόλο του κράτους και των δημοσίων δαπανών έναντι των δήθεν αυτο-ρυθμιζόμενων αγορών. Ειδικά στο χώρο της παραγωγής τροφίμων, μπορούμε να μιλήσουμε για ένα πραγματικό χάσμα μεταξύ αξίας και τιμής. Οι αγρότες δεν αποζημιώνονται στο πραγματικό τίμημα της αξίας που παράγουν.