Πέθανε ο Νίκος Αλέφαντος [vids & pics]
Πένθος και θλίψη για τον ελληνικό αθλητισμό και κυρίως για τον χώρο του ποδοσφαίρου αφού έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Αλέφαντος σε ηλικία 81 ετών. Ο παλαίμαχος προπονητής αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα προβλήματα με την υγεία του και απεβίωσε από καρδιακή προσβολή.
O Νίκος Αλέφαντος ήταν γεννημένος στις 3 Γενάρη του 1939 , μεγάλωσε στα Εξάρχεια και πρωτοέπαιξε ποδόσφαιρο στον Αστέρα Εξαρχείων. Ακολούθως αγωνίστηκε σε ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ολυμπιακό Πειραιώς (μετέχοντας σε έναν αγώνα πρωταθλήματος), Ατρόμητο Πειραιώς (Καμινίων), Ολυμπιακός Χαλκίδας (για τον οποίο σημείωσε τέρμα σε βάρος του αντίστοιχου του Πειραιά, όταν το 1963 επέστρεψε ως αντίπαλος στο Καραϊσκάκης), Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και Βύζαντα Μεγάρων, όπου το 1969 τερμάτισε την καριέρα του.
Προπονητική καριέρα
Ο Αστέρας Εξαρχείων ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969. Εργάσθηκε στους περισσότερους από τους πλέον δημοφιλείς ελληνικούς συλλόγους, με αποκορύφωμα τον Ολυμπιακό Πειραιώς στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004), αλλά και στους ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΑΕ Λάρισας, Ηρακλή, Πανιώνιο και Εθνικό Πειραιώς. Στην Α' Εθνική προπόνησε και τους ΟΦΗ, Καστοριά, Παναχαϊκή, Ιωνικό, Δόξα Δράμας, Κόρινθο, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Προοδευτική και Εθνικό Αστέρα.
Ξεχωριστό κεφάλαιο στην προπονητική πορεία του Νίκου Αλέφαντου είναι οι τρεις θητείες που είχε στον πάγκο του Ολυμπιακού. Η πρώτη του θητεία ήταν από την 1η Δεκεμβρίου του 1983 μέχρι τις 12 Μαρτίου του 1984 (αγωνιστική περίοδος 1983-1984). Τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού ήταν ο εφοπλιστής Σταύρος Νταϊφάς, που έδωσε την ευκαιρία στον Αλέφαντο, παρά το γεγονός ότι αρκετές φορές του είχε ασκήσει κριτική μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας «Φως των Σπορ». Σε 14 αγώνες (12 για το Πρωτάθλημα και 2 για το Κύπελλο) ο Αλέφαντος είχε απολογισμό 9 νίκες, 3 ήττες και 2 ισοπαλίες με τέρματα 23 υπέρ και 9 κατά.
Η δεύτερη θητεία του ήταν η μεγαλύτερη χρονικά, από τις 27 Ιανουαρίου 1994 μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου 1994 (αγωνιστική περίοδος 1993-1994 και ξεκίνημα της περιόδου 1994-1995). Πρόεδρος του Ολυμπιακού ήταν πλέον ο Σωκράτης Κόκκαλης, που είχε αναλάβει την ΠΑΕ τον Μάιο του 1993. Μάλιστα ο Αλέφαντος ήταν ο πρώτος προπονητής με σφραγίδα Κόκκαλη, καθώς όταν ο γνωστός επιχειρηματίας ανέλαβε τον Ολυμπιακό αρχικά διατήρησε ως προπονητή τον Λιούμπομιρ Πέτροβιτς και μετά τη απόλυσή του τον Νοέμβριο του 1993, τον βοηθό του Κώστα Πολυχρονίου ως υπηρεσιακό, μέχρι να καταλήξει στην επιλογή Αλέφαντου.
Σε αυτή τη δεύτερη θητεία του, σε 19 αγώνες (15 για το Πρωτάθλημα, 3 για το Κύπελλο και 1 για το Κύπελλο UEFA) ο Αλέφαντος είχε απολογισμό 11 νίκες, 5 ήττες και 3 ισοπαλίες, με τέρματα 40 υπέρ και 17 κατά.
Η τρίτη, τελευταία, και πιο επεισοδιακή θητεία του Αλέφαντου στον πάγκο των «ερυθρολεύκων» ήταν από τις 19 Μαρτίου 2004 μέχρι τις 31 Μαΐου 2004, και πάλι επί προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη. Σε 10 αγώνες (7 για το Πρωτάθλημα και 3 για το Κύπελλο), ο απολογισμός του Αλέφαντου ήταν 7 νίκες, 1 ήττα και 2 ισοπαλίες, με τέρματα 21 υπέρ και 8 κατά.
Ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει όλα τα παιχνίδια στο πρωτάθλημα εκτός του ντέρμπι στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό, το οποίο έληξε ισόπαλο με 2–2, μετά από εξόφθαλμο, καταδικαστικό για τον Ολυμπιακό λάθος του διαιτητή Γιώργου Δούρου, το οποίο έχει παραδεχτεί δημόσια και ο ίδιος ο Δούρος σε συνεντεύξεις του.
https://www.youtube.com/watch?v=tIhhLXmnQVM
Παρακολούθησε τις προπονητικές και αγωνιστικές μεθόδους σπουδαίων προπονητών, όπως ο Ερνστ Χάπελ, o Κάρλος Αλμπέρτο Παρρέιρα, o Ένζο Μπεαρζότ, ο Μπομπ Πέισλι, ο Αρίγκο Σάκι, ο Μαρτσέλο Λίπι και ο Κάρλο Αντσελότι. Θαύμαζε τον Ζοζέ Μουρίνιο (τον οποίο θεωρεί καλύτερο στον κόσμο) και τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ενώ από τους παλαιότερους τον Ερνστ Χάπελ και τον Σέσαρ Λουίς Μενότι.
https://www.youtube.com/watch?v=L7mUF90ozBY
Δύο συνεχείς χρονιές στην αρχή της καριέρας του, με τον ΠΑΣ Γιάννενα το 1973–74 (για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου) και τον Πιερικό το 1974–75, πέτυχε ισάριθμες ανόδους στην Α' Εθνική κατηγορία, κατακτώντας παράλληλα και τις δύο χρονιές το πρωτάθλημα της Β' Εθνικής. Εκτός από τους δύο αυτούς τίτλους, έχει κατακτήσει και το κύπελλο Κύπρου 1996–97 ως τεχνικός του ΑΠΟΕΛ, μετά από νίκη με 2–0 επί της Ομόνοιας στον τελικό.
Στη Θεσσαλονίκη, ως προπονητής του ΠΑΟΚ και του Ηρακλή είχε αρκετά καλή πορεία και επαινέθηκε για το επιθετικό του ποδόσφαιρο. Ανέλαβε προπονητής του ΠΑΟΚ εν μέρει λόγω και της συμπάθειας και υποστήριξης του γνωστού οργανωμένου φιλάθλου Μάκη Μαυρομιχάλη . Παρέλαβε τον Ηρακλή σε πολύ κακή κατάσταση (1 βαθμό στο πρωτάθλημα μετά από 6 ματς) και κατάφερε να δημιουργήσει μια αποτελεσματική και άκρως επιθετική ομάδα (σε διάταξη 3–4–3) με αιχμές τους Βασίλη Χατζηπαναγή, Λάκη Παπαϊωάννου, Δανιήλ Παπαδόπουλο, Δημήτρη Αδάμου και Κώστα Μαλουμίδη. Η ομάδα πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις και κατάφερε να κερδίσει στη Θεσσαλονίκη και τους τρεις μεγάλους των Αθηνών, 3–1 τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και 3–0 την ΑΕΚ, τερματίζοντας τελικώς στην 3η θέση του πρωταθλήματος (ισόβαθμος με την ΑΕΚ).
«Γεια σου ρε Αλέφαντε»
Ο Αλέφαντος μιλούσε μια γλώσσα λαϊκή, που έχει αγαπηθεί από τον κόσμο. Χαρακτηριστικές είναι οι εκφράσεις όπως "τα πάντα όλα" και "μάθε μπαλίτσα". Είχε μια τάση να αλλοιώνει κατά λάθος τα ονόματα (κυρίως ξένων) παικτών, προπονητών και συλλόγων, η οποία γίνεται αφορμή για σχόλια στον αθλητικό, κυρίως, τύπο.
Το 1983, Τα παιδιά από την Πάτρα κυκλοφόρησαν δίσκο στον οποίο περιέχεται τραγούδι για τον Νίκο Αλέφαντο με τίτλο «Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι» που εξυμνεί το χαρακτήρα του Έλληνα προπονητή, μιλώντας παράλληλα και για αδικίες που έχει υποστεί.
https://www.youtube.com/watch?v=tht2basHToM&feature=share&fbclid=IwAR2Ep5leKcE7HmdyWNnXVW-3oQ912SJLXqxICQ4r_ya-79jTYbz1GbCqF70
Αναλυτικά η προπονητική του καριέρα:
1969–1970 Αστέρας Εξαρχείων
1970–1973 Π.Α.Ο. Ρουφ
1973–1974 ΠΑΣ Γιάννινα
1974–1976 Πιερικός
1976–1977 ΟΦΗ
1978 Καστοριά
1979 Πιερικός
1979–1980 ΠΑΣ Γιάννινα
1980 Κόρινθος
1981 ΟΦΗ
1982–1983 Δόξα Δράμας
1983–1984 Ολυμπιακός
1984–1985 Πανιώνιος
1985 Ελλάδα U21
1985–1986 Ηρακλής
1986–1987 ΑΕΚ
1987–1988 Ηρακλής
1989 ΠΑΟΚ
1989–1990 Δόξα Δράμας
1990 Απόλλων Καλαμαριάς
1990–1991 ΑΕ Λάρισας
1991 Ιωνικός Νίκαιας
1992–1993 Ιωνικός Νίκαιας
1993 Καλαμάτα
1993 Ξάνθη
1994–1995 Ολυμπιακός
1995–1996 Πανιώνιος
1996–1997 ΑΠΟΕΛ
1997 Απόλλων Καλαμαριάς
1997 Λύκοι Καλοχωρίου
1998 Εθνικός Πειραιώς
1998–1999 Προοδευτική
2000 Παναχαϊκή
2000–2001 Παναργειακός
2001 Εθνικός Αστέρας
2002 Φωστήρας (3 ώρες)
2004 Ολυμπιακός