Παύλο…χάσαμε
Κάποιοι ίσως να μετανόησαν κιόλας γιατί δεν πίστεψαν στον Γερουλάνο και έριξαν την ψήφο τους αλλού, αλλά μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδένα λάθος αναγνωρίζεται.
Τελικά 300.000 και κάτι ψιλά πολίτες, πήγαν στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ. Και μπορεί κάποιοι να θεωρούν ότι όλα πήγαν καλά με βάση αυτόν τον αριθμό, αλλά να μου επιτρέψουν να διαφωνήσω με την προσέγγισή τους. Ο αριθμός αυτός ήταν κατώτερος των προσδοκιών, που είχαν θέσει όσοι πίστευαν ότι αυτές οι εκλογές θα σηματοδοτούσαν την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ σε ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άρα ένα πρώτο συμπέρασμα μου βγάζω είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εδώ.
Ή για να μην είμαι άδικος το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ακόμη εδώ, καθώς παρά τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εν μέρει στη ΝΔ, δεν ώθησαν τον κόσμο να πάει στις κάλπες και να δώσει την ευκαιρία στο Κίνημα να δηλώσει ότι…επιστρέφει. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι περίπου με την ίδια συμμετοχή στις εθνικές κάλπες των ευρωεκλογών πήγε περίπου στο 13% κανείς δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος. Όταν μάλιστα αυτή η συμμετοχή φυσιολογικά θα μειωθεί την ερχόμενη Κυριακή. Αυτό ως πρώτο συμπέρασμα. Ας μου επιτραπεί ένα ακόμη. Το περιγράφω στον τίτλο αυτού του σημειώματος και θέλω να το αναλύσω. ΤΟ «Παύλο Χάσαμε» είναι μια πραγματικότητα.
Όχι μόνο γιατί ο Γερουλάνος για περίπου 800 ψήφους δεν μπόρεσε να περάσει τον Χάρη Δούκα. Αλλά πολύ απλά το δίδυμο Ανδρουλάκη-Δούκα, είναι πολύ πιθανόν να δώσει την ευκαιρία στον πρώτο να παραμείνει πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ. Και αυτό στην πράξη δεν θα αλλάξει και πολλά από όσα γνωρίζουμε. Στην αντίθετη περίπτωση, δηλαδή της επικράτησης Δούκα, στον οποίο οι Αθηναίοι ήδη έστειλαν ηχηρό μήνυμα, θα αναζητηθεί αρχηγός στην Κοινοβουλευτική Ομάδα «υπηρεσιακός» που θα είναι ότι χειρότερο για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για την Κεντροαριστερά.
Το πείραμα εξάλλου δοκιμάστηκε και στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ με τα γνωστά μέχρι σήμερα αποτελέσματα. Με έναν Μητσοτάκη να μένει στη Βουλή μόνος έχοντας να αντιμετωπίσει στα δυο κόμματα της αντιπολίτευσης «υπηρεσιακούς» προέδρους που θα εκτελούν τις εντολές του εξωκοινοβουλευτικού αρχηγού τους.
Ο Παύλος Γερουλάνος έχασε. Αλλά δεν έχασε μόνο αυτός. Έχασε γενικότερα η «δημοκρατική παράταξη» όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται. Διότι ο Γερουλάνος με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ήταν μια λύση, για να γυρίσει σελίδα το ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως να απευθυνθεί σε ένα κομμάτι της κοινωνίας που πήγε στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στη ΝΔ εξ…ανάγκης.
Μη έχοντας να επιλέξει κάτι άλλο «σοβαρό» ως εναλλακτική πρόταση. Δεν ξέρω εάν ο δήμαρχος Αθηναίων έχει στο μυαλό του να του προτείνει να αναλάβει την επομένη Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Αλλά όση σημασία έχει η γνώμη μου δεν θα είναι το ίδιο.
Μπορεί κάποιοι να υποτιμούν το…Παύλο χάσαμε γιατί στο οπτικό τους πεδίο υπάρχει μόνο το σήμερα. Κάποιοι ίσως να μετανόησαν κιόλας γιατί δεν πίστεψαν στον Γερουλάνο και έριξαν την ψήφο τους αλλού, αλλά μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδένα λάθος αναγνωρίζεται. Κρίμα γιατί ο Γερουλάνος ήταν μια κάποια λύση. Και όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ….
