Πάτρα θάνατος τριών παιδιών: Τι λέει η μητέρα για το σύνδρομο Μινχάουζεν

Πάτρα θάνατος τριών παιδιών: Η μητέρα των αδικοχαμένων παιδιών, Ρούλα Πισπιρίγκου, δίνει νέα συνέντευξη και απαντάει σε ερωτήσεις ακόμα και για το σύνδρομο Μινχάουζεν.

Μετά την κοινή τηλεοπτική συνέντευξη των δύο γονέων, η κ. Πισπιρίγκου, μιλά στον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Φλαμή, επαναλαμβάνει πως δεν φοβάται το παραμικρό, επειδή, όπως λέει, όχι μόνο δεν έβλαψε ποτέ τα παιδιά της, αλλά πάντα ήταν στο πλευρό τους.

Η 33χρονη χαρακτηρίζει καχύποπτους εκείνους που αφήνουν αιχμές εναντίον της και δέχεται ερώτηση ακόμα και για το σύνδρομο Μινχάουζεν. «Αν χρειαστεί θα πάω σε ψυχίατρο» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο διάλογος της μητέρας με τον Κώστα Φλαμή

Κ.Φ. Γιατί πιστεύεις ότι κάποιοι λένε… η μάνα η φόνισσα και άλλα τέτοια;

Ρούλα Π.: «Γιατί είναι καχύποπτοι»!

Κ.Φ.: Και για ποιο λόγο δεν λένε π.χ, ο Μάνος;

Ρούλα Π.: Γιατί οι δημοσιογράφοι δίνουν έμφαση σε μένα.

Κ.Φ. : Οι δημοσιογράφοι μπορεί να έχουν πηγές. Δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους.

Ρούλα Π.: Εγώ ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα.

Κ.Φ. Ναι, αλλά καταλαβαίνεις. Κυκλοφορούν και σενάρια.

Ρούλα Π.: Ναι, καταλαβαίνω, Αλλά κατάλαβε κι εσύ τη θέση μου. Αν σου έλεγαν για τη μάνα σου τι θα απαντούσες;

Κ.Φ.: Θα έπεφτα από τα σύννεφα. Αλλά τους φαίνεται τόσο περίεργο όλο αυτό. Και οι γιατροί δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις. Υπάρχει δε και το σενάριο με το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου.

Ρούλα Π.: Μάλιστα. Οταν έρθει η ώρα θα αποδειχθεί και αυτό.

Κ.Φ. Οτι δηλαδή κάποιο άτομο μπορεί να πάσχει από αυτό; Πώς θα αποδειχθεί αυτό;

Ρούλα Π.: Αυτά δεν τα ξέρω. Πιθανόν από εξετάσεις ψυχιάτρων. Ούτε αυτοί θα ξέρουν;

Κ.Φ.: Φυσικά και θα ξέρουν. Αν σου ζητηθεί, θα πας και σε ψυχίατρο;

Ρούλα Π. Φυσικά. Φυσικά και θα πάω.

Τι είναι το σύνδρομο Μινχάουζεν

Το «σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου» το συναντάμε έντονα στη δικαστική ψυχολογία. Απαντά κυρίως σε γυναίκες που προκαλούν ασθένεια στα παιδιά τους εάν είναι μητέρες και αν δεν είναι, σε ανήμπορα άτομα (ηλικιωμένους, βαριά ασθενείς, παιδιά και βρέφη).

Σπάνια, όπως αναφέρεται στη βιβλιογραφία, σταματούν σε ένα θύμα γιατί σπάνια επικεντρώνονται σε ένα μόνο θύμα. Λειτουργούν ταυτόχρονα σε πολλά άτομα. Η πλειοψηφία τους ανήκει στην κατηγορία εκείνη που ονομάζουμε στην Εγκληματολογία «Άγγελοι του Θανάτου».