ΠΑΣΟΚ: Περιμένοντας να πετύχει τρίποντο ο Νίκος Ανδρουλάκης
Η αλήθεια είναι ότι η αριθμητική της κεντροαριστεράς, δεν βγαίνει. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ μαζί συγκέντρωσαν στις εκλογές του 2019 το 39,63% σχεδόν όσα και η Ν.Δ. και είχαν ψηφιστεί από
2.238.680 ψηφοφόρους.
Στις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου, τα δύο αυτά κόμματα συγκέντρωσαν ποσοστό 29,69% πείθοντας
1.545. 912 ψηφοφόρους να τους προτιμήσουν. Σύντροφοι, μετρηθείτε. Απουσιάζουν 692.768 ψηφοφόροι. Τι έγιναν; Παρασύρθηκαν από τον Μητσοτάκη; Απέχουν πια από τις εκλογές; Έγιναν σε ένα μήνα, Δεξιοί; Αδύνατον!
Δεν συνιστά μεγάλη ανακάλυψη αν πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί καθίζηση παρότι ήταν στην…αντιπολίτευση. Συνήθως φθορά έχουν οι κυβερνήσεις. Ωστόσο ακόμα κι αυτή η πρωτοτυπία, δεν μπορεί να κρύψει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εισπράττει τις απώλειες που έχει ο γειτονικός χώρος του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ έχει βέβαια σημαντική άνοδο από το 2019, αλλά εφέτος στις εκλογικές αναμετρήσεις που
έγιναν σε απόσταση ενός μηνός, το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου απέσπασε 59.106 ψήφους λιγότερο. Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τον ίδιο μήνα 255.768 ψηφοφόρους αλλά είναι πλέον δεδομένο ότι καταρρέει. Το πρόβλημα είναι γιατί δεν ανεβαίνει το ΠΑΣΟΚ όπως περίμενε ο αρχηγός του Νίκος Ανδρουλάκης.
Προφανώς δεν είναι ανεύθυνος ο αρχηγός που κέρδισε μεν το στοίχημα ανόδου του ποσοστού στην αγαπημένη του Κρήτη, αλλά αυτή ήταν μια ψυχολογική τόνωση του ηγετικού προφίλ, δεν είναι ουσία. Στην πραγματικότητα θα δοκιμαστεί πρώτη φορά τώρα που βρίσκεται στην Βουλή στις πρώτες θέσεις ως αρχηγός μεγάλου(;) κόμματος. Μέχρι τώρα έχει προϋπηρεσία μέτριου ευρωβουλευτή που
κατάφερε να αναλάβει την ηγεσία του κόμματος και να αυξήσει την εμβέλειά του. Είναι επαρκής η επιτυχία αυτή; Μπορεί να αυξήσει περισσότερο την επιρροή του ΠΑΣΟΚ, κερδίζοντας τουλάχιστον τις
απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ; Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος.
Ας δούμε όμως τι έχει το ΠΑΣΟΚ. Καταρχήν έχει το παρελθόν και το γεγονός ότι παραμένει μεγάλο κόμμα στην αντίληψη των νυν και ορισμένων τέως ψηφοφόρων του. Με την έννοια αυτή έχει καλές
προοπτικές.
Έχει επίσης μια αποδεδειγμένη δυνατότητα να κερδίζει μάχες που αφορούν επιμέρους χειρισμούς σε ζητήματα όπως υποκλοπές, αλαζονεία της ΝΔ, αλλά δυσκολεύεται να πείσει ότι μπορεί να ασκήσει «θεσμική και σοβαρή αντιπολίτευση» που υποτίθεται είναι στόχος. Η προσπάθειά του να παρουσιάσει «το σύγχρονο ΠΑΣΟΚ» το οποίο όπως λέει θα αντιπαρατίθεται με την ΝΔ αλλά «οι συγκρούσεις θα είναι γόνιμες και όχι για επικοινωνία …. θα δίνουμε συναίνεση εκεί που χρειάζεται», δεν είναι ορατή. Έως τώρα έχει κερδίσει από την ραγδαία πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και την πλήρη απαξίωση στελεχών που είχαν ενισχύσει το κόμμα του κ. Τσίπρα αποχωρώντας από το ΠΑΣΟΚ. Η τάση αυτή όμως δεν επαρκεί για να κάνει το μεγάλο άλμα προς την εξουσία.
Παραμένει προς το παρόν περιφερειακός παίκτης που έκανε μερικές καλές ασίστ, για να υιοθετήσουμε φρασεολογία από μπάσκετ που του αρέσει, αλλά μένει να αποδειχθεί ότι μπορεί να σκοράρει και πολύ περισσότερο, να πετύχει τρίποντο. Και δυστυχώς για τον ίδιο, δεν έχει μεγάλα χρονικά περιθώρια για να βελτιώσει τις επιδόσεις του. Το ματς, συγνώμη η κοινοβουλευτική περίοδος, αρχίζει.
