ΠΑΣΟΚ Νέας Υόρκης και το άρθρο 16 που διχάζει

Όπως σας ενημέρωσα, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα κάνει παρέλαση στις ΗΠΑ. Η ελληνική ομογένεια, όπως κάθε χρόνο, στέλνει πρόσκληση την εθνική αντιπροσωπεία, καλώντας αρχηγούς κομμάτων και βουλευτές να τιμήσουν τις επετειακές εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου. Φέτος, αποφάσισε να πάει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος πετάει για Νέα Υόρκη στις 26 και επιστρέφει 30 του μήνα. Από το πρόγραμμά του, ξεχώρισα δύο επαφές: Αυτή με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο (θα τον συναντήσει στις 27 Μαρτίου) και την ομιλία που θα απευθύνει, στο πλαίσιο εκδήλωσης που οργανώνεται, σε μέλη και φίλους του ΠΑΣΟΚ Νέας Υόρκης. Το ΠΑΣΟΚ είναι παντού, που λέει και το σύνθημα.
Πηγαινέλα και απουσίες
Αν κάτι απουσίαζε στη συνεδρίαση του Συντονιστικού Πολιτικού Κέντρου του ΠΑΣΟΚ την Τρίτη στη Χαριλάου Τρικούπη ήταν ο συγχρονισμός και οι εντάσεις. Η κουβέντα κύλησε ομαλά, με έμφαση στην πρόταση που προετοιμάζεται να παρουσιαστεί για τη στεγαστική πολιτική, η οποία παρεμπιπτόντως θα τεθεί σήμερα υπόψη και των βουλευτών, αφού συνεδριάζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Γκρίνιες δεν υπήρξαν, καθώς μάλλον όλοι έχουν αντιληφθεί ότι αν δεν δουλέψουν ως ομάδα και ενωμένοι την πολιτική προγραμματική τους πρόταση, θα τους πάρει όλους η μπάλα...
Ως προς τον συγχρονισμό πάντως, ήταν κακός σε ό,τι αφορά δύο πρόσωπα, την Άννα Διαμαντοπούλου και τον Χάρη Δούκα. Η υπεύθυνη Πολιτικού Σχεδιασμού, μου είπαν ότι άργησε να προσέλθει και η συνεδρίαση που ήταν να αρχίσει στις 12 πήγε κάνα μισάωρο πίσω. Έλα όμως που ο δήμαρχος Αθηναίων που ως καλός μαθητής ήταν στην αίθουσα στην ώρα του, είχε ανειλημμένη υποχρέωση αμέσως μετά και έφυγε νωρίτερα. Ούτε στο τάιμινγκ δε θα συμφωνήσουν η Άννα και ο Χάρης, έχω την αίσθηση! Πάλι καλά που έλειπε ο Παύλος Γερουλάνος (δικαιολογημένα), τον είχε στείλει το κόμμα σε περιοδεία στο Αγρίνιο...
Το άρθρο 16
Ψάχνουν, ψάχνουν, ψάχνουν χωρίς σταματημό από το Μαξίμου να βρουν διαφωνίες μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και αδειάσματα προς την ηγεσία. Δε λέω τη δουλειά τους προσπαθούν να κάνουν οι άνθρωποι, είναι και αυτό μέρος της πολιτικής διαδικασίας, ωστόσο κάποιες φορές συμβαίνει αυτό που λέμε «το τραβάνε από τα μαλλιά». Χθες λοιπόν, αναδείχθηκε ως «διαφοροποίηση» μια δήλωση της Νάντιας Γιαννακοπούλου, η οποία τάχθηκε υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος για τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων «με παράλληλη» -όπως ξεκαθάρισε- «στήριξη και ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου». Η δήλωση αυτή της βουλευτή Δυτικής Αθήνας του ΠΑΣΟΚ μόνο εκτός γραμμής δεν είναι βέβαια. Πρόκειται για την εδώ και χρόνια διατυπωμένη θέση του κόμματος. «Μη κρατικά μη κερδοσκοπικά λέμε και εμείς», δήλωσε λίγες ώρες μετά και ο Ανδρουλάκης σε συνέντευξή του.
Βάζει όμως τις εξής δύο προϋποθέσεις: Να μην υπάρξει παζάρι με άλλα άρθρα προς αναθεώρηση. Και δεύτερο και σημαντικότερο, επειδή στην αξιωματική αντιπολίτευση δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση μετά τα όσα έγιναν με το νόμο Πιερρακάκη (θεωρούν ότι απλά έρχονται από την πίσω πόρτα πανεπιστήμια του εξωτερικού και όχι τα πιο φημισμένα, που υπάρχουν ως κολλέγια ή παραρτήματα στην Ελλάδα και ονομάζονται ΑΕΙ), διαμηνύουν ότι δεν θα δώσουν «λευκή επιταγή» και θα περιμένουν τη δεύτερη Αναθεωρητική Βουλή αυξημένη πλειοψηφία και τις απαραίτητες εγγυήσεις.