Πάπας Φραγκίσκος: Πώς συντηρείται επί ημέρες η σορός του - Θανατοπραξία ή ταρίχευση;
Η θανατοπραξία είναι μία παράδοση αιώνων στην παπική ιστορία.

Ολοκληρώνεται το απόγευμα της Παρασκευής 25 Απριλίου στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου το λαϊκό προσκύνημα στη σορό του Πάπα Φραγκίσκου την ώρα που το Βατικανό προετοιμάζεται για την κηδεία, που θα γίνει αύριο Σάββατο.
Όπως είναι γνωστό, ο Ποντίφικας επέμεινε να μην εκτεθεί το σώμα του σε καταπέλτη, ούτε μέσα στο συνηθισμένο τριπλό φέρετρο – ένα από κυπαρίσσι, ένα από μόλυβδο και ένα από δρυ. Έτσι εκτίθεται σε ένα απλό ξύλινο φέρετρο με επίστρωση από ψευδάργυρο το οποίο θα παραμείνει ανοιχτό κατά τη διάρκεια της οστεοφορίας.
Σύμφωνα με το Euronews, η σορός έχει υποβληθεί στην τεχνική συντήρησης της θανατοπραξίας για να επιτραπεί το λαϊκό προσκύνημα χωρίς να χρειαστούν πιο επεμβατικές μέθοδοι.
Τι είναι η θανατοπραξία
Η θανατοπραξία δεν είναι ταρίχευση. Πρόκειται για μια τεχνική συντήρησης σώματος που χρησιμοποιείται κυρίως για τη δημόσια έκθεση σορών. Η πρακτική αυτή θεωρείται σύγχρονη εξέλιξη της ταρίχευσης και διακρίνεται από τη χρήση λιγότερο επεμβατικών ουσιών που σέβονται περισσότερο το ανθρώπινο σώμα.
Αποτελείται από μια επεξεργασία υγιεινής - συντήρησης που επιβραδύνει τις διαδικασίες αποσύνθεσης, επιτρέποντας τη διατήρηση της φυσικής εμφάνισης του νεκρού για αρκετές ημέρες. Η διαδικασία περιλαμβάνει την έγχυση συντηρητικών υγρών στο αρτηριακό σύστημα, την πλήρη απολύμανση του σώματος, το διορθωτικό μακιγιάζ και τη διευθέτηση των χεριών και του προσώπου ώστε να εξασφαλίζεται μια γαλήνια και συγκροτημένη εμφάνιση.
Για αιώνες, στην πραγματικότητα, οι Πάπες υποβάλλονται σε συντηρητική θεραπεία, τόσο για πνευματικούς λόγους όσο και για πρακτικές ανάγκες που σχετίζονται με τη δημόσια λατρεία και τη διάρκεια των νεκρικών τελετών.
Στο παρελθόν χρησιμοποιείτο η ταρίχευση, μια πιο επεμβατική τεχνική που περιλαμβάνει την αφαίρεση των εσωτερικών οργάνων και τη χρήση ουσιών όπως η φορμόλη και το οινόπνευμα.
Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, δόθηκε μεγαλύτερη προσοχή στην αξιοπρέπεια του ανθρώπινου σώματος, γεγονός που ώθησε την Εκκλησία να υιοθετήσει πιο διακριτικές μεθόδους.