Όταν ο Χριστόδουλος πρότεινε την 13η Φεβρουαρίου για μέρα του έρωτα- Ποιοι ήταν Ακύλας και Πρίσκιλλα
Ο μακαριστός Aρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στην προσπάθειά του να φέρει πιο κοντά τη νεολαία στην Εκκλησία, το 2000 πρότεινε να εορτάζεται η μέρα των ερωτευμένων την 13η Φεβρουαρίου.

Σε γιορτινό κλίμα βρίσκονται οι ερωτευμένοι σε κάθε άκρη του χριστιανικού και μη κόσμου, καθώς στις 14 Φεβρουαρίου είναι η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου που είναι προστάτης των ερωτευμένων. Η Καθολική Εκκλησία αναγνώρισε τον Άγιο Βαλεντίνο ως προστάτη των ερωτευμένων. Η γιορτή του Αγίου ορίστηκε στις 14 Φεβρουαρίου, συμπίπτοντας σχεδόν (15 Φεβρουαρίου) και αντικαθιστώντας μια παγανιστική τελετή γονιμότητας, που διαρκούσε αιώνες, από την προ Χριστού εποχή κιόλας.
Πότε όμως γιορτάζεται στην Ορθοδοξία ο έρωτας; Την απάντηση είχε δώσει ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Πότε πρότεινε ο Χριστόδουλος να γιορτάζεται ο έρωτας
Ο μακαριστός Aρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στην προσπάθειά του να φέρει πιο κοντά τη νεολαία στην Εκκλησία, το 2000 πρότεινε να εορτάζεται η μέρα των ερωτευμένων την 13η Φεβρουαρίου, την ημέρα που η Ορθοδοξία τιμά τη μνήμη των Αποστόλων Ακύλα και Πρίσκιλλας, ενός ζευγαριού σκηνοποιών από τον Πόντο με ενάρετο βίο, που ζούσε την Κόρινθο και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό.
Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2000, μόλις λίγες εβδομάδες προτού τα καταστήματα αρχίσουν να στολίζουν τις βιτρίνες τους με καρδιές, τριαντάφυλλα και σοκολάτες για να υποδεχθούν την γιορτή των ερωτευμένων, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έκανε μία ασυνήθιστη δήλωση από το ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας.
Αντί να γιορτάζουν οι ερωτευμένοι την 14η Φεβρουαρίου, που οι ρωμαιοκαθολικοί τιμούν τον Άγιο Βαλεντίνο, αντιπρότεινε στα ελληνορθόδοξα ζευγάρια να γιορτάζουν μία μέρα νωρίτερα στις 13 του μήνα. Τότε, σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, τιμάται η μνήμη του Ακύλα και της Πρισκίλλης, μαθητών του Αποστόλου Παύλου.
Ο Χριστόδουλος υποστήριξε ότι η μνήμη των δύο αγίων ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την αγάπη και τον έρωτα. Μάλιστα, έκλεισε λέγοντας ότι αν τις ημέρες εκείνες βρισκόταν στην Αθήνα, θα τελούσε ειδική λειτουργία αφιερωμένη στα ζευγάρια. Ωστόσο, εκ του αποτελέσματος, η πρότασή του δεν ευοδώθηκε. Τα επόμενα χρόνια, η 13η Φεβρουαρίου δεν κατάφερε να επικρατήσει έναντι της 14ης ως ημέρα των ερωτευμένων.
Ποιοι είναι ο Άγιος Ακύλας και η Αγία Πρισκίλλα
Ο Ακύλας ήταν ένας Εβραίος που είχε γεννηθεί στον Πόντο. Σε νεαρή ηλικία πρέπει να εγκαταστάθηκε στην Ρώμη, όπου και πιθανώς γνώρισε την Πρίσκιλλα, την «μικρή Πρίσκα», Ρωμαία, που ίσως ανήκε στην ανώτερη τάξη, με την οποία και παντρεύτηκε. Ως απάντηση στις αναταραχές που είχαν προκληθεί από τους Ορθόδοξους Εβραίους και τους Χριστιανούς Εβραίους της Ρώμης, σχετικά με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ο τέταρτος Αυτοκράτορας Κλαύδιος διέταξε την εκκένωση της αιώνιας πόλης από όλους τους Εβραίους κατοίκους.
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα έφθασαν στην Κόρινθο, γύρω στο έτος 50 μ. Χ., όπου και συναντήθηκαν με τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος είχε μόλις ολοκληρώσει την διδασκαλία του στην Αθήνα. Ο Παύλος που εξασκούσε το επάγγελμα του κατασκευαστή σκηνών, αρνούμενος να χρηματοδοτεί το αποστολικό του έργο από τις εκκλησίες της εποχής, θα γνωρίσει το νεαρό ζευγάρι που ασκούσε το ίδιο επάγγελμα και θα αναπτύξει μαζί τους στενή φιλική σχέση. Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα θα μυηθούν στον Χριστιανισμό και θα βαπτισθούν από τον ίδιο τον Παύλο.
Η αφοσίωσή τους στο πρόσωπό του ήταν τόση που θα τον ακολουθήσουν στο ταξίδι του στην Μικρά Ασία, όπου και θα παραμείνουν για το μεγαλύτερο μέρος της σύντομης ζωής τους, επιδεικνύοντας πλούσιο και σημαντικό αποστολικό έργο. Από την Συρία, θα καταλήξουν στην Έφεσο, όπου θα αναλάβουν πρωτεύοντα ρόλο στην μικρή χριστιανική κοινότητα της εποχής. Στην Καινή Διαθήκη οι αναφορές στο όνομά τους έχουν αποτελέσει θέμα έρευνας για τους θεολόγους, καθώς όσες φορές αναφέρεται πρώτο το όνομα του Ακύλα, άλλες τόσες αναφέρεται και της Πρίσκιλα, γεγονός που οδήγησε αρκετούς θεολόγους να ισχυριστούν πως παρ’ όλο που η θέση της γυναίκας ήταν τότε υποδεέστερη, το αποστολικό τους έργο εθεωρείτο ισάξιο.
Η επιτυχία τους στη διάδοση του Χριστιανισμού τους ανέδειξε σε εξέχοντα μέλη της πρώτο – χριστιανικής εκκλησίας, αλλά τους έκανε και μισητούς στα μάτια φανατικών παγανιστών, καθώς εκείνη την εποχή η Έφεσος, που αποτελούσε κέντρο της παγανιστής λατρείας με τον Ναό της Άρτεμης, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου να αποτελεί το ορόσημο της πόλης, συγκέντρωνε μεγάλο πλήθος παγανιστών. Από χέρια παγανιστών θα βρουν τον μαρτυρικό θάνατο ο Ακύλας και η Πρίσκιλα, σύμφωνα με τις γραφές και η μνήμη τους θα μνημονεύεται στο Ορθόδοξο εορτολόγιο, όχι μόνο για το αποστολικό τους έργο, αλλά και για την συζυγική τους σχέση και την αγάπη που είχε ο ένας για τον άλλον, καθώς ο συγγραφέας των πράξεων των Αποστόλων, Λουκάς, περιγράφει τον Ακύλα και την Πρίσκιλα, ως το ιδανικό χριστιανικό ζευγάρι.