Οικολογική Ριζοσπαστική Αριστερά, προ των πυλών

Οικολογική Ριζοσπαστική Αριστερά (ΟΡΑ) είναι ένα από τα ονόματα που έχουν πέσει στη τραπέζι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον Σύριζα , όσων δηλαδή σκέφτονται την αποχώρηση από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την δημιουργία νέου
σχηματισμού με «ριζοσπαστικό αριστερό χαρακτήρα» όπως λένε χαρακτηριστικά. Μάλιστα κάποιοι λένε πως θα μπορούσε να υπάρχει και το σύνθημα «ήλθε η ώρα για την ΟΡΑ».

Άσχετα αν το όνομα θα είναι αυτό η κάποιο παραπλήσιο, είναι σαφές πως τα πράγματα πια στον Σύριζα έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Προφανέστατα, δεν βρισκόμαστε πια στο σημείο των προβληματισμών. Η βασική απόφαση , του «αποχωρισμού» έχει ληφθεί. Αυτό που μένει είναι το πότε, το πώς και το πόσοι. Αυτό μάλιστα το τελευταίο είναι και το κρίσιμο.

Η πλευρά Κασσελάκη, δηλαδή στην ουσία που βρίσκονται πίσω από τον νέο πρόεδρο του Σύριζα και καθορίζουν την τακτική του, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να καθυστερήσει η οποία διάσπαση, την οποία και οι ίδιοι βλέπουν βέβαιη. Στόχος από την μια ο ίδιος ο νέος πρόεδρος και το περιβάλλον του να μπορέσει να ισχυροποιηθεί μέσα στο ίδιο του το κόμμα αλλά και να «κατοχυρωθεί» στην ελληνική κοινωνία ως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Από την άλλη, η διάσπαση να γίνει όσο το δυνατόν αργότερα με δυο συγκεκριμένες στοχεύσεις. Η μια έχει να κάνει με το να μειωθούν τα οργανωμένα μέλη του Σύριζα που θα πάνε με το νέο σχήμα (είτε με την σιωπηλή κατά μονάς αποχώρηση από το κόμμα, είτε με
την συσχέτιση με την νέα κατάσταση) και από την άλλη να μην υπάρχει επαρκής χρόνος για να συγκροτηθεί υπολογίσιμος κομματικός μηχανισμός για τις Ευρωεκλογές του Μαΐου.

Και αυτό, οι εκλογές του Μάιου, είναι βασικό θέμα που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τις όλες εξελίξεις στο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.

Αν ένα νέο κόμμα που θα προκύψει από την διάσπαση του Σύριζα εκλεγεί 1 ή 2 Ευρωβουλευτές, άρα έχει υπολογίσιμη δύναμη περί το 5 %, αυτομάτως αλλάζουν όλα τα δεδομένα. Όχι μόνον γιατί ο Σύριζα θα έχει κατρακυλήσει σε πιο χαμηλά από τις εκλογές ποσοστά, αλλά γιατί αμέσως θα έχει υπάρξει και υπολογίσιμος κομματικός μηχανισμός που θα έχει παρουσία και θα αποτελεί χώρο υποδοχής δυσαρεστημένων από τον Σύριζα.

Παράλληλα, κάτι τέτοιο, θα οδηγήσει την ηγεσία του Σύριζα σε πιο «κεντρώες» θέσεις, κάτι που θα δημιουργήσει νέες αντιδράσεις σε όσους έχουν μείνει. Αυτή την στιγμή φαίνεται πως τα ερωτηματικά είναι δυο:

Αν η σύγκρουση θα πρέπει να γίνει μετά την συνεδρίαση της ΚΕ τον επόμενο μηνά, ή να περιμένουν για λίγο αργότερα.
Όλα πάντως δείχνουν πως το ξεκαθάρισμα θα γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Αν οι υποχωρούντες θα πάνε όλοι μαζί συγκροτημένα και κυρίως με ποιον επικεφαλής, μια και οι εσωκομματικές εκλογές, δημιουργήσαν και στρατόπεδα αλλά καλλιέργησαν και φιλοδοξίες και προσδοκίες.

Δεν θα ήταν απίθανο βέβαια, αν φύγουν όλοι μαζί, ο επικεφαλής του νέου σχήματος να μην είναι κανείς από τους υποψηφίους προέδρους, αλλά ένα πρόσωπο της νέας γενιάς, προβεβλημένο από το διάστημα της προεκλογικής περιόδου του Μαΐου.
Αυτό που απασχολεί επίσης, όσους ασχολούνται με την επόμενη μέρα του πολιτικού χώρου είναι ποια στάση θα κρατήσει ο πρ. πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, που ως τώρα «νίπτει τα χείρας του», αν και οι περισσότεροι θεωρούν πως με κάποιο τρόπο είναι πίσω
από το «πείραμα Κασσελάκη».

Τέλος, φόβος αρκετών στελεχών εξ αυτών που προετοιμάζουν την έξοδο, είναι η πιθανότητα απογοήτευσης μελών και ψηφοφόρων του χώρου, η σιωπηλή αποχώρηση τους και η μη εμπλοκή τους στην πορεία σε κανένα σχήμα.