Οι... πενιχρές απολαβές του εκάστοτε Πλανητάρχη και τα εφ όρου ζωής προνόμια
Πόσα λαμβάνει ετησίως ο ένοικος του Λευκού Οίκου και ποια δικαιώματα εκχωρούνται ακόμη και μετά την άσκηση των καθηκόντων του.
Οι περισσότεροι ακούγοντας για προνόμια του Αμερικανού προέδρου πιστεύουν ότι ο ένοικος του Λευκού Οίκου και κάτοχος μιας από τις πιο ισχυρές θέσεις στον κόσμο, θα πρέπει να βγάζει εκατομμύρια.
Αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση, σε τόσο μεγάλο βαθμό τουλάχιστον. Οι πρόεδροι των ΗΠΑ είναι δημόσιοι υπάλληλοι και έτσι αμείβονται, πάντα αναλογικά.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έχει λάβει αύξηση εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι η Καμάλα Χάρις ή ο Ντόναλντ Τραμπ θα κερδίζουν τον ίδιο μισθό με τον προκάτοχό τους δηλαδή 400.000 δολάρια ετησίως. Ο πρόεδρος λαμβάνει επίσης επιπλέον:
- 50.000 δολάρια για έξοδα (μη φορολογητέα)
- 100.00 δολάρια για ταξίδια
- 19.000 δολάρια για ψυχαγωγία
Φυσικά, ο ανώτατος άρχοντας των ΗΠΑ δικαιούται και άλλα προνόμια, μεταξύ των οποίων η κατοικία, τον γνωστό Λευκό Οίκο, για τη διακόσμηση του οποίου η κάθε νέα προεδρική οικογένεια λαμβάνει 100.000 δολάρια που έχουν σχέση με την εσωτερική διακόσμηση του Λευκού Οίκου. Στην περίπτωση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ τα 100.000 δολάρια αποδείχθηκαν «ψίχουλα», καθώς σύμφωνα με το NBC ξόδεψε 1,75 εκατ. δολάρια για τη διακόσμηση του Λευκού Οίκου. Την ίδια ώρα την εκάστοτε προεδρική οικογένεια εξυπηρετούν 100 άτομα (σεφ, σερβιτόροι, κηπουροί, υδραυλικοί, προσωπικό των Μυστικών Υπηρεσιών).
Για τις μετακινήσεις του ο εκάστοτε πρόεδρος έχει στη διάθεση του το Air Force One, το οποίο είναι ένα αεροσκάφος τύπου Boeing 747-200B. Παράλληλα ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει στη διάθεσή του την προεδρική λιμουζίνα - η αποκαλούμενη «τέρας», η οποία έχει σχεδιαστεί για να αντέχει ακόμα και πυραυλική επίθεση, καθώς και το ελικόπτερο Marine One.
Ο διπλασιασμός της αμοιβής
Από το 1969 έως το 2001, οι αποδοχές του προέδρου των ΗΠΑ ήταν 200.000 δολάρια ετησίως, ωστόσο με απόφαση του Κογκρέσου το ποσό διπλασιάστηκε στα 400.000 δολάρια με τον Μπίλ Κλίντον να είναι ο πρώτος που απολαμβάνει τη νέα αυξημένη αμοιβή. Σε μια ακρόαση του 1999 σχετικά με την προτεινόμενη αύξηση του μισθού, επισημάνθηκε ότι η αποζημίωση για «μία από τις πιο δύσκολες, απαιτητικές και σημαντικές θέσεις εργασίας στο πρόσωπο της γης» δεν είχε αυξηθεί εδώ και τρεις δεκαετίες, ενώ οι μισθοί των διευθύνοντων συμβούλων του ιδιωτικού τομέα εκτοξεύονταν.
Ο ειδικός σε θέματα κυβερνητικής μεταρρύθμισης Paul C. Light κατέθεσε ότι υποστήριζε την αύξηση του μισθού του προέδρου «έστω και μόνο για να σηματοδοτήσει ότι το αμερικανικό πολιτικό σύστημα εκτιμά τον επικεφαλής του εκτελεστικού του οργάνου αρκετά ώστε να αυξάνει περιστασιακά τον βασικό μισθό».
Πόσα κέρδιζαν οι πρόεδροι των ΗΠΑ στο παρελθόν
Ιστορικά, ο ετήσιος μισθός του προέδρου άξιζε πολύ περισσότερο αν ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός.Συγκεκριμένα οι πρόεδροι ανά έτος κατά τη διάρκεια προηγούμενων ιστορικών περιόδων, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, επικαλούμενο τον «Οδηγό για την Προεδρία» του Congressional Quarterly, λάμβαναν τα εξής ποσά (σε σημερινά δολάρια, μετά την προσαρμογή για τον πληθωρισμό και με βάση υπολογισμούς από το Officialdata.org):
- 1789: 25.000$ (895 χιλιάδες δολάρια)
- 1873: 50.000$ (1,3 εκατομμύρια δολάρια)
- 1909: 75.000$ (2,6 εκατομμύρια δολάρια)
- 1949: 100.000 $ (συν 50.000 δολάρια σε λογαριασμό φορολογητέων εξόδων) (1,3 εκατομμύρια δολάρια)
- 1969: 200.000 δολάρια (συν 50.000 δολάρια σε φορολογητέο λογαριασμό εξόδων) (1,7 εκατ. δολάρια).
Οι πρώην πρόεδροι παραμένουν στη μισθοδοσία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και μετά την αποχώρησή τους από τον Λευκό Οίκο και έως τον θάνατο τους.
Με βάση την αμερικανική νομοθεσία όταν τελειώσει η προεδρική θητεία ο κάθε απερχόμενος πρόεδρος λαμβάνει τη λεγόμενη προεδρική σύνταξη. Αυτή φτάνει τα 200.000 δολάρια κάθε χρόνο. Παίρνουν επίσης χώρο γραφείου σε χώρο της επιλογής τους και έξοδα ταξιδιού, σύμφωνα με τον νόμο περί πρώην προέδρων του 1958. Οι πρόεδροι των ΗΠΑ κερδίζουν επίσης συνήθως πολύ περισσότερα χρήματα όταν εγκαταλείπουν το αξίωμά τους μέσω πωλήσεων βιβλίων, ομιλιών, συμφωνιών με τα μέσα ενημέρωσης και άλλων προσοδοφόρων προσπαθειών.