Οι νότες έχουν τη δική τους ιστορία - Πώς γεννήθηκαν εμβληματικές μελωδίες και αξεπέραστοι στίχοι

Ιστορίες πίσω από τραγούδια που άντεξαν στον χρόνο, τραγουδήθηκαν από γενιές ολόκληρες και θα συνεχίσουν να συγκινούν ανθρώπους και στο μέλλον. Αν και οι δημιουργοί τους μπορεί να μην είναι πια εν ζωή, τα τραγούδια που έγραψαν ή ερμήνευσαν με ξεχωριστό τρόπο έχουν αποκτήσει δική τους υπόσταση μέσα στον χρόνο. Μεταφέρονται από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά, διατηρώντας τη μαγεία τους.

Πίσω από κάθε τραγούδι, όμως, κρύβεται μια ιστορία, μια απόδειξη ότι οι στίχοι και οι μελωδίες μοιάζουν με «φλέβες» που μεταφέρουν την αλήθεια τους σαν αίμα, αγγίζοντας τις ψυχές των ανθρώπων. Αυτή η ειλικρινής σύνδεση είναι που μετατρέπει ένα τραγούδι σε συναίσθημα και, τελικά, σε μια διαχρονική επιτυχία.

Υπάρχουν πολλά γνωστά τραγούδια με ενδιαφέρουσες ιστορίες πίσω από τη δημιουργία τους! Ένα από τα πιο διάσημα είναι το «Yesterday» των Beatles.

Η ιστορία του «Yesterday» – Ένα όνειρο που έγινε μελωδία

Ο Paul McCartney έγραψε τη μελωδία του τραγουδιού αφού την άκουσε στον ύπνο του! Όταν ξύπνησε, πήγε κατευθείαν στο πιάνο και προσπάθησε να την παίξει, αλλά δεν ήταν σίγουρος αν ήταν κάτι πρωτότυπο ή αν την είχε ακούσει κάπου αλλού. Για να το επιβεβαιώσει, την έπαιξε σε αρκετούς φίλους και μουσικούς, ρωτώντας αν την αναγνωρίζουν.

Αρχικά, οι στίχοι δεν είχαν γραφτεί, οπότε για να μην ξεχάσει τη μελωδία, έβαλε πρόχειρους στίχους που έλεγαν:
«Scrambled eggs, oh my baby how I love your legs...» (Δηλαδή: «Αυγά σκραμπλ, ω μωρό μου, πόσο αγαπώ τα πόδια σου...»).

Αργότερα, αντικατέστησε τους στίχους με αυτούς που γνωρίζουμε σήμερα, και το τραγούδι έγινε ένα από τα πιο διασκευασμένα τραγούδια όλων των εποχών.

Η ιστορία του «Smoke on the Water» – Ο καπνός πάνω από τη λίμνη της Γενεύης

Το τραγούδι «Smoke on the Water» των Deep Purple, κυκλοφόρησε το 1972 στο άλμπουμ Machine Head και βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία που έζησε το συγκρότημα.

Τον Δεκέμβριο του 1971, οι Deep Purple βρέθηκαν στο Μοντρέ της Ελβετίας με σκοπό να ηχογραφήσουν το νέο τους άλμπουμ στο κινητό στούντιο των Rolling Stones, μέσα στο Montreux Casino. Την παραμονή της ηχογράφησης, παρακολούθησαν στο καζίνο μια συναυλία του Frank Zappa and the Mothers of Invention. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, κάποιος από το κοινό εκτόξευσε ένα πυροτέχνημα (φλόγιστρο) στο ταβάνι, προκαλώντας πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοσχερώς το καζίνο.

Το συγκρότημα παρακολούθησε έντρομο τη φωτιά να απλώνεται πάνω από τη λίμνη της Γενεύης. Καθώς διηγούνταν ξανά και ξανά το περιστατικό μεταξύ τους, ο μπασίστας Roger Glover πρότεινε αυθόρμητα τον τίτλο «Smoke on the Water», περιγράφοντας την εικόνα του καπνού πάνω από τη λίμνη της Γενεύης. Ο τραγουδιστής Ian Gillan και ο Glover έγραψαν τους στίχους βασισμένοι στο πραγματικό συμβάν , και σύμφωνα με τις αφηγήσεις τους, οι πρώτες σημειώσεις γράφτηκαν πρόχειρα σε χαρτοπετσέτα κατά τη διάρκεια μιας κουβέντας σε εστιατόριο ή ξενοδοχείο. Ήταν μια αυθόρμητη στιγμή δημιουργικότητας, που αποδείχτηκε ιστορική.

Ο τίτλος «Smoke on the Water» αναφέρεται ακριβώς σε αυτή την εικόνα του καπνού πάνω από τη λίμνη, την ώρα που οι φλόγες τύλιγαν το καζίνο.

Μετά την καταστροφή, οι Deep Purple αναγκάστηκαν να βρουν άλλους χώρους ηχογράφησης, και τελικά κατέληξαν στο άδειο ξενοδοχείο Grand Hotel, όπου ηχογράφησαν το άλμπουμ.

Το «Smoke on the Water», με το χαρακτηριστικό ριφάκι κιθάρας του Ritchie Blackmore, αφηγείται με απλό τρόπο τα γεγονότα, και έγινε ένα από τα πιο εμβληματικά ροκ τραγούδια όλων των εποχών. Είναι από τα λίγα κομμάτια που έχουν κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία διηγούμενα μια πραγματική ιστορία.

Η ιστορία του «Riders on the Storm» – Μια καταιγίδα, ένας serial killer και οι τελευταίες στιγμές του Morrison

​Το τραγούδι «Riders on the Storm» των The Doors ηχογραφήθηκε στο άλμπουμ L.A. Woman το 1971 και αποτέλεσε το τελευταίο κομμάτι που ηχογράφησε το συγκρότημα με τον Jim Morrison πριν από τον θάνατό του. Η μουσική του τραγουδιού δημιουργήθηκε σε μία πρόβα κατά την οποία το συγκρότημα έπαιζε το κομμάτι «Ghost Riders In The Sky» του Σταν Τζόουνς. Οι στίχοι του τραγουδιού γράφτηκαν απ' τον τραγουδιστή Jim Morrison , οποίος εμπνεύστηκε από αληθινά γεγονότα κατά τα οποία ένας κατά συρροή δολοφόνος είχε σκοτώσει 6 άτομα κάνοντας ωτοστόπ για να ταξιδέψει σε μία άλλη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών. Το κομμάτι ηχογραφήθηκε τον Δεκέμβριο του 1970. Ο ήχος της βροχής προήλθε από το ηλεκτρικό πιάνο του Ρέι Μάνζαρεκ οποίος χρόνια αργότερα αποκάλυψε την ιστορία πίσω από το εμβληματικό τραγούδι.

Όσον αφορά τις ζωντανές εκτελέσεις, υπάρχουν αναφορές ότι το «Riders on the Storm» παίχτηκε ζωντανά από τους The Doors δύο φορές: στις 11 Δεκεμβρίου 1970 στο State Fair Music Hall στο Ντάλας και στις 12 Δεκεμβρίου 1970 στο The Warehouse στη Νέα Ορλεάνη. Το single κυκλοφόρησε το Ιούνιο 1971, μπαίνοντας στη λίστα των Hot 100 στις 3 Ιουλίου το 1971, την ίδια ημέρα που ο Mόρισον απεβίωσε.

Η ιστορία του «Bohemian Rhapsody» – Όπερα, ροκ και επανάσταση σε έξι λεπτά

Ο Freddie Mercury το έγραφε για χρόνια, έχοντας διάφορα κομμάτια μουσικής που προσπαθούσε να συνδέσει μεταξύ τους. Όταν τελικά ολοκληρώθηκε, το αποτέλεσμα ήταν ένα τραγούδι που δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο: ξεκινούσε ως μπαλάντα, μετατρεπόταν σε όπερα, γινόταν σκληρό ροκ και τελείωνε ήρεμα.

Η δισκογραφική εταιρεία ήταν αντίθετη στην κυκλοφορία του ως single, επειδή ήταν πολύ μεγάλο (6 λεπτά, ενώ τα ραδιοφωνικά τραγούδια τότε ήταν γύρω στα 3 λεπτά). Ωστόσο, ο Mercury πήγε το τραγούδι στον φίλο του, τον ραδιοφωνικό παραγωγό Kenny Everett, ο οποίος το έπαιξε στον αέρα… 14 φορές σε δύο ημέρες! Ο κόσμος τρελάθηκε και άρχισε να το ζητάει παντού.

Παρά τις αρχικές αμφιβολίες, το τραγούδι έγινε παγκόσμια επιτυχία, με το εμβληματικό βίντεο κλιπ να θεωρείται από τα πρώτα μεγάλα μουσικά βίντεο της ιστορίας. Μέχρι σήμερα, το «Bohemian Rhapsody» είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και αγαπημένα τραγούδια όλων των εποχών.

Η ιστορία του «Smells Like Teen Spirit» – Όταν ένα αποσμητικό γίνεται ύμνος της γενιάς των ‘90s

Ο τίτλος του τραγουδιού προέκυψε από… ένα αποσμητικό σώματος! Μια φίλη του Kurt Cobain, η Kathleen Hanna (τραγουδίστρια των Bikini Kill), έγραψε με σπρέι στον τοίχο του σπιτιού του: «Kurt smells like Teen Spirit». Το «Teen Spirit» ήταν ένα αποσμητικό για εφήβους, αλλά ο Cobain δεν το ήξερε και θεώρησε ότι η φράση είχε βαθύτερο νόημα – σαν επανάσταση της νεολαίας. Έτσι, την έκανε τίτλο τραγουδιού.

Μουσικά, το κομμάτι ήταν εμπνευσμένο από τους Pixies, ένα συγκρότημα που ο Cobain λάτρευε. Ήθελε να δημιουργήσει ένα τραγούδι με ήσυχα κουπλέ και εκρηκτικά ρεφρέν, όπως έκαναν οι Pixies.

Όταν το τραγούδι κυκλοφόρησε, κανείς δεν περίμενε πόσο τεράστιο θα γινόταν. Μέσα σε λίγους μήνες, το «Smells Like Teen Spirit» έγινε ο ύμνος της γενιάς των ‘90s και έφερε τη grunge μουσική στο προσκήνιο. Ο Cobain, όμως, δεν ένιωθε άνετα με όλη αυτή τη φήμη, καθώς δεν ήθελε να γίνει mainstream. Σήμερα, το τραγούδι παραμένει ένα από τα πιο εμβληματικά κομμάτια της ροκ μουσικής.

Η ιστορία του «Hotel California» – Η σκοτεινή πλευρά του αμερικανικού ονείρου

Το τραγούδι έχει δημιουργήσει πολλές θεωρίες, καθώς οι στίχοι του είναι αινιγματικοί και μυστηριώδεις.  Οι Eagles έγραψαν το κομμάτι ως μεταφορά για το αμερικανικό όνειρο και τη σκοτεινή του πλευρά. Περιγράφει έναν ταξιδιώτη που σταματά σε ένα πολυτελές αλλά παράξενο ξενοδοχείο, από το οποίο δεν μπορεί να φύγει.

Η μουσική προήλθε από τον Don Felder, ο οποίος ηχογράφησε ένα demo στην ακουστική κιθάρα σε ένα σπίτι στην παραλία. Όταν ο Don Henley και ο Glenn Frey άκουσαν τη μελωδία, εμπνεύστηκαν τους στίχους. Το «Hotel California» έγινε ένα τραγούδι για την απληστία, την υπερβολή και τις παγίδες της φήμης και της πολυτέλειας.

Μύθος: Πολλοί πίστεψαν ότι το ξενοδοχείο υπήρχε στην πραγματικότητα ή ότι το τραγούδι αναφέρεται σε κάτι σκοτεινό, όπως σατανικές λατρείες ή ναρκωτικά. Οι ίδιοι οι Eagles, όμως, έχουν δηλώσει ότι το ξενοδοχείο είναι συμβολικό και όχι αληθινό μέρος.

Η εμβληματική κιθαριστική μάχη στο τέλος του τραγουδιού, με τους Joe Walsh και Don Felder, θεωρείται μία από τις καλύτερες κιθαριστικές στιγμές στην ιστορία της ροκ. Το "Hotel California" έγινε το μεγαλύτερο τραγούδι των Eagles και παραμένει κλασικό μέχρι σήμερα.

Η ιστορία του «Losing My Religion» – Μαντολίνο, απόγνωση και η μεγαλύτερη επιτυχία των R.E.M.

Παρά τον τίτλο, το τραγούδι δεν έχει σχέση με τη θρησκεία! Η φράση «losing my religion» είναι μια αμερικάνικη έκφραση που σημαίνει «χάνω την υπομονή μου» ή «είμαι σε απόγνωση».

Ο Michael Stipe, ο τραγουδιστής των R.E.M., έγραψε τους στίχους για την ανεκπλήρωτη αγάπη και την αβεβαιότητα. Το τραγούδι μιλά για κάποιον που είναι ερωτευμένος, αλλά δεν ξέρει αν το άλλο άτομο νιώθει το ίδιο.

Η μουσική ξεκίνησε από τον Peter Buck, τον κιθαρίστα του συγκροτήματος. Έπαιζε μαντολίνο στο σπίτι του, προσπαθώντας να μάθει το όργανο, και έτσι γεννήθηκε το εμβληματικό ριφ του τραγουδιού. Οι υπόλοιποι της μπάντας λάτρεψαν τον ήχο και έτσι αποφάσισαν να το αναπτύξουν.Η δισκογραφική εταιρεία δεν πίστευε ότι θα γίνει επιτυχία, επειδή ήταν ασυνήθιστο για ροκ μπάντα να έχει μαντολίνο στο βασικό της ήχο. Παρ' όλα αυτά, το τραγούδι έγινε το μεγαλύτερο hit των R.E.M., εκτοξεύοντας τη φήμη τους.Το «Losing My Religion» βραβεύτηκε με Grammy και θεωρείται ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια των ‘90s.

Από «αστείο» στην τεράστια επιτυχία του «Sweet Child o’ Mine»

Ένα ακόμα τραγούδι με απίστευτη ιστορία είναι το «Sweet Child o’ Mine» των Guns N’ Roses.  Το τραγούδι ξεκίνησε εντελώς τυχαία! Ο Slash, ο κιθαρίστας των Guns N’ Roses, έκανε πλάκα παίζοντας ένα περίεργο ριφ στην κιθάρα του, προσπαθώντας να αστειευτεί με μια κλίμακα που του φαινόταν αστεία. Ο ντράμερ, Steven Adler, και ο μπασίστας, Duff McKagan, μπήκαν στο παιχνίδι, και έτσι άρχισε να διαμορφώνεται ο βασικός ρυθμός του τραγουδιού. Ο Axl Rose άκουσε το ριφ και θυμήθηκε ένα ποίημα που είχε γράψει για τη σύντροφό του, Erin Everly (κόρη του Don Everly των Everly Brothers). Μέσα σε λίγα λεπτά, είχε σχεδόν έτοιμους τους στίχους.

Αρχικά, ο Slash δεν ήθελε το τραγούδι! Θεωρούσε ότι ήταν πολύ «γλυκανάλατο» και δεν ταίριαζε στον σκληρό ήχο της μπάντας. Όμως, όταν μπήκαν τα φωνητικά του Axl, όλα άλλαξαν. Το «Sweet Child o’ Mine » έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία των Guns N’ Roses, φτάνοντας στο Νο.1 των charts το 1988. Η εμβληματική κιθαριστική μελωδία του Slash και το συναισθηματικό ρεφρέν το έκαναν ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ροκ τραγούδια όλων των εποχών.  Το τελευταίο μέρος του τραγουδιού, όπου ο Axl επαναλαμβάνει «Where do we go now?» προέκυψε όταν η μπάντα δεν ήξερε πώς να τελειώσει το τραγούδι. Ο Axl, απελπισμένος, ρώτησε δυνατά «Πού πάμε τώρα;» και οι υπόλοιποι είπαν: «Αυτό είναι! Βάλε το στους στίχους!»

Η ιστορία του «Wonderwall» – Αγάπη, φαντασία και ένας σωτήρας που δεν ήρθε ποτέ

Ο Noel Gallagher έγραψε το τραγούδι με έμπνευση την τότε κοπέλα του και μετέπειτα σύζυγό του, Meg Mathews. Ο ίδιος αρχικά είχε πει ότι ήταν ένας ύμνος στην αγάπη και τη στήριξη που του έδινε.

Ωστόσο, μετά τον χωρισμό τους, ο Noel άλλαξε την ιστορία και είπε ότι δεν ήταν για τη Meg, αλλά για έναν φανταστικό σωτήρα – κάποιον που θα ερχόταν να σώσει έναν άνθρωπο από την απομόνωση και τη θλίψη.

Η μουσική του τραγουδιού είχε αρχικά έναν πιο ψυχεδελικό ήχο, αλλά όταν ηχογραφήθηκε, απέκτησε μια πιο απλή και μελωδική μορφή, κυρίως με ακουστική κιθάρα.  Ο Liam Gallagher, τραγουδιστής των Oasis και αδερφός του Noel, δεν ήθελε να το ηχογραφήσει! Δεν του άρεσε αρχικά, αλλά τελικά το τραγούδησε με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, κάνοντάς το το πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι των Oasis.

Το «Wonderwall» έγινε παγκόσμια επιτυχία και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα βρετανικά τραγούδια όλων των εποχών. Είναι επίσης ένα από τα πιο διασκευασμένα τραγούδια, ενώ μέχρι σήμερα, εκατομμύρια άνθρωποι το παίζουν στην κιθάρα όταν μαθαίνουν να παίζουν μουσική.
Ο τίτλος «Wonderwall» προέρχεται από το άλμπουμ «Wonderwall Music» του George Harrison των Beatles.

Η ιστορία του «Hey Jude» – Ένα τραγούδι παρηγοριάς για ένα παιδί των Beatles

Ο Paul McCartney έγραψε το τραγούδι για να παρηγορήσει τον μικρό Julian Lennon, τον γιο του John Lennon, όταν οι γονείς του χώριζαν.

Αρχικά, το τραγούδι λεγόταν «Hey Jules», από το όνομα του Julian. Ο Paul το έγραψε καθώς πήγαινε με το αυτοκίνητό του να επισκεφθεί τον Julian και τη μητέρα του, Cynthia, προσπαθώντας να τον κάνει να νιώσει καλύτερα.  Όταν ο Paul τραγούδησε το κομμάτι στον John, εκείνος νόμιζε ότι του το είχε γράψει προσωπικά για να τον ενθαρρύνει στη σχέση του με τη Yoko Ono. Το τραγούδι ξεκινά σαν μια απλή μπαλάντα, αλλά στο τέλος εξελίσσεται σε ένα τεράστιο sing-along, με το διάσημο «na-na-na-na» που διαρκεί σχεδόν 4 λεπτά! Η διάρκεια του κομματιού (πάνω από 7 λεπτά) ήταν πολύ μεγάλη για τα δεδομένα των ραδιοφώνων της εποχής, αλλά έγινε τόσο τεράστια επιτυχία, που κανείς δεν νοιαζόταν.  Το «Hey Jude» έγινε ένα από τα μεγαλύτερα τραγούδια των Beatles και το πρώτο single που κυκλοφόρησαν με τη δική τους δισκογραφική, την Apple Records. Στην ηχογράφηση, ακούγεται ο Paul McCartney να λέει «Oh, f*ing hell!», αλλά επειδή είναι χαμηλά στη μίξη, δεν το έκοψαν από την τελική εκδοχή!