Ο σχεδιασμός στην εντατική - PODCAST
Χθες το βράδυ λίγο μετά τις 20.00 έφτασε στο Μέγαρο Μαξίμου η πληροφορία ότι μόνο στην Αττική υπήρχαν εκείνη τη στιγμή 124 βαρέως πάσχοντες ασθενείς διασωληνωμένοι σε κοινούς θαλάμους, σε φορητούς αναπνευστήρες και σε λίστα αναμονής για εισαγωγή σε ΜΕΘ. Ένας αριθμός που ήταν περίπου στο 80 (για covid 19 και άλλα βαρέα νοσήματα) μία μέρα πριν, την Καθαρά Δευτέρα.
Αμέσως δόθηκε εντολή να μετατεθεί η προγραμματισμένη για σήμερα σύσκεψη της επιτροπής των λοιμωξιολόγων για μεθαύριο Παρασκευή. Είχαν προηγηθεί οι διαρροές για άνοιγμα της αγοράς σπαστά από τις 22 Μαρτίου και μετά, αλλά και η τολμηρή και σωστή επιστημονικά απόφαση για συνέχιση των εμβολιασμών με το σκεύασμα της Astrazeneca κόντρα στα γεωπολιτικά και εμπορικά παιχνίδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει στοχοποιήσει το εμβόλιο της Οξφόρδης.
Η νύχτα που ξημέρωσε στα ελληνικά νοσοκομέια ήταν από τις πιο δύσκολες. Πάνω από 600 ασθενείς διασωληνωμένοι με πολλούς από αυτούς να συμπληρώνουν τρίτη ή και τέταρτη εβδομάδα στον αναπνευστήρα καθώς αρκετοί είναι νέοι άνθρωποι 45 εως 60 ετών χωρίς υποκείμενα νοσήματα με συνέπεια να αντέχουν και να παλεύουν πολύ περισσότερες μέρες (μέχρι το εξιτήριο ή το μοιραίο) από ότι οι 80άρηδες του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Και τη νύχτα προστέθηκαν και άλλες εισαγωγές.
Κατάσταση που έφερνε πιο κοντά την εκτιμηση του καθηγητή Δερμιτζάκη που μιλώντας χθες στο Πρώτο Πρόγραμμα τόνιζε πως «με δεδομένο ότι ο αριθμός μετάδοσης του κορονοϊού είναι πάνω από 1, τότε τον Απρίλιο μπορεί να έχουμε 4.000 και 5.000 κρούσματα την ημέρα. Τόνιζε βέβαια ότι είναι πολύπλοκο το ζήτημα καθώς και ό,τι να κάνουμε θα είναι ρίσκο.
«Ή κλείνουμε τον κόσμο μέσα, τύπου Ουχάν στην αρχή της πανδημίας, που φυσικά είναι εκτός συζήτησης ή αποσυμπιέζουμε τις δραστηριότητες με τέτοιο τρόπο, ώστε εκεί που οι συγκεκριμένες δραστηριότητες γίνονται μέσα στο σπίτι, όπως συναντήσεις μεταξύ φίλων και συγγενών, μεταφέρουμε αυτή την κοινωνικοποίηση εκτός εσωτερικών χώρων επομένως μειώνουμε το ρίσκο της μετάδοσης» Και ο Δερμιτζάκης και ο Τζανάκης αλλά και άλλοι καθηγητές, μάλλον δείχνουν το μέλλον όπως θα πρεπε να είναι. Ποιος όμως μπορεί να βγει από πλευράς Πολιτείας να το πει αυτό πειστικά και κυρίως να πάρει την ευθύνη σε μία φάση τεράστιας κόπωσης, των πολιτών και όχι μόνο.Ποιος θα βρει το σθένος από αυτούς που ένα χρόνο τώρα λένε «Μένουμε σπίτι και κλείνουμε το μαγαζί» να το γυρίσει σε «Βγαίνουμε και ανοίγουμε» την ώρα που εκατοντάδες άνθρωποι δίνουν πραγματική μαχη στα νοσοκομεία και όχι στα social media και στα hashtag.
Και να είστε βέβαιοι πως ειδικά αυτοί είναι πολύ ενοχλημένοι τόσο με τις παλινωδίες όσο και με το πινγκ-πονγκ ευθυνών των κομμάτων για τις πορείες, τις βάφτισεις, τις ποδηλατάδες, τα ΜΜΜ, τα κορονοπάρτυ και τους εκτός σειράς εμβολιασμούς. Βεβαίως και έχει ενδιαφέρον η συζήτηση για τις πολιτικές ευθύνες και το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο στο τέλος, αλλά το ταμείο θα γίνει στις επόμενες εκλογές από όσους θα μπορούν να περπατήσουν μέχρι την κάλπη για να μη το γράψω πιο σκληρά. Μία γεύση του τι πιθανώς θα γίνει την πήραμε στην Γερμανία με τις τοπικές εκλογές την Κυριακή που μας πέρασε.
Και ανάλογο κύμα δυσαρέσκειας αναπτύσσεται και στην ελληνική κοινωνία. Και μάλιστα έχει, μία δεκαετία μετά την κορύφωση της αντιμνημονιακής περιόδου το 2012, αντισυστημικά χαρακτηριστικά. Αντιεμβολιαστές, δαρθέντες νέοι, "κορονόπτωχοι", "συμβασιο-ανεσταλμένοι" και λοιπές δυνάμεις δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα πάνε μόνο στην αγκαλιά των κομμάτων της αντιπολίτευσης χωρίς να είναι ακόμα ορατό που θα οδηγηθούν. Δεν βοηθούν ιδιαίτερα και οι δημοσκόποι για να το μάθουμε καθώς έχουν και αυτοί τα ...άγχη τους όταν γράφουν τις ερωτήσεις.
Έχουμε όμως για αυτά καιρό, καθώς μας περιμένει ένας παρατεταμένος υγειονομικός γολγοθάς μέχρι την Ανάσταση την Πρωτομαγιά.
Και όσοι είναι στην εντατική ή έξω από αυτή περιμένοντας να μπουν, έχουν μόνο ένα σχέδιασμό. Να επιζήσουν.
