Ο σώζων εαυτόν σωθήτω σύντροφοι

Δεν ξέρω ειλικρινά εάν υπάρχει πιο χαμηλά για τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ. Τα όσα παρακολουθεί η κοινωνία εδώ και τόσες ημέρες να εξελίσσονται μόνο θλίψη προκαλούν για όσους είχαν μια εικόνα άλλη για την Αριστερά.

Τα όσα όμως συμβαίνουν στον …μαγικό κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη και των πέριξ αυτού έχουν καταφέρει να γκρεμίσουν όσα χρειάστηκαν χρόνια για να κτιστούν. Το χειρότερο από όλα δεν είναι όλα όσα αφορούν την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά ότι η εικόνα αυτή που βγάζουν με τους καυγάδες, τις αποκαλύψεις και κυρίως τα όσα λέει ο ένας για τον άλλον προκαλούν σοκ και δέος στους ανθρώπους που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και στις τελευταίες εθνικές εκλογές.

Ανθρώπους που πήγαν σε δύσκολες συνθήκες για το κόμμα τους και ψήφισαν για άλλη μια φορά «αριστερά» και τώρα ψάχνουν γωνιά για να κρυφτούν με τα όσα αποκαλύπτονται. Το καπάκι έχει σηκωθεί και από μέσα έχουν βγει τέρατα.

Όσο για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αργά ή γρήγορα εάν δεν αλλάξει κάτι θα θυμίζουν την τακτική ο σώζων εαυτόν σωθείτω. Και όλα αυτά σε ένα κόμμα που μέχρι πριν ένα χρόνο ήθελε να του δώσουν οι πολίτες την ευκαιρία να κάμει όσα δεν πρόλαβε στην πρώτη φορά αριστερά.

Ειλικρινά όταν έγραφα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον δεν ήταν θέμα πολιτικής διαχείρισης αλλά ψυχιατρικής καθώς έπασχε από…αυτοκτονικό ιδεασμό, δεν περίμενα ότι θα επιβεβαιωνόμουν τόσο γρήγορα. Το χειρότερο από όλα είναι ότι ο κύκλος αυτός της ντροπής δεν έχει κλείσει ακόμη. Και μακάρι να πέσω έξω αλλά πολύ φοβούμαι ότι τα χειρότερα είναι μπροστά.

Όσο σκέπτομαι ότι θα συναντηθούν όλοι αυτοί στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος τις επόμενες ημέρες με πιάνει… σύγκρυο. Δεν ξέρω τι έχουν στο μυαλό τους και εάν την τελευταία στιγμή επικρατήσει ο κοινός νους, αλλά η προϊστορία τους δεν με κάνει να αισθάνομαι αισιόδοξος. Η οργή που έχει συσσωρευτεί εμποδίζει κάθε φωνή σκεπτόμενη και λογική να ακουστεί. Κάθε μέρα που περνά ίσως το πολιτικό τέλος του ΣΥΡΙΖΑ να λυτρώσει τους πάντες. Και τους Κασσελίστας και τους…αντικασσελίστας. Αλλά μην ξεχνάμε ότι στη ζωή και στην πολιτική το κάθε τέλος μπορεί να σημάνει και μια νέα αρχή. Ως τότε σύντροφοι, ο σώζων εαυτόν σωθήτω, μπας και σωθεί ότι σώζεται. Τόσο σε πολιτικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Δυστυχώς ότι άρχισε ωραίο τελειώνει με πόνο. Για εσάς και όσους πίστεψαν την πρώτη φορά Αριστερά….