Ο πόλεμος στην Ουκρανία «γέννησε» μια νέα εποχή που τρομάζει...
Επισήμως, βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας εποχής. Και για να είμαστε ακριβείς, σε μια εποχή που τρομάζει, αν αναλογιστούμε ότι προηγήθηκε μια παγκόσμια οικονομική κρίση και φυσικά η πανδημία της COVID-19. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία κατάφερε να ανατρέψει πολιτικές και δόγματα σε όλο τον πλανήτη που έδειχναν να είναι «παγωμένα» και μη αναστρέψιμα εδώ και δεκαετίες.
Ωστόσο, όπως όταν γεννάται ένας άνθρωπος και ο τοκετός είναι επώδυνος για τη μητέρα που τον φέρνει στον κόσμο, το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την «μητέρα ιστορία». Αυτές τις ημέρες «γεννάται» μια καινούργια περίοδος για την ανθρωπότητα και ο «τοκετός αυτής της γέννας» πονάει πολύ.
Πρώτα από όλα, η Ρωσία του Πούτιν έδειξε ότι δεν έμαθε από τα λάθη των Αμερικανών σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Η Ουκρανία απεδείχθη «μαύρη τρύπα» για την «αρκούδα». Ο Ρώσος πρόεδρος υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του και τώρα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις συνέπειες. Ο πόλεμος στην Ουκρανία κατάφερε να ενώσει ξανά τη Δύση. Ακόμη και η «γερασμένη» δύναμη, η Μεγάλη Βρετανία απέκτησε εκ νέου σημαντικό ρόλο στη διεθνή σκηνή μετά το άγαρμπο Brexit ενώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση απέδειξε ότι επιτέλους μπορεί να συνέλθει από ηχηρά χτυπήματα και να τιμωρήσει εκείνους που παραβαίνουν το Διεθνές Δίκαιο. Ποιος θα το πίστευε, ότι ο άλλοτε «πολιτικός νάνος» θα τολμούσε να βγάλει «νύχια» απέναντι σε μια υπερδύναμη που έως τώρα φαινόταν άτρωτη. Βέβαια, η συνέχεια για του Ευρωπαίους θα είναι εξαιρετικά δύσκολη καθώς θα πρέπει να βρουν εναλλακτικούς τρόπους για να εξασφαλίσουν την ενεργειακή τους ασφάλεια. Δεν μιλάμε για κάτι εύκολο και η αποδέσμευσή τους από τη Μόσχα θα τους κοστίσει πολύ.
Αυτό όμως που έχει περισσότερο ενδιαφέρον είναι η στάση της Γερμανίας και η ... επιστροφή των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Ο Όλαφ Σολτς, προ δύο εβδομάδων ανακοίνωσε στο κοινοβούλιο της χώρας του, τον επανεξοπλισμό των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η είδηση σαφέστατα τρομάζει και μας φέρνει στο νου σκοτεινές εποχές. Ωστόσο, αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Η Γερμανία, με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον και την επίβλεψη του Παρισιού, αναμένεται να αποκτήσει έναν καινούργιο ρόλο, εντελώς διαφορετικό σε σχέση με αυτόν που ξέραμε έως τώρα.
Για πρώτη φορά η «καρδιά» της Ευρώπης δίνει έμφαση στην άμυνα. Επίσης, το ΝΑΤΟ απέκτησε και αυτό ξανά λόγο ύπαρξης. Παρά το γεγονός ότι μέχρι πρότινος όλοι το θεωρούσαμε «εγκεφαλικά νεκρό», ο πόλεμος στην Ουκρανία έφερε ξανά στη ζωή τον σκοπό της Ατλαντικής Συμμαχίας, ο οποίος δεν είναι άλλος από το να προστατεύει τη Δύση από τις ορέξεις της Ρωσίας.
Σε αυτή τη νέα εποχή όμως βλέπουμε και άλλα απίθανα πράγματα. Ελβετία, Σουηδία και Φινλανδία εγκατέλειψαν για πρώτη φορά την ουδετερότητά τους! Ο Πούτιν κατάφερε με τις ενέργειές του να κινητοποιήσει κράτη που ποτέ στη σύγχρονη ιστορία δεν ανακατεύτηκαν στην κόντρα Δύσης-Ρωσίας.
Ακόμη ένα παράδοξο που βλέπουμε σε αυτή τη νέα εποχή, είναι η στροφή των ΗΠΑ προς την Λατινική Αμερική. Η απόφαση του Μπάιντεν τερματίσει τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου στη χώρα του, τον αναγκάζουν να βρει νέους συνομιλητές. Ένας από αυτούς είναι ο Νικολάς Μαδούρο. Τις τελευταίες ημέρες, η Ουάσινγκτον έστειλε «τα γεράκια» της στο Καράκας προκειμένου να διαπραγματευτούν την είσοδο του πετρελαίου της Βενεζουέλας στις αμερικανικές αγορές. Αν το γράφαμε αυτό πριν από ένα μήνα, σίγουρα θα μοιάζαμε για παρανοϊκοί! Τώρα όμως πρόκειται για ένα πραγματικό γεγονός. Βέβαια θα πρέπει να τονίσουμε ότι πρόεδρος της Βενεζουέλας δεν φαίνεται ιδιαίτερα διατεθειμένος να χαλάσει τις σχέσεις του με τη Ρωσία...
Τέλος, σε αυτή τη νέα εποχή, όπως όλα δείχνουν η Ρωσία θα δώσει τη δεύτερη θέση που κατέχει στο Global Ranking, στην γειτονική Κίνα. Η οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη του Πεκίνου είναι ραγδαία. Το παγκόσμιο εμπόριο βρίσκεται ουσιαστικά υπό τον έλεγχό της Κίνας, αφού μιλάμε για ένα ποσοστό που ξεπερνάει το 40%.
Το νέο δίπολο της νέας εποχής θα είναι επίσημα ΗΠΑ εναντίον Κίνας. Ακριβώς δηλαδή όπως είχαν εκτιμήσει όλοι οι αναλυτές πριν από μερικές δεκαετίες. Το μόνο που μένει να δούμε, είναι ποια θα είναι η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία. Δηλαδή αν θα συνεχίσει να υπάρχει Ουκρανικό κράτος ή αν θα προσαρτηθεί βίαια στη Ρωσία...